Dirty Trich

Blaszki gąski tygrysiej

Gąska tygrysia, gąska tygrysowata (Tricholoma pardinum (Pers.) Quél.) – gatunek grzybów należący do rodziny gąskowatych (Tricholomataceae)^[1]

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji: Tricholoma, Tricholomataceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi (według Index Fungorum)^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1801 r. Persoon nadając mu nazwę Agaricus myomyces var. pardinus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1873 r. Quélet, przenosząc go do rodzaju Tricholoma^[1]. Synonimy naukowe^[2]:

Nazwę polską podali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1983^[3].

Morfologia

Kapelusz

Średnicy 4-10 cm, na szczycie dość mięsisty, w młodym owocniku dzwonkowato wypukły, później rozpłaszczony. Skórka biaława sucha, z regularnie, koncentrycznie rozmieszczonymi łuskami, drobnymi do dużych. Łuski te mają kolor szarobrązowy lub czarnoszary^[4].

Blaszki

Początkowo białe, często z zielonkawym odcieniem, potem bladożółtawe, nigdy szare, średnio gęste, wycięte z ząbkiem. Za młodu wydzielające na ostrzu przejrzyste jak woda krople^[4].

Trzon

Wysokość 6-12 cm, grubość 2-4 cm, cylindryczny lub pękaty, często o zgrubiałej podstawie. Powierzchnia biała, tylko w dolnej połowie ochrowa, u szczytu wydziela często przejrzyste krople cieczy^[5].

Miąższ

Biały, po przekrojeniu nie zmieniający zabarwienia. Smak nieznaczny, zapach przyjemny, ale niezbyt wyraźny^[4].

Wysyp zarodników

Biały. Zarodniki stosunkowo duże, o średnicy 8-10 x 6-7 µm, jajowate, gładkie, bezbarwne^[4].

Występowanie

Rośnie od sierpnia do października, w lasach iglastych i liściastych, pod świerkami, jodłami, bukami lub dębami, tylko na glebach zawierających wapń, pojedynczo lub po kilka egzemplarzy. Grzyb dość rzadki^[4].

Znaczenie

Grzyb mikoryzowy^[3], grzyb trujący. Powoduje ostre zaburzenia żołądkowe i jelitowe, kolkowate bóle brzucha, wymioty, biegunkę. W skrajnych wypadkach może nastąpić zapaść i śmierć. Objawy występują po 1/2-3 godzinach od zjedzenia^[4][5].

Gatunki podobne

Najbardziej, wręcz do złudzenia, podobna jest gąska żółknąca (Tricholoma scalpturatum). Odróżnia się żółknięciem różnych części owocnika z wiekiem, oraz po uszkodzeniu (ale trwa to kilka godzin)^[6]. Podobne są także:

• gąska czarnołuskowa (Tricholoma atrosquamosum). Ma podobnie łuskowaty kapelusz, ale zapach pieprzny, owocowy lub pelargonii^[5].
• gąska czerwieniejąca (Tricholoma orirubens). Jej kapelusz i miąższ po uszkodzeniu powoli zmieniają kolor na czerwonawy,
• gąska ziemistoblaszkowa (Tricholoma terreum), o cieńszym miąższu i bez zapachu mąki^[4],
• gąska wierzbowa (Tricholoma cingulatum). Występuje tylko pod wierzbami^[6].

Przypisy