Papilio ye un xéneru de lepidópteros ditrisios de la familia Papilionidae qu'inclúi munches especies tantu nel Nuevu como nel Vieyu Mundu. N'Europa ye común Papilio machaon, n'Asia Papilio polytes, Papilio polymnestor, n'Australia Papilio aegeus , Papilio ulysses y n'África Papilio demodocus. Papilio cresphontes, Papilio rutulus y Papilio glaucus son comunes en Norteámerica. Papilio thoas ta bien espublizáu en Norteámerica y Suramérica. [1][2]
Les taxonomíes antigües tendíen a reconocer un gran númberu de xéneros, cada unu con poques especies. Les más recién son más conservadores y arrexunten dellos de dichos xéneros nel xéneru Papilio; tal ye'l casu de los antiguos xéneros Achillides, Eleppone, Druryia, Heraclides, Menelaides, Princeps, Pterourus, Sinoprinceps. El xéneru Chilasa ye dacuando consideráu un subxéneru Papilio.
Les canesbes aliméntense de plantes de la familia Rutaceae incluyendo delles especies importantes d'usu ornamental o agrícola tales como Citrus spp., Murraya spp., Choisya spp. y Calodendrum spp. Los bárabos prinden terpenoides tóxicos de fuerte golor que los protexen contra predadores. Otra defensa de delles gates ye la so semeyanza con fieces d'aves.
Papilio ye un xéneru de lepidópteros ditrisios de la familia Papilionidae qu'inclúi munches especies tantu nel Nuevu como nel Vieyu Mundu. N'Europa ye común Papilio machaon, n'Asia Papilio polytes, Papilio polymnestor, n'Australia Papilio aegeus , Papilio ulysses y n'África Papilio demodocus. Papilio cresphontes, Papilio rutulus y Papilio glaucus son comunes en Norteámerica. Papilio thoas ta bien espublizáu en Norteámerica y Suramérica.
Les taxonomíes antigües tendíen a reconocer un gran númberu de xéneros, cada unu con poques especies. Les más recién son más conservadores y arrexunten dellos de dichos xéneros nel xéneru Papilio; tal ye'l casu de los antiguos xéneros Achillides, Eleppone, Druryia, Heraclides, Menelaides, Princeps, Pterourus, Sinoprinceps. El xéneru Chilasa ye dacuando consideráu un subxéneru Papilio.