Aplacophora es un subphylo, classe de Mollusca.
Ovo su najvjerovatnije najprimitivniji živi mekušci. Jedva liče na ostale. ne posjeduju ljušturu. Tijelo im je cilindričnog ili crvolikog oblika. Ima plašt koji je prožet krečnjačkim iglicama. Postoji ih oko 100 vrsta. Neke nemaju radulu iako je kod ostalih dobro razvijena. Mogu a ne moraju imti škrge. Kod nekih vrsta stopalo je redukovano u uzdužnu brazdu . Oni se kreču pomoću trbušnih treplji. Veličina im je od nekoliko milimetara do 30 cm. Mogu živjeti nezavisno parazitski; npr Namatomenia na crvenom koralu. Jedna vrsta oskudjeva u pravom stopalu. Ima ljuspastu ploču u obliku štita smještenog pored usnog otvora. Koristi je za kopanje rupa u kojima živi, zarivena u mulj ili pijesak morskog dna. Hrani se mikroorganizmima primjer alge.
Аплакофорите (класа Aplacophora) се црвовидни бесчерупкести мекотели кои живеат во зоната помеѓу морскиот брег и работ на континенталниот гребен. Класата на аплакофори содржи две поткласи: Neomeniomorpha (наречена и Solenogastres) и Chaetodermomorpha (наречена и Caudofoveata). Аплакофорите се закопуваат или ползат низ калта, или се замотуваат околу алционариските корали. Повеќето претставници се помали од 10 mm во должина.
Неколку карактеристики се својствени за сите аплакофори. Нервниот систем се состои од парни странични и стомачни нервни стебла, со многу странични комисури, букален прстен и церебрална и супраректална ганглија. Целомот е редуциран во целомски канали (целомодукти), просторен перикардиум (околусрцева празнина) и гонади кои се поврзуваат со перикардиумот. Постои мантијна празнина во која се излеваат течностите анусот и целомодукти. Присутни се и други типични мекотелни карактеристики, но не се својствени за сите фамилии, а тоа се радула (рендест орган за дробење на храната) и нејзината потпора; парни жабри во мантијната празнина; стапало за ползење кое секретира мукус; како и мастилаво ќесе.
Неомениоидите се хранат со жаркари - цврсти и меки корали, хидрозои, зооантарии или горгонии. Некои видови се исхрануваат само со специфични жаркари. Каудофовеатите ингестираат седимент или може да се селективни месојдади или чистачи. Најмногу се хранат со дупконосци.
Аплакофорите се хермафродити и имаат парни гонади. Истражувањата покажале дека има присуство на семени рецептакули, што укажува на присуство на интросперма (сперма која не доаѓа во контакт со водата). Набљудувањата на живи примероци на Epimenia australis покажале дека оплодувањето е внатрешно.
Аплакофорите (класа Aplacophora) се црвовидни бесчерупкести мекотели кои живеат во зоната помеѓу морскиот брег и работ на континенталниот гребен. Класата на аплакофори содржи две поткласи: Neomeniomorpha (наречена и Solenogastres) и Chaetodermomorpha (наречена и Caudofoveata). Аплакофорите се закопуваат или ползат низ калта, или се замотуваат околу алционариските корали. Повеќето претставници се помали од 10 mm во должина.
Неколку карактеристики се својствени за сите аплакофори. Нервниот систем се состои од парни странични и стомачни нервни стебла, со многу странични комисури, букален прстен и церебрална и супраректална ганглија. Целомот е редуциран во целомски канали (целомодукти), просторен перикардиум (околусрцева празнина) и гонади кои се поврзуваат со перикардиумот. Постои мантијна празнина во која се излеваат течностите анусот и целомодукти. Присутни се и други типични мекотелни карактеристики, но не се својствени за сите фамилии, а тоа се радула (рендест орган за дробење на храната) и нејзината потпора; парни жабри во мантијната празнина; стапало за ползење кое секретира мукус; како и мастилаво ќесе.
Бесипарҳо (лот. Aplacophora) — нармбаданҳои ҷӯякшикам, яке аз синфҳои ҷонварони баҳрӣ.
Солҳои пеш бесипарҳоро гоҳ мансуби синфи сӯзанпӯстон, гоҳе мутааллиқ ба синфи кирмҳо медонистанд. Бесипарҳо бештар ба нармбаданҳои сипардор шабоҳат дошта бошанд ҳам, бо бисёр хусусиятҳои худ аз онҳо фарқ мекунанд. Бинобар ин, дар илми таснифоти ҳайвонот онҳо ба синфи алоҳида ҷудо карда шудаанд.
Баданашон устувонашакли дароз (ба кирм мемонад), дар баъзе гурӯҳҳояшон аз ду ҷониб каме фишурда. Дар шикам ҷӯякчаиборик доранд, ки аз чуқурчаи паси даҳон сар мешавад. Андаруни ҷӯякча чини пӯст — пойҳои шаклан тағйирёфта мавҷуд аст. Бесипарҳо аъзои биноӣ ва шунавоӣ надоранд, бинобар ин, мавҷудоти хеле сустҳаракатанд. Тағзия ва ҳаёти бесипарҳо пурра таҳқиқ нашудааст. Бесипарҳо дар умқҳои гуногуни об сукунат доранд. Баъзеи онҳо фақат дар умқи 3-4 ҳазор м дучор меоянд. Ғизои бесипарҳо детрит ва сараки полипҳои марҷонӣ аст.
Бесипарҳо (лот. Aplacophora) — нармбаданҳои ҷӯякшикам, яке аз синфҳои ҷонварони баҳрӣ.
Солҳои пеш бесипарҳоро гоҳ мансуби синфи сӯзанпӯстон, гоҳе мутааллиқ ба синфи кирмҳо медонистанд. Бесипарҳо бештар ба нармбаданҳои сипардор шабоҳат дошта бошанд ҳам, бо бисёр хусусиятҳои худ аз онҳо фарқ мекунанд. Бинобар ин, дар илми таснифоти ҳайвонот онҳо ба синфи алоҳида ҷудо карда шудаанд.
Баданашон устувонашакли дароз (ба кирм мемонад), дар баъзе гурӯҳҳояшон аз ду ҷониб каме фишурда. Дар шикам ҷӯякчаиборик доранд, ки аз чуқурчаи паси даҳон сар мешавад. Андаруни ҷӯякча чини пӯст — пойҳои шаклан тағйирёфта мавҷуд аст. Бесипарҳо аъзои биноӣ ва шунавоӣ надоранд, бинобар ин, мавҷудоти хеле сустҳаракатанд. Тағзия ва ҳаёти бесипарҳо пурра таҳқиқ нашудааст. Бесипарҳо дар умқҳои гуногуни об сукунат доранд. Баъзеи онҳо фақат дар умқи 3-4 ҳазор м дучор меоянд. Ғизои бесипарҳо детрит ва сараки полипҳои марҷонӣ аст.
Жылаңач моллюскалар (лат. Aplacophora) - чопкутсуз моллюскалар (лат. класс).
