Aderyn a rhywogaeth o adar yw Tacahe (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: tacaheaid) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Porphyrio mantelli; yr enw Saesneg arno yw Takahe. Mae'n perthyn i deulu'r Rhegennod (Lladin: Rallidae) sydd yn urdd y Gruiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. mantelli, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r tacahe yn perthyn i deulu'r Rhegennod (Lladin: Rallidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Corsiar Porphyrio porphyrio Iâr ddŵr Allen Porphyrio alleni
.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Tacahe (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: tacaheaid) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Porphyrio mantelli; yr enw Saesneg arno yw Takahe. Mae'n perthyn i deulu'r Rhegennod (Lladin: Rallidae) sydd yn urdd y Gruiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. mantelli, sef enw'r rhywogaeth.
Porphyrio mantelli Porphyrio generoko animalia zen, jada iraungia. Hegaztien barruko Rallidae familian sailkatzen zen.
Porphyrio mantelli Porphyrio generoko animalia zen, jada iraungia. Hegaztien barruko Rallidae familian sailkatzen zen.
De noordereilandtakahe (Porphyrio mantelli) is een uitgestorven vogel uit de familie van de rallen, koeten en waterhoentjes (Rallidae).
Deze soort was endemisch op het Noordereiland van Nieuw-Zeeland.
Bronnen, noten en/of referentiesDe noordereilandtakahe (Porphyrio mantelli) is een uitgestorven vogel uit de familie van de rallen, koeten en waterhoentjes (Rallidae).
Multimedia w Wikimedia Commons Takahe północny (w jęz. maoryskim: mōho) (Porphyrio mantelli) – gatunek wymarłego ptaka z rodziny chruścieli (Rallidae), zamieszkujący niegdyś endemicznie Wyspę Północną w Nowej Zelandii. Nazwę gatunkową mantelli nadano na cześć angielskiego paleontologa Gideona Mantella.
Takahe północny był nielotem, znanym jedynie ze szczątków kopalnych i z jednego, przypuszczalnego notowania (jeden osobnik miał być wtedy schwytany) z 1894 r. (Williams, 1960; Phillipps, 1959). Jednak nie ma żadnych dowodów tego zdarzenia.
Szczątki kopalne, które posłużyły Owenowi do opisania gatunku znaleziono w 1847 r. w regionie Taranaki (Wyspa Północna). Obecnie znajdują się w Muzeum Historii Naturalnej w Londynie.
Miejscowi Maorysi często widywali ptaka "o niebieskim upierzeniu, wyglądem przypominającego Pūkeko" (Phillipps, 1959). W języku maoryskim Pūkeko to modrzyk ciemny (Porphyrio porphyrio melanotus) – podgatunek modrzyka zwyczajnego (Porphyrio porphyrio).
Ekologia tego ptaka jest słabo poznana, ze względu na brak dokumentacji badawczej na jego temat.
Zmniejszenie liczebności tego gatunku przypisuje się wkroczeniu lasu na tereny alpejskich łąk (jego naturalnego siedliska) w holocenie (Mills, 1984). Do zmniejszenia populacji i w konsekwencji wymarcia gatunku przyczynili się (poprzez polowania i niszczenie jego środowiska naturalnego pod uprawę ziemi) Maorysi, którzy pojawili się w Nowej Zelandii (najpierw na Wyspie Północnej) między IX a XIII w. n.e. (Beauchamp, Worthy, 1988).
Systematyka rodzaju Porphyrio budzi wiele kontrowersji. Do niedawna takahe północny (Porphyrio mantelli) (gatunek wymarły) i takahe południowy (Porphyrio hochstetteri) (gatunek żyjący) uważane były za podgatunki jednego takahe (Porpyrio mantelli) i nazywano je kolejno: Porphyrio mantelli mantelli i Porphyrio mantelli hochstetteri. Wynika to z dwóch przyczyn. Po pierwsze oba ptaki są nielotami i są do siebie podobne, m.in. w budowie szkieletu i w wyglądzie zewnętrznym. Po drugie jeden z nich występował tylko na Wyspie Północnej, a drugi tylko na Wyspie Południowej w Nowej Zelandii. Dopiero z później odnalezionych szczątków wiadomo, że takahe z Wyspy Południowej zamieszkiwał również Wyspę Północną (Bunin i in., 1997). Na podstawie tych przesłanek uznano, że są to dwa podgatunki jednego gatunku Porphyrio mantelli. Jako, że to właśnie ten gatunek opisano jako pierwszy (w 1848 r. opisał go Richard Owen), drugi - Porphyrio hochstetteri - w chwili opisania w 1898 r. Adolf Meyer zaklasyfikował go jako podgatunek pierwszego. Dopiero na podstawie badań S. A. Trewick (1996) udowodnił, że niezdolność do lotu u obu form wyewoluowała z różnych przodków i rozwiązał problem ich systematyki. Mimo tego oba gatunki są dzisiaj często mylone, najczęściej błędnie podaje się Porphyrio mantelli jako formę żyjącą (zagrożoną wyginięciem).
Lista wymarłych gatunków za: Maas, P.H.J: Globally Extinct Birds. The Sixth Extinction, 2 stycznia 2017. [dostęp 24 maja 2017].
Takahe północny (w jęz. maoryskim: mōho) (Porphyrio mantelli) – gatunek wymarłego ptaka z rodziny chruścieli (Rallidae), zamieszkujący niegdyś endemicznie Wyspę Północną w Nowej Zelandii. Nazwę gatunkową mantelli nadano na cześć angielskiego paleontologa Gideona Mantella.
Nordötakahe[2] (Porphyrio mantelli) är en utdöd fågel i familjen rallar som förekom i Nya Zeeland,[3]
Fågeln förekom tidigare på Nordön och är känd från flertalet benlämningar och en möjlig observation 1894[4].
Tidigare betraktades nordö- och sydötakahe som samma art, men studier visar att den och takahen utvecklas var för sig från flygförmögna förfäder.[5]
Nordötakahen verkar till och med varit större än takahen och kan därför ha varit den största rallen i historisk tid.
Fågelns vetenskapliga artnamn hedrar Walter Baldock Durant Mantell (1820-1895), brittisk amatörgeolog och naturforskare som bosatte sig i Nya Zeeland 1840 och grundade New Zealand Institute.[6]
Nordötakahe (Porphyrio mantelli) är en utdöd fågel i familjen rallar som förekom i Nya Zeeland,
短翅水雞（Porphyrio mantelli），又名巨水雞，是紐西蘭北島的一種秧雞。根據牠們的亞化石及一個於1984年採集的可能標本，估計牠們不能飛行。[2]
短翅水雞的衰落一般認為是因在全新世時，森林入侵阿爾卑斯山的草原。另外，牠們亦可能被毛利人大量的獵殺。
傳統上認為短翅水雞是與南秧雞是同一物種，後來發現牠們是各自演化自獨立的祖先，所以是不同的物種。[3]
短翅水雞的學名是為紀念自然學家沃爾特·曼特爾（Walter Mantell）。
