Smilisca baudinii és una espècie de granota que viu a l'àrea compresa entre el sud de Texas, Sonora i Costa Rica.
Es troba amenaçada d'extinció per la pèrdua del seu hàbitat natural.
Smilisca baudinii és una espècie de granota que viu a l'àrea compresa entre el sud de Texas, Sonora i Costa Rica.
Es troba amenaçada d'extinció per la pèrdua del seu hàbitat natural.
The common Mexican tree frog (Smilisca baudinii) is a nocturnal species of tree frog whose native range extends from the Sonoran Desert and the Lower Rio Grande Valley of Texas[2] south to Costa Rica. Common names include Mexican tree frog, Baudin's tree frog and Van Vliet's frog. They are usually found within lightly forested areas near permanent sources of water.
The common Mexican tree frog is generally brown-grey in color, with darker brown, irregular blotching. Its underside is typically a lighter grey or white. Its legs have distinctive dark banding.
The species has numerous synonymous classifications due to disjunct populations, and was mistakenly redescribed on several occasions by field researchers.
The common Mexican tree frog is considered to be a threatened species in the US state of Texas.[3] It has only been reported in a few counties, and no estimates of its actual population count have been made.
{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) The common Mexican tree frog (Smilisca baudinii) is a nocturnal species of tree frog whose native range extends from the Sonoran Desert and the Lower Rio Grande Valley of Texas south to Costa Rica. Common names include Mexican tree frog, Baudin's tree frog and Van Vliet's frog. They are usually found within lightly forested areas near permanent sources of water.
Smilisca baudinii, rana arborícola mexicana, también conocida como rana arbórea de Baudin o rana trepadora, es una especie de anfibio anuro de la familia Hylidae; de esta familia deriva el género Smilisca (ranas de madriguera) y de ahí la especie baudinii. [3] Es nativa de América Central y el sur de América del Norte.[1][4]Alcanza una longitud hocico cloaca de 6 cm. De cuerpo robusto, los machos poseen un par de sacos vocales debajo de la cabeza. Su piel es lisa de coloración muy variada, frecuentemente tiene manchas oscuras en un fondo claro de color café, crema o verde olivo; el vientre es granular de color crema y sin manchas. Las patas tienen manchas transversales.[5]
Su área de distribución incluye América Central: Costa Rica, Nicaragua, Honduras, El Salvador, Guatemala, Belice) y el sur de Norteamérica Texas y México (En México, de los 32 estados que lo conforman se ha observado en 25 de ellos).[1] Su hábitat natural es variado y se compone de bosque húmedo perennifolio hasta sabanas con vegetación xerófila.[1] También habita en jardines con piscinas o estanques.[1] Su distribución altitudinal oscila entre 0 y 1610 msnm.[1]
En México y de acuerdo a la NOM-059-SEMARNAT-2010, la especie no se encuentra bajo ninguna categoría de riesgo.[3]
Smilisca baudinii, rana arborícola mexicana, también conocida como rana arbórea de Baudin o rana trepadora, es una especie de anfibio anuro de la familia Hylidae; de esta familia deriva el género Smilisca (ranas de madriguera) y de ahí la especie baudinii. Es nativa de América Central y el sur de América del Norte.Alcanza una longitud hocico cloaca de 6 cm. De cuerpo robusto, los machos poseen un par de sacos vocales debajo de la cabeza. Su piel es lisa de coloración muy variada, frecuentemente tiene manchas oscuras en un fondo claro de color café, crema o verde olivo; el vientre es granular de color crema y sin manchas. Las patas tienen manchas transversales.
Smilisca baudinii Smilisca generoko animalia da. Anfibioen barruko Hylidae familian sailkatuta dago, Anura ordenan.
Smilisca baudinii est une espèce d'amphibiens de la famille des Hylidae[1].
Elle est appelée Mexican tree frog pour les anglosaxons, soit grenouille arboricole mexicaine.
Elle se rencontre du niveau de la mer jusqu'à 1 610 m d'altitude aux États-Unis dans le sud du Texas, au Mexique, au Belize, au Guatemala, au Honduras, au Salvador, au Nicaragua et au Costa Rica[1],[2].
C'est une espèce des forêts tropicales et équatoriales qui apprécie la forêt semi-ouverte et la proximité de points ou sources d'eau permanents.
Les mâles mesurent jusqu'à 76 mm et les femelles 90 mm.
Cette espèce est nocturne.
Cette espèce a beaucoup de synonymes dans la classification, en raison de l'existence de populations disjointes qui ont été décrites sous des noms différents par des groupes de chercheurs différents.
Les amphibiens semblent globalement en rapide régression dans toute l'Amérique, et ailleurs, pour des raisons encore mal comprises, probablement multifactorielles (pollution diffuse par les pesticides, pathologies émergentes, perturbateurs endocriniens, destruction de l'habitat, fragmentation écopaysagère, dont par la pollution lumineuse. Cette espèces est considérée comme menacée au Texas. Elle n'est connue que dans quelques localités au sud du bassin du Río Grande où aucun recensement global n'a pu être fait à ce jour.
Cette espèce est nommée en l'honneur de Nicolas Baudin[3].
Smilisca baudinii est une espèce d'amphibiens de la famille des Hylidae.
Elle est appelée Mexican tree frog pour les anglosaxons, soit grenouille arboricole mexicaine.
Smilisca baudinii is een kikker uit de familie boomkikkers of Hylidae.
De soort werd in 1841 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door de biologen André Marie Constant Duméril en Gabriel Bibron. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Hyla Baudinii gebruikt.[2] De soortaanduiding baudinii is een eerbetoon aan de Franse ontdekkingsreiziger Nicolas Baudin (1754 - 1803).
De boomkikker komt voor in het zuidelijke deel van de Verenigde Staten, Mexico, El Salvador, Belize, Nicaragua, Honduras, Guatemala en Costa Rica, het is de grootste soort boomkikker die in de VS voorkomt. De habitat bestaat uit vochtige tot vrij droge laaglanden, bosranden en vijvers, ook gecultiveerde landschappen als bananenplantages zijn een geschikte leefplaats. De activiteit van de kikkers hangt samen met de regenval; vlak na een regenbui komen ze massaal tevoorschijn, en in drogere jaren zijn ze juist nauwelijks te vinden.
De mannetjes bereiken een lichaamslengte tot ongeveer 8 centimeter, de vrouwtjes worden groter tot 9 cm.[3] De lichaamskleur is bruin tot groengrijs, en heeft een sterk variërende donkerbruine vlekkentekening op de rug. Meestal een enkele, grote vlek, maar ook kleinere lichtomrande vlekken komen voor. Typische kenmerken zijn het grote trommelvlies (tympanum) dat vlak bij het eveneens grote oog ligt en bruin is, en de oogstreep die er net boven loopt van neus tot nek. De ogen hebben een horizontale pupil en gele of witte iris, en onder ieder oog loopt een zwarte streep naar de snuitpunt. Ook zijn ze te herkennen aan de rijen wratjes op de onderarmen. Het lichaam is gedrongen, de kop erg stomp en deze soort heeft relatief kleine achterpoten.
De voortplanting vindt plaats van juni tot oktober; Smilisca baudinii heeft een langere paartijd dan veel andere kikkers. De mannetjes zoeken de waterkant op en beginnen te kwaken en als een vrouwtje zich aandient vindt paring plaats onder water. De paargreep waarmee ze zich aan elkaar vasthouden (de man aan de vrouw) wordt ook wel amplexus genoemd. De vrouwtjes leggen tot 3500 eitjes die onder het wateroppervlak blijven drijven om zo meer zonlicht op te vangen.
Smilisca baudinii is een kikker uit de familie boomkikkers of Hylidae.
[[commons:{{{commons}}}|Multimedia w Wikimedia Commons]] Smiliska meksykańska (Smilisca baudinii) – gatunek płaza z rodziny rzekotkowatych.
Nazwa zwierzęcia wywodzi się najprawdopodobniej od francuskiego dowódcy, Monseur Baudin, który przekazał ów gatunek do Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu[3].
Kończyny żaby są krótkie. Palce o umiarkowanej długości oraz dość masywne. Palce kończyn przednich w 1/3 długości pokryte są błoną pławną, natomiast kończyn tylnych w 2/3.[4] Powierzchnia grzbietu jest gładka, zaś brzuszna strona ciała ma chropowatą fakturę. Szerokość głowy jest większa niż jej długość, a profil pyska wyraźnie się zaokrągla. Błona bębenkowa cechuje się dużą średnicą, która sięga od 1/2 do 3/4 średnicy oka. Dorosłe samce posiadają parę szarych rozciąganych worków wokalnych, które umiejscowione są w okolicach gardła.
Samce osiągają od 4,73 cm do 7, 59 cm. Natomiast u samic najmniejsze mają 5,6 cm a największe dorastają nawet do 9 cm.[5]
Smiliska meksykańska ma duże możliwości względem zmiany ubarwienia. Może być brązowa, ciemnoszara, szara, jasnobrązowa, jasnozielona bądź szarozielona. Ma ciemne plamy na grzbiecie, a jej boki są koloru kremowego. Na bokach widoczne są też cętki. Spód ciała w przeciwieństwie do grzbietu jest jasny. Na powierzchni palców znajdują się poprzeczne ciemne paski.
Głowa po swoich bocznych stronach przybiera barwę jasnozieloną lub jasnobrązową. Na górnej wardze można zauważyć charakterystyczne dla tego gatunku ciemne pionowe kreski. Smiliska posiada charakterystyczne czarne pasmo ciągnące się od oka do ramienia. Pod oczami zauważalne przejaśnienie w ubarwieniu. Tęczówka ma kolor brązowy[5].
Przeobrażenie następuje po 14-20 dniach od zapłodnienia[5].
Długość kijanki wynosi około 22 mm. Charakteryzuje ją solidne ciało oraz krótki ogon. Oczy, nozdrza oraz szczeliny skrzelowe są rozmieszczone po bokach grzbietu. Ciemny grzbiet pokryty jest jasnymi plamami w kształcie półksiężyców, które rozciągają się aż do końca tułowia. W ten sposób tworzą nieregularne jasne pasmo na górnej stronie tylnej części ciała. Spód ciała jest przezroczysty – tak jak płetwy, których powierzchnia dodatkowo usiana jest brązowymi cętkami.
Otwór gębowy znajduje się na pozycji przednio-brzusznej. Środkowa część górnej wargi jest pozbawiona brodawek, jednak reszta otworu gębowego zaopatrzona jest w ich dwa rzędy. Tęczówka oka, podobnie jak u formy dorosłej, jest brązowa[4].
U osobników występujących w stanie Teksas rozród trwa od czerwca do lipca, jednak może się on przedłużyć. Przykładem są żaby zamieszkujące Meksyk, gdzie okres ten rozpoczyna się w lipcu, a kończy w październiku. Następuje on w przepełnionych basenach, podmokłych trawiastych łąkach czy w strumieniach. Samce nawołują z płytkich warstw zbiorników, lecz zdarza się także że spośród drzew czy zarośli. Tworzą one chóry, a każdy z nich złożony jest z kilku par osobników męskich[3]. Do ampleksusu dochodzi w płytszych strefach zbiorników. Samice składają od 2500 do 3500 czarno-kremowych jaj pokrytych błoną (w każdej po kilkaset jaj). Pojedyncze jajo ma średnicę 1,3 mm, a wraz z otoczką 1,5 mm.[5]
Smiliska meksykańska prowadzi nocny i nadrzewny tryb życia. Preferuje niższe warstwy lasu, gdzie może znaleźć schronienie podczas pory suchej – m.in. pod pniami, zwalonymi kłodami drzew, w norach ssaków czy dziuplach.
Tryb życia kijanek jest pelagiczny. Żerują one w płytkich warstwach zbiorników wodnych[5].
Zasięg występowania rozpościera się od Teksasu, ciągnąc się na południe aż do Kostaryki. Smiliska meksykańska zamieszkuje na terenach nizinnych oraz na wzgórzach o wysokości poniżej 2000m, jednak większość z tych terytoriów znajduje się na wysokościach mniejszych niż 1000 m.[6]
Smiliska meksykańska (Smilisca baudinii) – gatunek płaza z rodziny rzekotkowatych.
