Multimedia w Wikimedia Commons 
Hasło w Wikisłowniku Soból tajgowy[3], soból[4] (Martes zibellina) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych.
Jego długość ciała może osiągać do 60 cm. Ma gęste futro, jest bardzo jedwabiste. W okresie letnim ma ciemnobrązowy kolor, a w okresie zimowym jasnobrązowy. Sobole linieją 2 razy w ciągu roku. Jak u większości zwierząt o zmiennym ubarwieniu futra ma ono znaczenie ochronne – pomaga maskować się wśród drzew lub śniegu.
Soból aktywny jest w dzień i w nocy. Poluje na drobne ssaki i ptaki (zjada także ich jaja). Żywi się także owadami, jagodami i nasionami. Swoje gniazdo zakłada w wykrotach, szczelinach i dziuplach, dzięki czemu młode czują się bezpieczniej i chroni je to przed atakami innych drapieżników.
Zamieszkuje górzyste lasy: Azji północnej, północnych Chin, Półwyspu Koreańskiego.
W celu ochrony wymierającej populacji sobola na Syberii powołano w roku 1917 pierwszy w Rosji państwowy rezerwat przyrody – Rezerwat Barguziński. Jeszcze w wiekach średnich masowo występował w północnej części Europy po północno-wschodnią Polskę. Polowano na niego dla cennego, gęstego futra, dla którego do dzisiaj jest on hodowany w Federacji Rosyjskiej. Futro sobola wykorzystywane jest do produkcji pędzli używanych w malarstwie artystycznym.
Wyróżnia się kilkanaście podgatunków sobola[5]:
Soból tajgowy, soból (Martes zibellina) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych.
Jego długość ciała może osiągać do 60 cm. Ma gęste futro, jest bardzo jedwabiste. W okresie letnim ma ciemnobrązowy kolor, a w okresie zimowym jasnobrązowy. Sobole linieją 2 razy w ciągu roku. Jak u większości zwierząt o zmiennym ubarwieniu futra ma ono znaczenie ochronne – pomaga maskować się wśród drzew lub śniegu.
Soból aktywny jest w dzień i w nocy. Poluje na drobne ssaki i ptaki (zjada także ich jaja). Żywi się także owadami, jagodami i nasionami. Swoje gniazdo zakłada w wykrotach, szczelinach i dziuplach, dzięki czemu młode czują się bezpieczniej i chroni je to przed atakami innych drapieżników.
Zamieszkuje górzyste lasy: Azji północnej, północnych Chin, Półwyspu Koreańskiego.
W celu ochrony wymierającej populacji sobola na Syberii powołano w roku 1917 pierwszy w Rosji państwowy rezerwat przyrody – Rezerwat Barguziński. Jeszcze w wiekach średnich masowo występował w północnej części Europy po północno-wschodnią Polskę. Polowano na niego dla cennego, gęstego futra, dla którego do dzisiaj jest on hodowany w Federacji Rosyjskiej. Futro sobola wykorzystywane jest do produkcji pędzli używanych w malarstwie artystycznym.
