Grobownik długoskrzydły[3] (Taphozous longimanus) – gatunek ssaka z rodziny upiorowatych[4].
Występuje w zgrupowaniach palm kokosowych, zaroślach, a także w opuszczonych grobowcach i ruinach od Madagaskaru do południowej Azji.
Grobownik długoskrzydły chętnie odpoczywają w budowlach wzniesionych przez ludzi. Ich nazwa wzięła się od tego, ponieważ po raz pierwszy zostały znalezione w grobowcach. Można je zobaczyć na liczących 2000 lat chińskich malowidłach. Są to prawdopodobnie pierwsze rysunki nietoperzy, jakie w ogóle pojawiły się w historii sztuki. Grobowniki długoskrzydłe to małe zwierzęta o krótkowłosej, połyskującej sierści. Wieczorami polują na owady na wysokości dochodzącej do 100 m. Nocą stopniowo zniżają lot. Podczas polowania wydają głośne krzyki, słyszalne również dla ludzi.
Grobownik długoskrzydły (Taphozous longimanus) – gatunek ssaka z rodziny upiorowatych.
