De Halobacteriën zijn eencellige micro-organismen die, anders dan de naam suggereert, behoren tot de groep van de archaea. Ze zijn halofiel: ze leven in milieus die verzadigd zijn aan zout: natuurlijke zoutmeren en kunstmatige zoutwinningspannen. Het zijn gram-negatieven en vormen geen sporen.
Hun cytoplasma bevat een oranje-rode carotenoïde kleurstof, Bacterioruberine (C50-Carotinoide), waardoor sommige zoutmeren roze-rood kleuren (Het absorptiemaximum ligt bij 570 nm). De kleurstof dient om uit zonlicht ATP te maken via een protonpomp. Deze kleurstof (ook bekend als halorhodopsine)is verwant met het rodopsine dat bij dieren als lichtreceptor in het netvlies dient.
Volgens de endosymbiontentheorie zou een halobacterie-genoom opgenomen zijn door een eukaryoot waaruit de hogere organismen ontstaan zijn.
De Halobacteriën zijn eencellige micro-organismen die, anders dan de naam suggereert, behoren tot de groep van de archaea. Ze zijn halofiel: ze leven in milieus die verzadigd zijn aan zout: natuurlijke zoutmeren en kunstmatige zoutwinningspannen. Het zijn gram-negatieven en vormen geen sporen.
Hun cytoplasma bevat een oranje-rode carotenoïde kleurstof, Bacterioruberine (C50-Carotinoide), waardoor sommige zoutmeren roze-rood kleuren (Het absorptiemaximum ligt bij 570 nm). De kleurstof dient om uit zonlicht ATP te maken via een protonpomp. Deze kleurstof (ook bekend als halorhodopsine)is verwant met het rodopsine dat bij dieren als lichtreceptor in het netvlies dient.
Volgens de endosymbiontentheorie zou een halobacterie-genoom opgenomen zijn door een eukaryoot waaruit de hogere organismen ontstaan zijn.
