Araneomorphae (the "true spiders") is one of the two major clades of living spiders and includes the great majority of the world's spider families and species. The other major clade is Mygalomorphae (the tarantulas and allies). Sister to (Araneomorphae + Mygalomorphae) is Mesothelae, but this clade includes just a single family of living spiders, the Liphistiidae (with fewer than a hundred known species, all from eastern Asia; Platnick 2014).
Araneomorphs have evolved a range of novel features associated with complex silk production, although a number of lineages have independently switched from a sedentary web-spinning lifestyle to being wandering hunters.
(Coddington 2005)
Los araneomorfos (Araneomorphae), antes labidognatos (Labidognatha), son un suborde d'arañes (orde Araneae). Estremar por tener quelíceros dispuestos diagonalmente, cruciándose ente sigo nel estremu, en contraste coles Mygalomorphae nes que s'empobinen de riba abaxo.
La principal diferencia ente migalomorfos y araneomorfos ye la orientación de los quelíceros:
Los Araneomorphae estremar en dos infraordenes, los Hypochilae (con solo la familia Hypochilidae), y los Neocribellatae. Los Neocribellatae podríen estremase en Austrochiloidea, y los dos series Entelogynae y Haplogynae, cada unu cuntando con superfamilies:
Paleocribellatae: +--------Hypochilidae (11 especies) | Neocribellatae: --| Austrochiloidea: | +--Gradungulidae (16 especies) | +--| | | +--Austrochilidae (9 especies) +--| Araneoclada: | +--Haplogynae (ca. 3.200 especies) +--| +--Entelegynae (ca. 33,600 especies)
.
Los araneomorfos (Araneomorphae), antes labidognatos (Labidognatha), son un suborde d'arañes (orde Araneae). Estremar por tener quelíceros dispuestos diagonalmente, cruciándose ente sigo nel estremu, en contraste coles Mygalomorphae nes que s'empobinen de riba abaxo.
Araneomorf hörümçəklər (lat. Araneomorphae) - bu yarımdəstənin nümayəndələri çox iri zəhər vəzilərinə malikdirlər.
Araneomorf hörümçəklərin xeliserləri aşağıya doğru əyilmişdir. Hypochilidae fəsiləsi müstəsna olmaqla, araneomorf hörümçəklər bir cüt ağciyərə malikdir.[1]
Bu yarımdəstəyə dünya faunasında yayılan 53 fəsiləyə mənsub hörümçək növü daxildir.
Araneomorf hörümçəklər (lat. Araneomorphae) - bu yarımdəstənin nümayəndələri çox iri zəhər vəzilərinə malikdirlər.
Els araneomorfs (Araneomorphae) són un subordre de aranyes que es distingeixen per tenir els quelícers labidognats, és a dir, situats diagonalment i creuant-se en una acció de pinça, en contrast els ortognats que estan col·locats paral·lelament, de dalt cap a baix. Per això anteriorment al grup se l'anomenava Labidognatha, en contrast amb als migalomorfs, que pertanyien als Orthognatha.
La majoria de les aranyes pertanyen a aquest subordre i això és encara més exagerat si ens referim a l'àmbit europeu en general, i al de la Mediterrània occidental en concret.
Els araneomorfs es divideixen en dos infraordres amb 95 famílies:
La hipòtesi cladistica dels araneomorfs segons Raven (1985) és la següent,[1] tenint present que la longitud de les línies no són distàncies evolutives:
A continuació un cladograma que mostra les seves relacions de parentiu[2]
OpisthothelaeFotografies d'aranyes araneomorfes que es poden observar durant el bon temps:
Una teranyina a primera hora del matí
Philodromus sp.
Pisaura sp.
Els araneomorfs (Araneomorphae) són un subordre de aranyes que es distingeixen per tenir els quelícers labidognats, és a dir, situats diagonalment i creuant-se en una acció de pinça, en contrast els ortognats que estan col·locats paral·lelament, de dalt cap a baix. Per això anteriorment al grup se l'anomenava Labidognatha, en contrast amb als migalomorfs, que pertanyien als Orthognatha.
La majoria de les aranyes pertanyen a aquest subordre i això és encara més exagerat si ens referim a l'àmbit europeu en general, i al de la Mediterrània occidental en concret.
Die Echten Webspinnen (Araneomorphae) sind die artenreichste Unterordnung von Spinnentieren aus der Ordnung der Webspinnen. Ältere Bezeichnungen für die Araneomorphae, die auf bestimmte Eigenschaften der Gruppe Bezug nehmen, sind Labidognathae und Cribellatae.
Die Echten Webspinnen sind kleine bis höchstens mittelgroße Spinnen. Sie sind ursprünglich netzbauend, allerdings existieren heute eine Reihe freijagender Familien. Das vordere mittlere Paar der Spinndrüsen ist ursprünglich zu einem Cribellum umgewandelt, mit dessen Hilfe eine leimfreie Fangwolle erzeugt werden kann, es kann aber auch zu einer hügelartigen Struktur (Colulus) oder vollständig reduziert sein. Die hinteren seitlichen Spinnwarzen sind nur ein- oder zweigliedrig.
Die Cheliceren der Araneomorphae sind im Gegensatz zu der nach vorne gerichteten Anordnung bei den Vogelspinnenartigen (orthognath) schräg oder senkrecht nach unten gerichtet (labidognath). Dadurch können sich die beiden Cheliceren gegeneinander bewegen, was ein effektiveres Greifen von Beute erlaubt. Mit wenigen Ausnahmen (z. B. Kugelspinnen, Krabbenspinnen) sind die Cheliceren am Rand der Chelicerengrube mit Chelicerenzähnen besetzt, die ein Zerdrücken oder Zerquetschen der Beute erlauben; dabei dient die Chelicerengrube als Widerlager.[1] Spinnen ohne Chelicerenzähne können ihre Beute lediglich aussaugen. Die Cheliceren werden als Mundwerkzeuge von den Coxae der Pedipalpen ergänzt. Diese sind zu breiten ovalen, mit Borsten besetzten Platten (Gnathocoxae oder Maxillae) umgewandelt, die den Cheliceren in der Bewegung folgen und so zusammen mit der Unterlippe (Labium) eine Begrenzung des Mundvorraums bilden. Bei den männlichen Tieren der höher entwickelten Formen (Entelegynae) ist die Spitze des Pedipalpus zudem zu einem Begattungsorgan (Embolus) erweitert, das passgenau zu dem äußeren weiblichen Geschlechtsorgan (Epigyne) ist.
Als Atmungsorgan ist bei allen Gattungen außer der ursprünglichen Hypochilus nur ein einzelnes Paar Fächerlungen vorhanden, die zweiten sind durch ein Paar Röhrentracheen ersetzt. Daneben kommt meist nur ein weiteres Paar Endapophysentracheen vor. Das Herz hat bei Hypochilus noch vier, bei den meisten Araneomorphae aber nur noch drei und bei den Zwergsechsaugenspinnen (Oonopidae) nur noch zwei Ostienpaare. Als Exkretionsorgan ist ein einzelnes Paar Coxaldrüsen vorhanden.
Die Echten Webspinnen sind eine von drei Unterordnungen der Webspinnen (Araneae). Mit etwa 36.000 Arten machen sie etwa 90 % der bekannten Spinnenarten aus.
Webspinnen (Araneae) OpisthothelaeVogelspinnenartige (Mygalomorphae)
Echte Webspinnen (Araneomorphae)
Gliederspinnen (Mesothelae)
Innerhalb der Echten Webspinnen können zwei Gruppen unterschieden werden:
Hypochiloidea, Hypochilidae
Die Echten Webspinnen (Araneomorphae) sind die artenreichste Unterordnung von Spinnentieren aus der Ordnung der Webspinnen. Ältere Bezeichnungen für die Araneomorphae, die auf bestimmte Eigenschaften der Gruppe Bezug nehmen, sind Labidognathae und Cribellatae.
The Araneomorphae (an aa cried the Labidognatha) are a suborder o speeders. Thay are distinguished bi havin fangs that oppose each ither an cross in a pinchin action, in contrast tae the Mygalomorphae (tarantulas an thair close kin), which hae fangs that are nearly parallel in alignment.[1]
The Araneomorphae (an aa cried the Labidognatha) are a suborder o speeders. Thay are distinguished bi havin fangs that oppose each ither an cross in a pinchin action, in contrast tae the Mygalomorphae (tarantulas an thair close kin), which hae fangs that are nearly parallel in alignment.
De Echten Weevspinnen (Araneomorphae) sünd de gröttste Unnerornen vun de Weevspinnen. Ollere wetenschopliche Naams for de Araneomorphae sünd Labidognathae un Cribellatae.
De Echten Weevspinnen sünd lüttje bit hen to middelgrote Spinnen. An un for sik hefft all en Nett boot, man hüdigendags gifft dat en Reeg vun Familien, de stromert rum un fangt ehre Büte bi’t Lopen oder Jumpen un kriegt de denn unner. Dat hett de Evolutschoon so mit sik brocht. De Keevklauen bi de Echten Weevspinnen wiest nich na vörn, as bi de Vagelspinnendeerter, man schreeg oder lootrecht na de Eer. Ok dat hett sik mit de Evolutschoon ännert. So könnt de Spinnen ehre Büte beter griepen.
De Echten Weevspinnen sünd een vun dree Unnerornen vun de Weevspinnen (Araneae). Mit bi 36.000 Aarden maakt se bi 90 % vun all bekannten Spinnenaarden ut.
. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons. De Echten Weevspinnen (Araneomorphae) sünd de gröttste Unnerornen vun de Weevspinnen. Ollere wetenschopliche Naams for de Araneomorphae sünd Labidognathae un Cribellatae.
The Araneomorphae (also called the Labidognatha) are an infraorder of spiders. They are distinguishable by chelicerae (fangs) that point diagonally forward and cross in a pinching action, in contrast to the Mygalomorphae (tarantulas and their close kin), where they point straight down. Araneomorphs comprise the vast majority (about 93%[1]) of living spiders.
Most of spider species are Araneomorphae, which have fangs that face towards each other, increasing the orientations they can employ during prey capture. They have fewer, usually one pair of book lungs (when present), and the females typically live one year.
The Mygalomorphae have fangs that face towards the ground, and which are parallel to the long axis of the spider's body, thus they have only one orientation they can employ during prey capture. They have two pairs of book lungs, and the females often live many years.[2]
This Atrax robustus shows the orientation of Myglamorphae fangs.
This Cheiracanthium punctorium shows the orientation of Araneomorphae fangs.
Almost all of the familiar spiders are included in the Araneomorphae group, one major exception being the tarantulas. There are a few other Mygalomorphae species that live around homes or gardens, but they typically are relatively small and not easily noticed.
The Araneomorphae, to the contrary, include the weavers of spiral webs; the cobweb spiders that live in the corners of rooms, and between windows and screens; the crab spiders that lurk on the surfaces of flowers in gardens; the jumping spiders that are visible hunting on surfaces; the wolf spiders that carpet hunting sites in sunny spots; and the large huntsman spiders.
In older schemes, the Araneomorphae were divided into two lineages, the Hypochilae (containing only the family Hypochilidae), and the Neocribellatae. The Neocribellatae were in turn divided into the Austrochiloidea, and the two series Haplogynae and Entelogynae, each containing several superfamilies. Molecular phylogenetic studies have shown that the haplogynes in particular are not a monophyletic group. A 2020 study suggested the relationships among the major groups were as shown in the following cladogram.[3]
AraneomorphaeThe blue bar to the right shows the former Haplogynae in the sense of Coddington (2005).[4]
The Araneomorphae (also called the Labidognatha) are an infraorder of spiders. They are distinguishable by chelicerae (fangs) that point diagonally forward and cross in a pinching action, in contrast to the Mygalomorphae (tarantulas and their close kin), where they point straight down. Araneomorphs comprise the vast majority (about 93%) of living spiders.
Araneomorfuloj aŭ veraj araneoj - latine Araneomorphae - estas biologia subordo de araneoj. La subordo subdividiĝas al 95 familioj. Pli detale vidu la liston pri biologiaj familioj de araneoj.
Araneomorfuloj aŭ veraj araneoj - latine Araneomorphae - estas biologia subordo de araneoj. La subordo subdividiĝas al 95 familioj. Pli detale vidu la liston pri biologiaj familioj de araneoj.
Los araneomorfos (Araneomorphae), antes labidognatos (Labidognatha), son un suborden de arañas (orden Araneae). Se distinguen por tener quelíceros dispuestos diagonalmente, cruzándose entre sí en el extremo, en contraste con las Mygalomorphae en las que se orientan de arriba abajo.
La principal diferencia entre migalomorfos y araneomorfos es la orientación de los quelíceros:
Los Araneomorphae se dividen en dos infraordenes, los Hypochilae (con solo la familia Hypochilidae), y los Neocribellatae. Los Neocribellatae podrían dividirse en Austrochiloidea, y las dos series Entelogynae y Haplogynae, cada uno contando con superfamilias.
El siguiente cladograma muestra la relación entre taxones:[1]
Araneae Araneomorphae Austrochiloidea Araneoclada
Datos: Q12084
Multimedia:
Especies: Araneomorphae
Los araneomorfos (Araneomorphae), antes labidognatos (Labidognatha), son un suborden de arañas (orden Araneae). Se distinguen por tener quelíceros dispuestos diagonalmente, cruzándose entre sí en el extremo, en contraste con las Mygalomorphae en las que se orientan de arriba abajo.
Araneomorphae armiarmen azpiordena da. Barnean 95 familia biltzen ditu.
Hona hemen taxoien arteko harremanak azaltzen dituen kladograma.[1]
Opisthothelae
Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. Araneomorphae armiarmen azpiordena da. Barnean 95 familia biltzen ditu.
Araneomorphae (pihtileukahämähäkit, synonyymi Labidognatha) on yksi kolmesta hämähäkkien osalahkosta. Siihen kuuluvilla lajeilla on useita anatomisia piirteitä, joita pidetään hämähäkkien lahkossa kehittyneimpinä. Kaikki Suomessa esiintyvät hämähäkit kuuluvat pihtileukahämähäkkeihin, samoin yli 90 %:n enemmistö maailman muista hämähäkkilajeista.
Osalahkoon kuuluvilla hämähäkeillä on useita tärkeitä anatomisia piirteitä, jotka erottavat ne alkeellisempina pidetyistä ryhmistä. Saalistuksen kannalta tärkeänä seikkana eläimen kelikerit (koukkuleuat) liikkuvat sivusuunnassa, minkä vuoksi myös leukapiikit ("myrkkyhampaat") ovat sivusuuntaiset. Tämä mahdollistaa leukapiikkien upottamisen suurempaankin saaliiseen paljastamatta eläimen haavoittuvaa vatsapuolta. Leukapiikkien suunta onkin yleensä ensimmäinen asia, jota hämähäkkien määrityskaavoissa kysytään.[1]
Kehruurauhasia, jotka sijaitsevat takaruumiin kärjessä, on lähes aina kahdesta kolmeen paria. Kehruurauhasten yhteydessä saattaa esiintyä erityinen anatominen rakenne, kehruulevy (cribellum), joka sotkee hämähäkin erittämän seitin villamaiseksi. Tällöin saalis sotkeutuu seittirihmojen hienorakenteeseen mekaanisesti, eikä hämähäkki tarvitse seittiinsä liimaa. Kuivuvan liiman puuttuessa hämähäkin ei tarvitse uusia seittiään usein. Aikaisemmin kehruulevyn esiintymisen ajateltiin olevan taksonomisesti merkittävä piirre, mutta myöhemmin on osoitettu, että joissakin heimoissa esiintyy sekaisin lajeja, joilla levy on ja joilta se puuttuu.[2]
Pihtileukahämähäkeillä on takaruumissaan pääsääntöisesti vain yksi pari lehtikeuhkoja. Kuitenkin heimojen Hypochilidae sekä Gradungulidae edustajilla keuhkoja on kaksi paria. Joiltakin heimoilta lehtikeuhkot ovat kokonaan surkastuneet, jolloin hengityselimenä toimii vain ilmaputkisto.
Pihtileukahämähäkit voidaan jakaa edelleen kahteen alaryhmään, joilla ei kuitenkaan ole varsinaista taksonomista asemaa[3]. Jako perustuu sukuelinten rakenteeseen.
Maailmanlaajuisesti alalahkoon kuuluu 92 heimoa.
Araneomorphae (pihtileukahämähäkit, synonyymi Labidognatha) on yksi kolmesta hämähäkkien osalahkosta. Siihen kuuluvilla lajeilla on useita anatomisia piirteitä, joita pidetään hämähäkkien lahkossa kehittyneimpinä. Kaikki Suomessa esiintyvät hämähäkit kuuluvat pihtileukahämähäkkeihin, samoin yli 90 %:n enemmistö maailman muista hämähäkkilajeista.
Les Araneomorphae (Aranéomorphes en français) est un groupe taxinomique regroupant les araignées opisthothèles dont les crochets se croisent au repos, à l'inverse des Mygalomorphes. Ce taxon est tantôt considéré comme un sous-ordre, tantôt comme un infra-ordre du sous-ordre des Opisthothelae. Par le passé, ce groupe était appelé Labidognatha (Labidognathes).
Ils rassemblent près de 39 000 espèces (93,5 % des espèces d'araignées décrites) et 93 familles sur 109.
Elles sont caractérisées par des chélicères modifiés, dont la base est dirigée vers le bas, perpendiculaire à l'axe du corps, et dont les crochets se croisent diagonalement, à la manière d'une paire de pinces. Ces chélicères sont dits « labidognathes ».
Ordre phylogénétique :
et les genres fossiles n'appartenant à aucune famille :
Les Araneomorphae (Aranéomorphes en français) est un groupe taxinomique regroupant les araignées opisthothèles dont les crochets se croisent au repos, à l'inverse des Mygalomorphes. Ce taxon est tantôt considéré comme un sous-ordre, tantôt comme un infra-ordre du sous-ordre des Opisthothelae. Par le passé, ce groupe était appelé Labidognatha (Labidognathes).
Araneomorphae (juga disebut Labidognatha) adalah subordo laba-laba. Mereka dibedakan dengan memiliki taring yang menentang satu sama lain dan menyilang dalam aksi mencubit, berbeda dengan Mygalomorphae (tarantula dan kerabat dekat mereka), yang memiliki taring yang hampir sejajar.[1]
Kladogram memperlihatkan hubungan antar taksa.[2]
OpisthothelaeKebanyakan laba-laba dalam seri Haplogynae memiliki enam mata, sedangkan sebagian besar dalam seri Entelegynae memiliki delapan mata.
Araneomorphae (juga disebut Labidognatha) adalah subordo laba-laba. Mereka dibedakan dengan memiliki taring yang menentang satu sama lain dan menyilang dalam aksi mencubit, berbeda dengan Mygalomorphae (tarantula dan kerabat dekat mereka), yang memiliki taring yang hampir sejajar.
Eiginlegar köngulær (fræðiheiti: araneomorphae) er stærsti undirættbálkur köngulóa og eru til 95 ættir af þeim. Þær einkennast af kjálkum sem bíta skáhallt saman eins og tangir.
Gli Araneomorphae (conosciuti anche come Labidognatha) sono un infraordine dell'Ordine Araneae della Classe Arachnida.
Il nome deriva dal greco αρὰχνη, aràchne, cioè ragno e μορφή, morphè, cioè forma, aspetto, ed il suffisso -ae, che designa l'appartenenza ad un ordine o un sottordine.
Possono essere riconosciuti dalla posizione dei cheliceri: se sono incrociati o si intersecano diagonalmente, allora il ragno appartiene agli Araneomorphae; se sono puntati verso il basso, siamo di fronte ad un migalomorfo. La maggior parte dei ragni che si incontrano di sovente sono araneomorfi.
Nelle due immagini seguenti è ben visibile la differenza che intercorre fra araneomorfi e migalomorfi.
Questo Atrax robustus (specie della famiglia Hexathelidae) è in atteggiamento da minaccia e mostra chiaramente l'orientamento dei suoi cheliceri dall'alto verso il basso, paralleli all'asse del corpo del ragno. Ciò lo definisce un rappresentante dei migalomorfi.
Negli araneomorfi le zanne sono intersecate l'una con l'altra, fronteggiandosi e dando una maggiore varietà di prese verso la preda, contrariamente ai migalomorfi che possono azzannare solo dall'alto verso il basso.
Diversamente dai migalomorfi che possono vivere anche oltre i 25 anni, gli araneomorfi raramente superano un anno di vita.[1]
La stragrande maggioranza delle famiglie di ragni, circa l'85%, appartengono a questo sottordine. Nei migalomorfi il ragno più conosciuto è la tarantola, noto in quasi tutto il mondo, in quanto tende ad entrare anche nei luoghi frequentati dall'uomo. Buona parte dei restanti migalomorfi sono pressoché sconosciuti in quanto o sono di piccole dimensioni o passano la loro esistenza nei tubi serici che fungono da trappola e da nido, quindi sfuggendo alla vista umana. Gli araneomorfi, invece comprendono una pluralità di comportamenti il più evidente dei quali è il tessere ragnatele più o meno estese e di varia foggia, l'essere presenti negli angoli delle case, dietro i mobili, in qualsiasi anfratto pur piccolo che vi sia negli ambienti umani. Per non dire dei Salticidae e Lycosidae così comuni nei giardini, e via dicendo.
Gli Araneomorphae si suddividono principalmente in due taxon, gli Hypochilae (che contiene la sola famiglia Hypochilidae), e i Neocribellatae. I Neocribellati si suddividono a loro volta in Austrochiloidea, e in due parti Entelegynae e Haplogynae, ognuno dei quali contiene varie superfamiglie:
Il seguente cladogramma mostra ben visibilmente le correlazioni tassonomiche attualmente accreditate per i livelli superiori di questo ordine.[2]
Buona parte dei ragni degli Haplogynae hanno sei occhi, mentre la maggior parte degli Entelegynae ne hanno otto.
Attualmente, a maggio 2017, il sottordine Araneomorphae comprende 26 superfamiglie di ragni, suddivise in 95 famiglie per complessivi 3 699 generi e 43 777 specie[3]:
Lo stesso argomento in dettaglio: Famiglie di Araneae (tassonomia). Di seguito sono indicati i due generi fossili che, al 2015, non hanno ancora ricevuto una precisa collocazione tassonomica a livello famiglia nell'ambito degli Araneomorphae[5]:
Gli Araneomorphae (conosciuti anche come Labidognatha) sono un infraordine dell'Ordine Araneae della Classe Arachnida.
Il nome deriva dal greco αρὰχνη, aràchne, cioè ragno e μορφή, morphè, cioè forma, aspetto, ed il suffisso -ae, che designa l'appartenenza ad un ordine o un sottordine.
Araneomorphae, etiam Labidognatha appellatae, sunt subordo Aranearum, dentibus qui se opponunt sicut forceps distinctae, contra Mygalomorphas, quibus sunt dentes paene paralleli.[1]
Nota discrepantias in conlocationibus dentium duarum aranearum infra, quae Mygalomorphas et Araneomorphas repraesentant.
Atrax robustus (species Hexathelidarum), minas hic exhibens, conlocationem suorum dentium clare monstrat, qui sursum et deorsum moveri possunt, longo corporis araneae axi paralleli. Ergo hic aranea subordinis Mygalomorpharum, non Araneomorpharum, exemplum est. Dentes autem in Araneomorphis ad sese vergunt. Plurimae Araneomorphae, Mygalomorpharum dissimiles, quae usque ad viginti quinque annos vivere possunt, solum unum annum supersunt.[2]
Paene omnes araneae familiares ad hunc subordinem pertinent, tarantulis insigniter exclusis, quae saepe animalia dilecta videntur. Inter Araneomorphas sunt Araneidae, Theridiidae, Thomisidae, Salticidae, Lycosidae, magnaeque Sparassidae.
Araneomorphae in duobus infraordinibus ponuntur, Hypochilis (solum familiam Hypochilidarum continente), et Neocribellatis. Neocribellatae vicissim in Austrochiloideis et duabus seriebus, Entelegynis et Haplogynis, ponuntur, quarum quaeque nonnullas superfamilias continet.
Cladogramma coniunctiones inter taxa inlustrat (Coddington et Levi 1991).
OpisthothelaePlurimis seriei Haplogynarum araneis seni, plurimis seriei Entelegynarum octoni oculi sunt.
Vide "Araneomorphas" apud Vicispecies. 
Haec stipula ad arachnidum spectat. Amplifica, si potes! Araneomorphae, etiam Labidognatha appellatae, sunt subordo Aranearum, dentibus qui se opponunt sicut forceps distinctae, contra Mygalomorphas, quibus sunt dentes paene paralleli.
Augstākie zirnekļi (latīņu: Araneomorphae) ir zirnekļu apakškārta; mērenajā klimatiskajā zonā visbiežāk sastopamā zirnekļu grupa. Dzīves ilgums lielākajai daļai ir ap 1 gadu.
Heliceras ir vairāk attīstītas — to posmi ir vērsti mediālā virzienā, viens pret otru. Šādi vērstas heliceras saucas ar labidognatu uzbūvi, atšķirībā no ortognatām helicerām, kas saliekas no augšas uz leju (piem. tarantuliem). Tas ļauj uzbrukt daudz lielākiem upuriem, un ar ko arī saistās šo zirnekļu samērā mazais izmērs.
Augastākos zirnekļus mēdz dalīt divās infrakārtās: Paleocribellatae un Neocribellatae. Paleocribellatae sastāv tikai no vienas dzimtas (Hypochilidae) ar apmēram 10 sugām. Neocribellatae infrakārtā ir ap 32 tūkst. sugu (ap 90 dzimtu).
Augstākie zirnekļi (latīņu: Araneomorphae) ir zirnekļu apakškārta; mērenajā klimatiskajā zonā visbiežāk sastopamā zirnekļu grupa. Dzīves ilgums lielākajai daļai ir ap 1 gadu.
De tangkakigen (Araneomorphae) zijn een onderorde van spinnen. Het is de grootste groep van spinnen, de enige andere onderorde bestaat uit de vogelspinachtigen (Mygalomorphae), waartoe onder andere de valdeurspinnen en de vogelspinnen behoren. In een vroegere indeling werden andere wetenschappelijke namen gebruikt Orthognata voor de rechtkakigen (Mygalomorphae) en Labidognatha voor de tangkakigen.
Tangkakige spinnen hebben een omlaag gerichte basis van de kaakdelen of cheliceren, dit wordt wel labidognaat genoemd. Rechtkakigen hebben cheliceren waarvan de basis in het verlengde van het lichaam is gepositioneerd. Bij de rechtkakigen kunnen de klauwtjes, de verharde uiteinden waarmee wordt gebeten, onafhankelijk worden bewogen, bij de tangkakigen niet. Onder andere de kruisspin behoort tot de tangkakigen.
Zie Lijst van families van spinnen voor het hoofdartikel over dit onderwerp. De tangkakigen (Araneomorphae) zijn een onderorde van spinnen. Het is de grootste groep van spinnen, de enige andere onderorde bestaat uit de vogelspinachtigen (Mygalomorphae), waartoe onder andere de valdeurspinnen en de vogelspinnen behoren. In een vroegere indeling werden andere wetenschappelijke namen gebruikt Orthognata voor de rechtkakigen (Mygalomorphae) en Labidognatha voor de tangkakigen.
Tangkakige spinnen hebben een omlaag gerichte basis van de kaakdelen of cheliceren, dit wordt wel labidognaat genoemd. Rechtkakigen hebben cheliceren waarvan de basis in het verlengde van het lichaam is gepositioneerd. Bij de rechtkakigen kunnen de klauwtjes, de verharde uiteinden waarmee wordt gebeten, onafhankelijk worden bewogen, bij de tangkakigen niet. Onder andere de kruisspin behoort tot de tangkakigen.
Araneomorphae eller Araneomorfe edderkopper er en gruppe av edderkopper. Denne gruppen, som kanskje kan kalles «høyere edderkopper», omfatter et stort flertall av artene i denne ordenen, inkludert alle som forekommer i Norge.
Araneomorfe edderkopper er stort sett små til middelsstore, men noen arter (blant andre i familien Nephilidae og Sparassidae) kan bli ganske store. De kan kjennes på at chelicerene har klørne rettet innover mot kroppsaksen. Disse edderkoppene biter byttet sitt, de hugger det ikke slik som Mygalomorphae gjør. De aller fleste har seks eller åtte øyne som er spredt utover den fremre delen av forkroppen – øynenes plassering og relative størrelse er viktige karakterer ved bestemming av undergruppene.
Gruppen kan grovt deles inn i tre undergrupper når det gjelder fangststrategi: de som spinner fangstnett (blant annet Araneidae, Tetragnathidae, Theridiidae, Linyphiidae og Uloboridae), de som jager bytte (blant andre Lycosidae, Pisauridae, Gnaphosidae og Salticidae) og de som sitter i ro og venter på at et bytte skal komme innenfor rekkevidde (blant andre Philodromidae og Thomisidae). Fangstnett kan ha mange ulike utforminger men er alltid basert på silketråder. Disse edderkoppene (unntatt noen arter av Uloboridae) lammer byttet med et giftig bitt fra chelicerene.
De aller fleste artene er harmløse for mennesker, men gruppen omfatter enkelte farlige arter, så som svarte enker (slekten Latrodectus, Theridiidae), slekten Loxosceles i familie Sicariidae og den søramerikanske slekten Phoneutria i familien Ctenidae. Ingen nordeuropeiske arter har et farlig bitt.
Slektskapsforholdene mellom edderkoppene er – gjengitt i hierarkisk skrivemåte – som følger:
Araneomorphae eller Araneomorfe edderkopper er en gruppe av edderkopper. Denne gruppen, som kanskje kan kalles «høyere edderkopper», omfatter et stort flertall av artene i denne ordenen, inkludert alle som forekommer i Norge.
Multimedia w Wikimedia Commons Araneomorphae – infrarząd pająków z grupy Opisthothelae. Obejmuje większość współczesnych gatunków pająków. W przeciwieństwie do przedstawicieli Mesothelae i Mygalomorphae, szczękoczułki Araneomorphae są ustawione prostopadle do osi ciała i wbijają się w ofiarę z boków – jest to cecha bardziej zaawansowana ewolucyjnie niż szczękoczułki ustawione równolegle do osi ciała, jak u Mesothelae i Mygalomorphae[1]. Badania wykazały, że sitko przędne (cribellum) i calamistrum, uważane niegdyś za autapomorfie Araneomorphae, u innych linii ewolucyjnych pająków były kilkukrotnie tracone, dlatego też podział na Cribellatae i Ecribellatae został zarzucony[2]. Większość analiz kladystycznych jest zgodna, że najbardziej bazalną grupą wewnątrz Araneomorphae jest Hypochilidae[3][4][1], będąca taksonem siostrzanym kladu Neocribellatae, obejmującego Austrochiloidea i Araneoclada. Do grupy Araneoclada należą Haplogynae oraz Entelegynae, obejmujące najbardziej zaawansowane i zróżnicowane pająki[1][4]. Skamieniałości najstarszych znanych przedstawicieli Araneomorphae odkryto w triasowych osadach w Republice Południowej Afryki oraz stanie Wirginia w Stanach Zjednoczonych. Szczątki Triassaraneus andersonorum i Argyrarachne solitus ocenia się na około 225 milionów lat, o 40 mln lat więcej niż najstarszego przed ich odkryciem Juraraneus[5]. Analizy molekularne sugerują, że Mygalomorphae wyewoluowały około 300 mln lat temu[6] – Araneomorphae, jako grupa siostrzana wobec Mygalomorphae, musiały powstać w tym samym czasie.
Do Araneomorphae należy 95 rodzin (za Platnick N.I., 2013)[7]: Hypochilidae, Austrochilidae, Gradungulidae, Filistatidae, Sicariidae, Scytodidae (rozsnuwaczowate), Periegopidae, Drymusidae, Leptonetidae, Telemidae, Ochyroceratidae, Pholcidae (nasosznikowate), Plectreuridae, Diguetidae, Caponiidae, Tetrablemmidae, Trogloraptoridae, Segestriidae, Dysderidae (komórczakowate), Oonopidae, Orsolobidae, Archaeidae, Mecysmaucheniidae, Pararchaeidae, Holarchaeidae, Huttoniidae, Stenochilidae, Palpimanidae, Malkaridae, Mimetidae (naśladownikowate), Eresidae (poskoczowate), Oecobiidae, Hersiliidae, Deinopidae, Uloboridae (koliściakowate), Cyatholipidae, Synotaxidae, Nesticidae (tkańcowate), Theridiidae (omatnikowate), Theridiosomatidae, Symphytognathidae, Anapidae, Micropholcommatidae, Mysmenidae, Pimoidae, Sinopimoidae, Linyphiidae (osnuwikowate), Tetragnathidae (kwadratnikowate), Nephilidae (prządkowate), Araneidae (krzyżakowate), Lycosidae (pogońcowate), Trechaleidae, Pisauridae (darownikowate), Oxyopidae (śpiesznikowate), Senoculidae, Stiphidiidae, Zorocratidae, Psechridae, Zoropsidae, Zoridae (trawnikowcowate), Ctenidae, Agelenidae (lejkowcowate), Cybaeidae (topikowate), Desidae, Amphinectidae, Cycloctenidae, Hahniidae, Dictynidae (ciemieńcowate), Amaurobiidae (sidliszowate), Phyxelididae, Titanoecidae (podkamieniakowate), Nicodamidae, Tengellidae, Miturgidae (zbrojnikowate), Anyphaenidae (motaczowate), Liocranidae (obniżowate), Clubionidae (aksamitnikowate), Corinnidae, Zodariidae (lenikowate), Penestomidae, Chummidae, Homalonychidae, Ammoxenidae, Cithaeronidae, Gallieniellidae, Trochanteriidae, Lamponidae, Prodidomidae, Gnaphosidae (worczakowate), Selenopidae, Sparassidae (spachaczowate), Philodromidae (ślizgunowate), Thomisidae (ukośnikowate), Salticidae (skakunowate).
Araneomorphae é uma sub-ordem da classe Arachnida, onde são classificadas a maioria das aranhas comuns e as mais venenosas. O grupo distingue-se da sub-ordem Mygalomorphae, que inclui as tarântulas, pelas quelíceras labdognatas (que apontam diagonalmente para fora).
Araneomorphae é uma sub-ordem da classe Arachnida, onde são classificadas a maioria das aranhas comuns e as mais venenosas. O grupo distingue-se da sub-ordem Mygalomorphae, que inclui as tarântulas, pelas quelíceras labdognatas (que apontam diagonalmente para fora).
Araneomorphae (Labidognatha) este un infraordin de păianjeni. Acest infraordin cuprinde 93 de familii, 3 400 de genuri și peste 37 000 de specii. Din Araneomorphae fac parte majoritatea păianjenilor răspândiți pe Pământ.
Numele provine de la cuvintele grecești αρὰχνη (arachne) - păianjen și μορφή (morphs) - formă, aspect.
Spre dosebire de Mygalomorphae care au chelicerele orientate anterior, iar colțul în jos, păianjenii grupați în infraordinul Araneomorphae au colții chelicerelor direcționați unul spre celălalt. Acest tip de chelicere se numește labidognate. Aceasta le pemite să vâneze animale cu dimensiuni mai mari decât ei. Araneomorfae include țesători capabili să construiască pânz de diferete forme. Spre deosebire de Mygalomorphae, care pot trăi până la 25 de ani, majoritatea speciilor de Araneomorphae mor după aproximativ un an.
Acești păianjeni sunt răspândiți in toate ecosistemele: Țesătorii-sferici își construiesc plasa în locințele umane, păianjenul-crab își pândește prada din flori , Păianjenul-lup vânează prin fugă cu rețea în formă de rotă.
În prezent infraordinul grupează peste 90 de familii:
Araneomorphae (Labidognatha) este un infraordin de păianjeni. Acest infraordin cuprinde 93 de familii, 3 400 de genuri și peste 37 000 de specii. Din Araneomorphae fac parte majoritatea păianjenilor răspândiți pe Pământ.
Dvojpľúcne (Araneomorpha) sú podrad pavúkov. Majú už len 1 pár pľúcnych dutiniek. Apikálne články chelicer sa zatvárajú oproti sebe v jednej rovine (labidognátny typ). Jedové žľazy sú v hlavohrudi, do chelicer ústia iba kanálikmi. Snovacie bradavky sú najviac dvojčlánkové. V stavbe kopulačných orgánov vidíme tendencie k zložitosti. Do podradu Araneomorpha patrí veľká väčšina pavúkov.
Commons ponúka multimediálne súbory na tému Dvojpľúcne
Wikidruhy ponúkajú informácie na tému Dvojpľúcne
Dvojpľúcne (Araneomorpha) sú podrad pavúkov. Majú už len 1 pár pľúcnych dutiniek. Apikálne články chelicer sa zatvárajú oproti sebe v jednej rovine (labidognátny typ). Jedové žľazy sú v hlavohrudi, do chelicer ústia iba kanálikmi. Snovacie bradavky sú najviac dvojčlánkové. V stavbe kopulačných orgánov vidíme tendencie k zložitosti. Do podradu Araneomorpha patrí veľká väčšina pavúkov.
Araneomorphae är en systematisk grupp i ordningen spindlar. Den bildar tillsammans med infraordningen Mygalomorphae underordningen Opisthothelae som i sin tur är systertaxon till ledspindlarna. För närvarande räknas omkring 36 000 arter till djurgruppen som är fördelade på cirka 95 familjer. I december 2004 fanns endast i Centraleuropa 1 310 arter. Araneomorphae delas därför i parvordningar, överfamiljer, familjer och underfamiljer men egentligen räcker den klassiska indelningen enligt Linnés modell inte till för att beskriva alla släktskapsförhållanden. En omfattande kladistisk analys saknas för närvarande.
Alla spindlar som tillhör denna grupp livnär sig av insekter och de är inte skadliga för människor.
För underordnade taxa se: Tabell över spindelfamiljer.
Wikimedia Commons har media som rör Araneomorphae.
Denna Spindeldjurs-relaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Araneomorphae är en systematisk grupp i ordningen spindlar. Den bildar tillsammans med infraordningen Mygalomorphae underordningen Opisthothelae som i sin tur är systertaxon till ledspindlarna. För närvarande räknas omkring 36 000 arter till djurgruppen som är fördelade på cirka 95 familjer. I december 2004 fanns endast i Centraleuropa 1 310 arter. Araneomorphae delas därför i parvordningar, överfamiljer, familjer och underfamiljer men egentligen räcker den klassiska indelningen enligt Linnés modell inte till för att beskriva alla släktskapsförhållanden. En omfattande kladistisk analys saknas för närvarande.
Alla spindlar som tillhör denna grupp livnär sig av insekter och de är inte skadliga för människor.
För underordnade taxa se: Tabell över spindelfamiljer.
Araneomorphae ya da Labidognatha, örümceklerin çoğunun dahil olduğu, 93-95 familya, 3.400 cins ve 37.000 türden oluşan alt takım. Örü memeleri 1, 2 ya da 3 çift olup karnın arkasında yer alır.
Araneomorphae kladogramı[1]
OpisthothelaeTürkiye'deki 52 örümcek familyasından üçü hariç kalan 48 familyanın hepsi bu grupta yer alır ve 304 cinste toplam 926 tür bulunur [2].
Araneomorphae ya da Labidognatha, örümceklerin çoğunun dahil olduğu, 93-95 familya, 3.400 cins ve 37.000 türden oluşan alt takım. Örü memeleri 1, 2 ya da 3 çift olup karnın arkasında yer alır.
Хеліцери більшості аранеоморфних павуків мають лабідогнатну будову: їх другі членики складаються в медіальному напрямі — один назустріч одному. Порівняно з ортогнатними хеліцерами мігаломорфних павуків, лабідогнатні хелицери дозволяють атакувати більшу здобич, з чим зв'язують велике число карликових форм в цій групі[2].
Аранеоморфних павуків поділяють на два таксона:
Нижче подано перелік родин:
.png){kind=small}
Це незавершена стаття з арахнології.Araneomorphae là một phân bộ trong bộ Nhện.[1]
Araneomorphae được chia thành 2 cận bộ: Hypochilae (chỉ có họ Hypochilidae), và Neocribellatae. Neocribellatae lại được chia thành Austrochiloidea, và 2 loạt Entelogynae và Haplogynae, mỗi đơn vị phân loại này gồm một số liên họ:
Sơ đồ nhánh thể hiện quan hệ giữa các đơn vị phân loại.[2]
Opisthothelae
Austrochiloidea
Hầu hết các loài nhện trong Haplogynae có 6 mắt, trong khi các loài trong nhóm Entelegynae có 8 mắt.
Araneomorphae là một phân bộ trong bộ Nhện.
Хелицеры большинства аранеоморфных пауков обладают лабидогнатным строением: их вторые членики складываются в медиальном направлении — навстречу друг другу[4]. В сравнении с ортогнатными хелицерами мигаломорфных пауков, лабидогнатные хелицеры позволяют атаковать более крупную добычу, с чем связывают большое число карликовых форм в этой группе[4]. Представители одной из групп аранеоморфных пауков — абажуровые пауки — сохраняют примитивные ортогнатное строение хелицер и следы расчленения брюшка на сегменты[4].
Аранеоморфных пауков разделяют на два таксона[4]:
新蛛亞目（學名：Araneomorphae，亦稱：Labidognatha）是蜘蛛目下的一個亞目，包含大部份蜘蛛目生物，屬於地位未定的后纺亚目（Opisthothelae（英语：Opisthothelae））。相對毒牙平行的猛蛛亞目來說，其區別在於毒牙為相對狀。[1] 此外其壽命大多僅有1年。[2]
其下有兩個下目，即古筛器蛛科下目（Hypochilae，只有一個科古篩器蛛科） 和Neocribellatae。
Opisthothelae 新蛛亞目 Austrochiloidea Araneoclada新蛛亞目（學名：Araneomorphae，亦稱：Labidognatha）是蜘蛛目下的一個亞目，包含大部份蜘蛛目生物，屬於地位未定的后纺亚目（Opisthothelae（英语：Opisthothelae））。相對毒牙平行的猛蛛亞目來說，其區別在於毒牙為相對狀。 此外其壽命大多僅有1年。
