Multimedia w Wikimedia Commons Kiksja zgiętoostrogowa (Kickxia spuria (L.) Dumort.) – gatunek rośliny należący w zależności od ujęcia taksonomicznego do rodziny trędownikowatych, przetacznikowatych lub babkowatych. Inna nazwa zwyczajowa: lnica zgiętoostrogowa. We florze Polski antropofit zadomowiony, archeofit[2].
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje w zachodniej i południowej Europie oraz północnej Afryce. W Polsce po 1980 r. znana z dwóch stanowisk: Szczepanowice k. Wrocławia i Krzanowice k. Opola[3].
Morfologia
-
Łodyga
- Rozesłana, owłosiona, do 60 cm długości.
-
Liście
- Z zaokrągloną lub wyciętą nasadą, owłosione.
-
Kwiaty
- Grzbieciste. Korona jasnożółta. Górna warga korony wewnątrz ciemnofioletowa. Ostroga zgięta. Szypułki kwiatowe owłosione[4].
-
Owoc
-
Torebka.
Biologia i ekologia
Roślina jednoroczna. Jest chwastem pól uprawnych przywiązanym do rędzin. Gatunek charakterystyczny zespołu Kickxietum spuriae[5].
Zagrożenia i ochrona
Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[6] w grupie gatunków wymierających, krytycznie zagrożonych (kategoria zagrożenia E). W wydaniu z 2016 roku otrzymała kategorię CR (krytycznie zagrożony)[7]. Znajduje się także w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin[8] w kategorii CR (krytycznie zagrożony).
Przypisy
-
↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-03-24].
-
↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Vascular Plants of Poland - A Checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 1995. ISBN 83-85444-38-6.
-
↑ Zając M., Zając A. 2001. Kiksja zgiętoostrogowa. s. 328-330. W: Polska Czerwona Księga Roślin, Kraków 2001. ISBN 83-85444-85-8.
-
↑ Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
-
↑ WładysławW. Matuszkiewicz WładysławW., Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059 .
-
↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
-
↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
-
↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
