Multimedia w Wikimedia Commons Zachylnikowate (Thelypteridaceae) – rodzina paproci z rzędu paprotkowców (Polypodiales). Obejmuje dwie podrodziny, 30 rodzajów i ponad 1030 gatunków[1]. Są to paprocie naziemne i naskalne występujące głównie w strefie tropikalnej, z nielicznymi przedstawicielami w klimacie umiarkowanym[2]. Do polskiej flory należą trzy gatunki: zaproć górska Oreopteris limbosperma, zachyłka oszczepowata Phegopteris connectilis i zachylnik błotny Thelypteris palustris[3].
Morfologia
Kłącze płożące, podnoszące się lub wyprostowane, pokryte łuskami na wierzchołku. Liście o jednakowym kształcie (monomorficzne), rzadko zróżnicowane (dimorficzne). Blaszka pierzasto złożona, często z listkami pierzastodzielnymi. Wiązki przewodzące pierzaste, otwarte do siateczkowato łączących się. Kupki zarodni okrągłe do owalnych, rzadko wydłużone wzdłuż żyłek, z nerkowatymi zawijkami lub bez zawijek[2].
Systematyka
W systemie Smitha i in. (2006) rodzina w rzędzie paprotkowców (Polypodiales)[2]. W systemie PPG I (2016) rodzina w obrębie podrzędu Aspleniineae H.Schneid. & C.J.Rothf. 2016 odpowiadającemu kladowi „eupolypods II” w systemie Smitha i in. (2006)[1].
- Pozycja filogenetyczna rodziny w rzędzie paprotkowców[4][5][1]
paprotkowce Saccolomataceae
Cystodiaceae
Lonchitidaceae
Lindsaeaceae
Pteridaceae – orliczkowate
Dennstaedtiaceae
Cystopteridaceae – paprotnicowate
Rhachidosoraceae
Diplaziopsidaceae
Aspleniaceae – zanokcicowate
Hemidictyaceae
Thelypteridaceae – zachylnikowate
Woodsiaceae – rozrzutkowate
Onocleaceae – onokleowate
Blechnaceae – podrzeniowate
Athyriaceae – wietlicowate
Didymochlaenaceae
Hypodematiaceae
Dryopteridaceae – nerecznicowate
Nephrolepidaceae – nefrolepisowate
Lomariopsidaceae
Tectariaceae
Oleandraceae
Davalliaceae – dawaliowate
Polypodiaceae – paprotkowate
- Podział rodziny na podrodziny i rodzaje[1]
podrodzina Phegopteridoideae Salino, A.R.Sm. & T.E.Almeida, 2016
-
Macrothelypteris (H.Ito) Ching, Acta Phytotax. Sin. 8(4): 308. 1963
-
Phegopteris (C.Presl) Fee, M_em. Foug., 5. Gen. Filic.: 242. 1852 – zachyłka
-
Pseudophegopteris Ching, Acta Phytotax. Sin. 8(4): 313. 1963
podrodzina Thelypteridoideae C.F.Reed, Phytologia 17: 254. 1968
-
Amauropelta Kunze, Farrnkrauter 1: 86. 1843
-
Amblovenatum J.P.Roux, Strelitzia 23: 200. 2009
-
Ampelopteris Kunze, Bot. Zeitung (Berlin) 6: 114. 1848
-
Chingia Holttum, Blumea 19(1): 31. 1971
-
Christella H.L_ev., Fl. Kouy-Tch_eou 472. 1915
-
Coryphopteris Holttum, Blumea 19(1): 33. 1971
-
Cyclogramma Tagawa, Acta Phytotax. Geobot. 7 (1): 52. 1938
-
Cyclosorus Link, Hort. Berol. 2: 128. 1833
-
Glaphyropteridopsis Ching, Acta Phytotax. Sin. 8 (4): 320. 1963
-
Goniopteris C.Presl, Tent. Pterid.: 181, pl.7, f.9–11. 1836
-
Meniscium Schreb., Gen. Pl. ed. 8(a) 2: 757. 1791
-
Menisorus Alston, Bol. Soc. Brot., ser. 2. 30: 20. 1956
-
Mesophlebion Holttum, Blumea 19(1): 29. 1971
-
Mesopteris Ching, Acta Phytotax. Sin. 16(4): 21. 1978
-
Metathelypteris (H.Ito) Ching, Acta Phytotax. Sin. 8(4): 305. 1963
-
Nannothelypteris Holttum, Blumea 19(1): 38. 1971
-
Oreopteris Holub, Folia Geobot. Phytotax. 4 (1): 46. 1969 – zaproć
-
Parathelypteris (H.Ito) Ching, Acta Phytotax. Sin. 8: 300. 1963
-
Plesioneuron (Holttum) Holttum, Blumea 22: 232. 1975
-
Pneumatopteris Nakai, Bot. Mag. (Tokyo) 47: 179. 1933
-
Pronephrium C.Presl, Epimel. Bot.: 258. 1851
-
Pseudocyclosorus Ching, Acta Phytotax. Sin. 8(4): 322. 1963
-
Sphaerostephanos J.Sm., Gen. Fil. (Hooker): pl.24. 1840
-
Stegnogramma Blume, Enum. Pl. Javae 2: 172. 1828
-
Steiropteris (C.Chr.) Pic.Serm., Webbia 28: 449. 1973
-
Thelypteris Schmidel, Icon. Pl. 3: 45–48, pl.11, 13. 1763 – zachylnik
-
Trigonospora Holttum, Blumea 19(1): 29. 1971
Przypisy
-
↑ a b c d e f The Pteridophyte Phylogeny Group. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. „Journal of Systematics and Evolution”. 54 (6), s. 563–603, 2016. DOI: 10.1111/jse.12229.
-
↑ a b c Smith, A. R., K. M. Pryer, E. Schuettpelz, P. Korall, H. Schneider & P. G. Wolf. A classification for extant ferns. „Taxon”. 55 (3), s. 705–731, 2006 (ang.).
-
↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Vascular plants of Poland – a checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. IB PAN, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
-
↑ Samuli Lehtonen. Towards Resolving the Complete Fern Tree of Life. „PLoS ONE”. 6, 10, s. e24851, 2011. DOI: 10.1371/journal.pone.0024851.
-
↑ Carl J. Rothfels, Anders Larsson, Li-Yaung Kuo, Petra Korall, Wen- Liang Chiou, Kathleen M. Pryer. Overcoming Deep Roots, Fast Rates, and Short Internodes to Resolve the Ancient Rapid Radiation of Eupolypod II Ferns. „Systematic Biology”. 61, 1, s. 70, 2012.