European Yellow Lupine

Lupinus luteus

Łubin żółty (Lupinus luteus L.) – gatunek rośliny jednorocznej z rodziny bobowatych. Pochodzi z południowo-zachodniej Europy, Afryki Północnej (Algeria, Maroko, Tunezja) i Azji Zachodniej (Izrael, Liban)^[2]. W Polsce roślina uprawiana i często dziczejąca (efemerofit)^[3].

Morfologia

Morfologia

Łodyga

Wzniesiona, prosta, o wysokości przeważnie 25-60 cm.

Liście

Dłoniasto-złożone z 9-11 odwrotnie jajowatych listków.

Kwiaty

Motylkowe, żółte i pachnące, wyrastające w okółkach tworzących grono na szczytach pędów. Występują podkwiatki, kielich jest głęboko dwuwargowy. Roślina miododajna, kwitnie od czerwca do września.

Owoc

Strąk zawierający ponad 5 matowych nasion.

Korzeń

Ma brodawki korzeniowe, które umożliwiają wiązanie azotu atmosferycznego.

Zastosowanie

• Doskonały nawóz zielony, wysiewany także jako międzyplon. Znajduje się w rejestrze roślin rolniczych Unii Europejskiej.
• Odmiana zawierająca zmniejszoną ilość alkaloidów, zwana słodkim łubinem, jest uprawiana także na paszę^[4].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Uprawa łubinu żółtego