Perkoz maoryski (Poliocephalus rufopectus) – gatunek ptaka z rodziny perkozów (Podicipedidae), opisany w 1843 roku.
Pierwotnie gatunek ten zamieszkiwał cały obszar Nowej Zelandii. W połowie XIX wieku zaczął zanikać na Wyspie Południowej. Ostatnie obserwacje perkoza maoryskiego na tych terenach zaobserwowano w roku 1960. Na Wyspie Północnej jest nadal dość szeroko rozpowszechniony, szczególnie na płaskowyżu wulkanicznym.
Spotykany jest na piaszczystodennych jeziorach, lagunach, gospodarskich zaporach wodnych oraz na wewnątrzlądowych jeziorach porośniętych bogatą roślinnością.
Całkowitą liczebność populacji ocenia się obecnie na 1200 – 1500 osobników.
W gniazdach znajdują się zazwyczaj dwa jaja. Okres lęgowy trwa dość długo i zależy od warunków środowiskowych. Na północy kraju zazwyczaj odbywa więcej niż jeden lęg rocznie. Ogólnie gatunek posiada wysoki potencjał rozrodczy, aczkolwiek przeżywalność młodych sięga jedynie 20 procent.
Perkoz maoryski (Poliocephalus rufopectus) – gatunek ptaka z rodziny perkozów (Podicipedidae), opisany w 1843 roku.
Pierwotnie gatunek ten zamieszkiwał cały obszar Nowej Zelandii. W połowie XIX wieku zaczął zanikać na Wyspie Południowej. Ostatnie obserwacje perkoza maoryskiego na tych terenach zaobserwowano w roku 1960. Na Wyspie Północnej jest nadal dość szeroko rozpowszechniony, szczególnie na płaskowyżu wulkanicznym.
Spotykany jest na piaszczystodennych jeziorach, lagunach, gospodarskich zaporach wodnych oraz na wewnątrzlądowych jeziorach porośniętych bogatą roślinnością.
Całkowitą liczebność populacji ocenia się obecnie na 1200 – 1500 osobników.
W gniazdach znajdują się zazwyczaj dwa jaja. Okres lęgowy trwa dość długo i zależy od warunków środowiskowych. Na północy kraju zazwyczaj odbywa więcej niż jeden lęg rocznie. Ogólnie gatunek posiada wysoki potencjał rozrodczy, aczkolwiek przeżywalność młodych sięga jedynie 20 procent.