Dennstaedtia és un gènere de falgueres de la família Dennstaedtiaceae amb unes 59 espècies (alguns autors ho amplien a 80 espècies).
El seu membre més conegut és probablement, a les regions temperades d'Amèrica del Nord la falguera Dennstaedtia punctilobula, que forma extenses colònies en superfícies planes a la zona dels Apalatxes.
Dennstaedtia és un gènere de falgueres de la família Dennstaedtiaceae amb unes 59 espècies (alguns autors ho amplien a 80 espècies).
El seu membre més conegut és probablement, a les regions temperades d'Amèrica del Nord la falguera Dennstaedtia punctilobula, que forma extenses colònies en superfícies planes a la zona dels Apalatxes.
Dennstaedtia is a mostly tropical and subtropical genus of ferns described as a genus in 1801.[1][2][3] Hayscented fern,[4] or Cup ferns,[5] are common names for some species in this genus. Its best-known member is probably the temperate North-American hay-scented fern, Dennstaedtia punctilobula (pictured in the taxobox), which forms extensive clonal ground-cover colonies on level surfaces in the Appalachian area.
Some characteristics of Dennstaedtia:"Fronds homomorphic; stipe grooved above, hairy when young... lamina triangular to oblong, many times pinnate, usually densely hairy, especially on rachis... Veins free, pinnately branching, veinlet not reaching margin, with hydathode at apex. Sori orbicular, marginal, terminal on each veinlet, separate..."[6]
Groove on the stipe.D. smithii, with a vertical white line on either side of the groove.
Sori and pinnules.D. smithii
Fronds multipinnate. D. smithii
A fern in the Dennstaedtia can reach two meters in height such as D. smithii.[7]
Species include:[8]
Dennstaedtia is a mostly tropical and subtropical genus of ferns described as a genus in 1801. Hayscented fern, or Cup ferns, are common names for some species in this genus. Its best-known member is probably the temperate North-American hay-scented fern, Dennstaedtia punctilobula (pictured in the taxobox), which forms extensive clonal ground-cover colonies on level surfaces in the Appalachian area.
Some characteristics of Dennstaedtia:"Fronds homomorphic; stipe grooved above, hairy when young... lamina triangular to oblong, many times pinnate, usually densely hairy, especially on rachis... Veins free, pinnately branching, veinlet not reaching margin, with hydathode at apex. Sori orbicular, marginal, terminal on each veinlet, separate..."
Groove on the stipe.D. smithii, with a vertical white line on either side of the groove.
Sori and pinnules.D. smithii
Fronds multipinnate. D. smithii
A fern in the Dennstaedtia can reach two meters in height such as D. smithii.
Dennstaedtia es un género tropical de helechos con unas 59 especies (algunos autores lo amplían a 80 especies).
Su miembro más conocido es probablemente, en las regiones templadas de Norteamérica helecho Dennstaedtia punctilobula (en la foto en la taxobox ), que forma extensas colonias en superficies planas en la zona de los Apalaches.
Dennstaedtia es un género tropical de helechos con unas 59 especies (algunos autores lo amplían a 80 especies).
Su miembro más conocido es probablemente, en las regiones templadas de Norteamérica helecho Dennstaedtia punctilobula (en la foto en la taxobox ), que forma extensas colonias en superficies planas en la zona de los Apalaches.
Dennstaedtie
Dennstaedtia (Dennstaedtie en français) est un genre de fougères de la famille des Dennstaedtiaceae.
Le genre Dennstaedtia a été créé en 1801 par le botaniste et physicien allemand Johann Jakob Bernhardi (1774–1850).
Selon BioLib (20 mars 2022)[2] :
Dennstaedtie
Dennstaedtia (Dennstaedtie en français) est un genre de fougères de la famille des Dennstaedtiaceae.
Denstetija (lat. Dennstaedtia), rod su trajnica, papratnjača iz porodice Dennstaedtiaceae, koja čini dio reda osladolike. Postoji znatan broj vrsta (preko 50) raširenih po Aziji (od Pakistana i Indije do Ruskog dalekog istoka, Sjevernoj i Južnoj Americi, Australaziji, nekim otocima Pacifika i Madagaskaru.[1]
Tipična je vrsta D. flaccida koja raste na Samoi, Fidžiju i Vanuatuu.
Denstetija (lat. Dennstaedtia), rod su trajnica, papratnjača iz porodice Dennstaedtiaceae, koja čini dio reda osladolike. Postoji znatan broj vrsta (preko 50) raširenih po Aziji (od Pakistana i Indije do Ruskog dalekog istoka, Sjevernoj i Južnoj Americi, Australaziji, nekim otocima Pacifika i Madagaskaru.
Tipična je vrsta D. flaccida koja raste na Samoi, Fidžiju i Vanuatuu.
Dennstaedtia is een geslacht van ongeveer zestig soorten voornamelijk tropische varens uit de adelaarsvarenfamilie (Dennstaedtiaceae).
Het geslacht Dennstaedtia is vernoemd naar de Duitse botanicus August Wilhelm Dennstaedt (1776-1826).
Dennstaedtia-soorten bezitten een korte tot lange kruipende rizoom, behaard maar zonder schubben. De bladen staan gegroepeerd of verspreid en zijn 0,5 tot 3 m lang, ovaal tot driehoekig van vorm, en twee- tot viervoudig geveerd. Er is geen onderscheid tussen vruchtbare en onvruchtbare bladen.
De bladsteel is glad of behaard, ongeschubd, met 1 tot 2 in doorsnede U- of O-vormige vaatbundels. Er zijn geen nectarkliertjes aanwezig. De pinnulae of bladslipjes zijn ovaal tot lancetvormig, de randen gelobd of getand.
De sporenhoopjes zijn rond of cilindrisch en liggen op de onderzijde van de blaadjes, tegen de bladrand aan het uiteinde van de nerven. Ze worden afgedekt door een rond of licht ingesnoerd dekseltje, dat ontstaan is door fusie van een echt dekvliesje en een kleine uitstulping van de bladrand
Dennstaedtias zijn terrestrische varens die vaak in kolonies groeien. Ze komen wereldwijd voor, maar vooral in de tropen.
Dennstaedtia is een geslacht van ongeveer zestig soorten voornamelijk tropische varens uit de adelaarsvarenfamilie (Dennstaedtiaceae).
Dennstaedtia-slekten (latin: Dennstaedtia) er en slekt av flerårige bregner innenfor Einstapefamilien. De vokser i tempererte og subtropiske strøk, og har 59-80 arter.
I Norden får vi av og til besøk av isolerte forekomster av myskebregne (Dennstaedtia punctilobula) i det sørvestre Sverige, den også vokser i det østlige USA (Appalachene), og spredt i Europa sør for Norden.
Disse bregnene minner om artene av einstapeslekten, men med den hovedforskjell at de samlede bladplatene ikke er trekantet, men lansettformede.
Dennstaedtia-slekten (latin: Dennstaedtia) er en slekt av flerårige bregner innenfor Einstapefamilien. De vokser i tempererte og subtropiske strøk, og har 59-80 arter.
I Norden får vi av og til besøk av isolerte forekomster av myskebregne (Dennstaedtia punctilobula) i det sørvestre Sverige, den også vokser i det østlige USA (Appalachene), og spredt i Europa sør for Norden.
Disse bregnene minner om artene av einstapeslekten, men med den hovedforskjell at de samlede bladplatene ikke er trekantet, men lansettformede.
Dennstaedtia là một chi thực vật có mạch trong họ Dennstaedtiaceae.
Dennstaedtia là một chi thực vật có mạch trong họ Dennstaedtiaceae.
コバノイシカグマ属 Dennstaedia は、コバノイシカグマ科に属する分類群の一つ。胞子嚢群はコップ形の包膜に収まる。
多くは中型から大型になるシダ植物[1]。根茎は横に這って伸び、硬い毛が生えている。また、腹背性があって、背面に2列に葉をつける。維管束は管状中心柱を作る[2]。葉柄は葉の表の側に溝があり、また毛がある。葉は羽状複葉で、毛があるか、またはない。葉脈は全て遊離する。
胞子嚢群は葉脈の端に生じ、葉の縁に付く。包膜は裏表から挟むようになってコップ上になり、内側に胞子嚢群を含む。この包膜は、内側が真の包膜で、外側はそれに相対する葉の縁が包膜とくっついて生じたものである[3]。このコップ状の包膜は基部と側面で葉の裏に着き、口を葉の外側に向け、裏面側に多少曲がって生じるのが普通である。胞子嚢は胞子嚢床の先端側から順に熟する順熟を示すものもあるが、多くは成熟程度の様々なものが入り交じる混熟を示す。胞子嚢の環帯はほぼ垂直にあるが不完全。
世界の熱帯域を中心に分布し、約70種が知られる。多くは常緑であるが、日本産のものでは夏緑性になるものがある。
胞子嚢群がコップ状の包膜に収まるのは本属の特徴であるが、やや似た構造を持つのがフモトシダ属 Microlepia である。この属では胞子嚢群は葉の内側の方から伸びる丸い包膜に覆われるが、包膜の両脇が葉の面に融合し、ポケット状となる。また、胞子嚢群が葉の縁ではなく、やや内側に生じるのが普通である。
胞子嚢群の様子
イヌシダ
日本には以下の3種がある。この内でオウレンシダは包膜の構造がフモトシダ属のそれに近く、他にもこの属の中では特異な点があり、オウレンシダ属 Coptidipteris として別属とする説もある。