dcsimg

Habitat ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Crece sobre madera.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Silvia Soto
editor
Loengrin Umaña
partner site
INBio

Distribution ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Distribucion en Costa Rica: En Alajuela: Albergue Heliconias en Bijagua.
Limón: Hitoy Cerere en el Valle de la Estrella.
Guanacaste: Zona Protectora Miravalles en La Fortuna, Parque Nacional Volcán Tenorio en Tierras Morenas.
Puntarenas: Fila Chiquizá en Sabalito y Parque Nacional Corcovado.
Distribucion General: China, Guinea Francesa, Guyana, Indonesia, Sri Lanka, Trinidad y Tobago, Estados Unidos (Hawai).
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Silvia Soto
editor
Loengrin Umaña
partner site
INBio

Morphology ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
De disperso a agrupado.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Silvia Soto
editor
Loengrin Umaña
partner site
INBio

Reproduction ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Por medio de esporas.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Silvia Soto
editor
Loengrin Umaña
partner site
INBio

Diagnostic Description ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Ascoma globoso, largo, de 850-1.350(-2.000) µm de diámetro y 950-1.500(-2.300) µm de alto, superficial a errumpente, con bases inmersas en el sustrato, estroma ausente, superficie áspera. Papila corta y ancha, de (400-)550-950 µm de longitud y 300-600(-1.000) µm de alto, longitudinalmente comprimida, el ostiolo es como una línea, de 25-50 µm de largo.IMAGEDB.GET_BFILE_IMAGE?p_imageId=15465&p_imageResolutionId=2">(Ver">http://attila.inbio.ac.cr:7777/pls/portal30IMAGEDB.GET_BFILE_IMAGE?p_imageId=15465&p_imageResolutionId=2">(Ver imagen)Pseudoparáfisis de 1-1,5 µm de largo, numerosas, trabeculadas, con cubierta gelatinosa.IMAGEDB.GET_BFILE_IMAGE?p_imageId=15244&p_imageResolutionId=2">(Ver">http://attila.inbio.ac.cr:7777/pls/portal30IMAGEDB.GET_BFILE_IMAGE?p_imageId=15244&p_imageResolutionId=2">(Ver imagen)Ascas bitunicadas, clavadas a alargadas, de 80-130 µm de largo y 5-7,5 µm de ancho, con un estípite largo (40-60 µm de longitud), numerosas, tienen pared delgada, ápice redondeado, compartimiento apical presente, no presentan anillo, con 8 esporas, biseriadas arriba y uniseriadas abajo.IMAGEDB.GET_BFILE_IMAGE?p_imageId=15242&p_imageResolutionId=2">(Ver">http://attila.inbio.ac.cr:7777/pls/portal30IMAGEDB.GET_BFILE_IMAGE?p_imageId=15242&p_imageResolutionId=2">(Ver imagen)Ascosporas fusoides bicónicas, de (15,5-)16,5-22 µm de largo y 3-4,5 µm de ancho, rectas a levemente curvas, de color claro a café oscuro, pigmentos pálidos en las células de los extremos, lisas, con una envoltura difusa alrededor de la espora, de 1 a 3 septos, constricción profunda en el septo central (rompiéndose en partes la espora), el septo primario es mediano, el septo secundario es bipolar subterminal, las células centrales son más largas que las células de los extremos, orden de septación 2:1:2.IMAGEDB.GET_BFILE_IMAGE?p_imageId=15243&p_imageResolutionId=2">(Ver">http://attila.inbio.ac.cr:7777/pls/portal30IMAGEDB.GET_BFILE_IMAGE?p_imageId=15243&p_imageResolutionId=2">(Ver imagen)
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Silvia Soto
editor
Loengrin Umaña
partner site
INBio

Diagnostic Description ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Localidad del tipo:
Depositario del tipo:
Recolector del tipo:
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Silvia Soto
editor
Loengrin Umaña
partner site
INBio

Xenolophium pachythele ( Szl )

provided by wikipedia SZL

Xenolophium pachythele je grzib[6], co go nojprzōd ôpisoł Berk. & Broome, a terŏźnõ nazwã doł mu Huhndorf 1993. Xenolophium pachythele nŏleży do zorty Xenolophium i familije Melanommataceae.[7][8] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[7]

Przipisy

  1. Chesters & A.E. Bell (1970), In: Mycol. Pap. 120:25
  2. Müller & Arx (1962), In: Beitr. Kryptfl. Schweiz 11(no. 2):340
  3. P.A. Saccardo (1878), In: Michelia 1(no. 3):336
  4. Berk. & Broome (1875), In: J. Linn. Soc., Bot. 14(2):128
  5. CABI databases. [dostymp 24 stycznia 2013].
  6. Huhndorf, Sabine M. (1993) Neotropical ascomycetes 3. Reinstatement of the genus Xenolophium and two new species from French Guiana, In: Mycologia 85(3):490–502
  7. 7,0 7,1 Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.): Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist.. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands., 2019. [dostymp 2019-09-18].
  8. Species Fungorum. Kirk P.M., 2010-11-23
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia SZL

Xenolophium pachythele: Brief Summary ( Szl )

provided by wikipedia SZL

Xenolophium pachythele je grzib, co go nojprzōd ôpisoł Berk. & Broome, a terŏźnõ nazwã doł mu Huhndorf 1993. Xenolophium pachythele nŏleży do zorty Xenolophium i familije Melanommataceae. Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia SZL