Obuwik wielkopłatkowy[3] (Cypripedium macranthos Sw.) – gatunek rośliny z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Występuje w Europie i Azji. Najdalej na zachód rośnie w Rosji nad górnym Dnieprem, w dorzeczu Wołgi i Kamy. Podawany był także z Ukrainy i Białorusi, ale te informacje uznawane są za wątpliwe. Dalej na wschód rośnie w rejonie Uralu, w południowej i wschodniej części Syberii sięgając po Kamczatkę, Wyspy Kurylskie i Japonię. Południowa granica zasięgu biegnie przez Kazachstan, Mongolię i Chiny, w których rośnie w części północnej i północno-wschodniej, poza tym na Tajwanie[4]. Gatunek uprawiany jest jako roślina ozdobna, także w Polsce[5][3].
Gatunek występuje w różnych zbiorowiskach roślinnych – w lasach i na ich skrajach, ale także na trawiastych zboczach, zawsze jednak na glebach żyznych, próchnicznych i przepuszczalnych. Na obszarach górskich rośnie do rzędnej 2400 m n.p.m. Kwitnie od czerwca do lipca, owocuje w sierpniu i wrześniu[6].
W północnych Chinach stwierdzono występowanie naturalnego mieszańca tego gatunku i obuwika pospolitego – Cypripedium ×ventricosum Swartz (Kongl. Vetensk. Acad. Nya Handl. 21: 251. 1800)[6].
Obuwik ten w czerwonej liście gatunków zagrożonych według IUCN ma status gatunku najmniejszej troski (LC), jednak w wielu obszarach (Korea, Mongolia, Rosja) rejestrowany jest spadek jego liczebności. Gatunek ujęty jest w załączniku II Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES)[4].
Obuwik wielkopłatkowy (Cypripedium macranthos Sw.) – gatunek rośliny z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Występuje w Europie i Azji. Najdalej na zachód rośnie w Rosji nad górnym Dnieprem, w dorzeczu Wołgi i Kamy. Podawany był także z Ukrainy i Białorusi, ale te informacje uznawane są za wątpliwe. Dalej na wschód rośnie w rejonie Uralu, w południowej i wschodniej części Syberii sięgając po Kamczatkę, Wyspy Kurylskie i Japonię. Południowa granica zasięgu biegnie przez Kazachstan, Mongolię i Chiny, w których rośnie w części północnej i północno-wschodniej, poza tym na Tajwanie. Gatunek uprawiany jest jako roślina ozdobna, także w Polsce.