Płaskogonka kapturowa (Crypsirina cucullata) – słabo poznany[4][5] gatunek średniego ptaka z rodziny krukowatych. Endemiczny dla Mjanmy[6]. Osiadły[7][8].
Ciało płaskogonki kapturowej osiąga długość ok. 30–31 cm łącznie z ogonem[5] i wagę mieszczącą się w zakresie 130–135 g[9].
Skrzydłoː 10,2–10,8 cm
Ogonː 18–20 cm
Skokː 2,6–2,7 cm
Dzióbː 2 cm[5]
Mocny, zakrzywiony dziób o czarnym wnętrzu. Nogi krótkie i słabe, o czarnej barwie. Skrzydła szerokie, dosyć krótkie. Tęczówki ciemnoniebieskie[8]. Długi, podzielony na poziomy ogon z łopatkowatą końcówką. Pióra pokrywające czoło i kantarek miękkie i czarne, reszta głowy ciemna z zielonkawym połyskiem. Kark szarobiały. Ciało jasnoszare, z odcieniem bladego różu od spodu i szaroniebieskim zabarwieniem na wierzchu. Płowe pokrywy skrzydłowe, na dużych pokrywach skrzydłowych białe końcówki. Lotki pierwszorzędowe czarne[5][8]. Posiada dziesięć sterówek[10][4].
Upierzenie młodych osobników jest mniej intensywne i posiada szarobrązowe zabarwienie[8], pióra ogona krótsze i bez łopatkowatego zakończenia, tęczówki brązowe, wnętrze dzioba pomarańczowe. Po pierwszym pierzeniu płaskogonka kapturowa różni się od dorosłego ptaka tym, że jej pióra są ciemniejsze, nie ma białego karku, a ogon pozostaje stosunkowo krótki i zakończony inaczej niż u w pełni rozwiniętego osobnika. Ostateczny wygląd przybiera zazwyczaj po drugim pierzeniu, czasem dopiero w drugim roku życia[5].
Lasy wtórne, tereny porastane przez rośliny z rodziny dwuskrzydłowatych, cierniste zarośla, skraje terenów rolniczych na wysokościach do ok. 1000 metrów[6][4][8].
Gatunek występujący wyłącznie w Mjanmie[11], w rejonie równin zalewowych rzek Sittang Myit oraz Irawadi[6].
Zachowaniaː zazwyczaj spotykana w parach lub niewielkich grupach[8], odgłos wytwarzany przez skrzydła podczas lotu opisywany jako brzęczący[5].
Rozródː 2–4 kremowe lub białozielone, nakrapiane na brązowo jaja składane w maju i czerwcu. Gniazdo z gałązek i korzonków, przypomina mniejszą, bardziej zwartą wersję tego budowanego przez srokę zwyczajną. Zazwyczaj znajduje się w zaroślach lub na małych drzewach[5][8][4].
Głosː cichy, mruczący dźwięk drrrriiii'k lub ostre, nieharmonijne, charczące odgłosy[4][5].
Pożywienieː zaobserwowano, że w skład diety płaskogonki kapturowej wchodzą organizmy z rzędu prostoskrzydłych (owady z podrzędu Caelifera oraz szarańcza wędrowna), modliszkowate i termity[4].
Od 2004 roku klasyfikowana przez czerwoną księgę gatunków zagrożonych jako gatunek bliski zagrożenia (NT). Zjawiska, które zdecydowały o umieszczeniu płaskogonki kapturowej w tej kategorii to obserwowany trend spadkowy w liczebności, stosunkowo niewielki obszar występowania i podzielenie populacji na mniejsze grupy, a także czynniki antropogeniczne – rozwój rolnictwa przyczynia się do zmniejszania naturalnych środowisk zamieszkiwanych przez płaskogonkę[6].
Płaskogonka kapturowa (Crypsirina cucullata) – słabo poznany gatunek średniego ptaka z rodziny krukowatych. Endemiczny dla Mjanmy. Osiadły.