Fucus vesiculosus (sargazu vexigosu o sargazu vesiculoso) ye un alga marina atopada nes mariñes del mar del Norte, mar Bálticu (costa oeste), océanu Atlánticu y Pacíficu. Ye un alga bien variable. Puede crecer hasta 1 m de llargu y reconocer fácilmente poles visícules llenes de gas nitróxenu, en pares de dambos llaos de la nervadura central. Ascophyllum nodosum tamién tien visícules d'aire, pero nun tán en pares sinón en serie.
Les grandes algues pardes tienen ciclos de vida similares. Nel maduror formen cuerpos reproductivos en conceptáculos asitiaos nel interior de receptáculos que se formen cerca de les puntes de les cañes. Nestos conceptáculos prodúcense oogonios y anteridios y dempués de la meiosis son lliberaos. Dempués de la fecundación, el zigoto desenvuélvese, instálase y crez pa formar la planta en forma d'esporófito diploide.
La gran fase vexetativa ye diploide y gametofítica. La meiosis producir mientres la formación de los gametos. Los óvulos formar nes plantes femenines en conceptáculos enllastraos nos receptáculos. Los espermatozoides y los óvulos son lliberaos de los conceptáculos. Una vegada fecundáu, el zigotu asítiase y crez hasta formar el nuevu gametofitu diploide.[1]
La especie ye común especialmente nes mariñes protexíes dende los niveles medios mariñes a los baxos intermareales.[2] Ye rara nes mariñes espuestes onde cualesquier especimen pueden ser curtiu, retrasáu na crecedera y ensin visícules de gas.[3] Alcuéntrase nes mariñes atlántiques d'Europa: Mar Bálticu, Groenlandia, Azores, Islles Canaries y Madeira.[4] Ye una de les algues más comunes de les mariñes de les Islles Britániques.[5] Na mariña atlántica d'América del Norte dende la isla de Ellesmere y la badea de Hudson a Carolina del Norte.[2]
Fucus vesiculosus ye una importante fonte de yodu, elementu descubiertu en 1812 y usáu pa tratar el bocio, enfermedá de la glándula tiroidea debida al defectu de dichu elementu. Na década de 1860 col usu del sargazu como estimulante tiroideo notóse que frenaba tamién la obesidá pola medría del metabolismu basal polo que-y lo amestó a la llista de remedios pa la perda de pesu.
Ye conocida por propiedaes anticelulíticas y antiobesidad. Ye d'usu alimentario en Xapón, usáu como aditivu y saborizador en dellos productos. El sargazu ye inxeríu como componente de tabletas o polvos como suplementu nutricional. Dacuando atopar como kelp, pero ye otra alga de mar. Debe les sos propiedaes a dellos principios activos: acedu algínico, otros mucílagos: la fucoidina, la laminarina y diversos carotenoides (factores provitamínicos). Tien aceites esenciales y vitamines A, B1, C, Y y pequeñes cantidaes de B12; sales minerales, especialmente iodo, potasiu, bromu, sodiu, magnesiu, fierro, manganesu, cloru, fósforu, fucosa, azufre y siliciu; proteínes y lípidos. Utilízase'l balto de l'alga.
Ye encamentada pol Dr. Peter J. D'Acocoro nel so llibru "Los Grupos Sanguíneos y l'Alimentación" por contener fucosa unu de los elementos principales pa la producción del antigeno del sangre del grupu 0 y por consiguiente tamién ye bona pal restu yá que el 0 ye donante universal.
Coadyuva en dietes acutaes d'endelgazamientu. Los mucílagos ocupen l'estómagu, dando sensación d'enfastiu (absorbente capaz d'absorber 5 vegaes el so pesu n'agua, al llegar al estómagu, aumenta'l so volume y produz l'efectu saciante). Aumenta la masa fecal, ye un laxante mecánicu.
Los constituyentes primarios químicos d'esta alga inclúin: mucílagu, algina, manitol, beta-caroteno, zeaxantina, iodo, bromu, potasiu, aceites volátiles, y munchos minerales.
Fucus vesiculosus describióse por Carlos Linneo[6]
{commonscat}
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.Fucus vesiculosus (sargazu vexigosu o sargazu vesiculoso) ye un alga marina atopada nes mariñes del mar del Norte, mar Bálticu (costa oeste), océanu Atlánticu y Pacíficu. Ye un alga bien variable. Puede crecer hasta 1 m de llargu y reconocer fácilmente poles visícules llenes de gas nitróxenu, en pares de dambos llaos de la nervadura central. Ascophyllum nodosum tamién tien visícules d'aire, pero nun tán en pares sinón en serie.