.
Bubo scandiacus[2] ye una especie d'ave estrixiforme de la familia Strigidae. N'Estaos Xuníos conózse-y tamién como búho del Árticu o'l gran búho blancu. Hasta apocayá, taba vistu como l'únicu miembru d'un xéneru separáu, Nyctea scandiaca. Ye una estrixiforme de gran tamañu y unu de los cazadores alaos más poderosos de la tundra.
El búho nival foi una de les munches especies descrites por Carlos Linneo en 1758 na 10ª edición de la so obra Systema naturae siendo nomada como Strix scandica.[3] Hasta apocayá yera consideráu como l'únicu miembru del so propiu xéneru siendo nomaos como Nyctea scandica pero estudio recién de la secuencia d'ADN del xenoma mitocondrial del citocromo b[4] amuesa que ta estrechamente rellacionaes al xéneru Bubo, siendo treslladaos a dichu xéneru. Sicasí, delles autoridaes cuestionen esta clasificación siguiendo usando Nyctea.[5]
Esta ave de güeyos doraos mide 53 a 65 cm de llargor con 120 a 150 cm de valumbu. L'adultu machu ye virtualmente blancu puru, y femes y moces amuesen pequeños llurdios negros nel abdome, qu'hasta pueden predominar. Dacuando son pardes. El so plumaxe ye gruesu, pesáu, y con coloración bien blanca nel búho neváu, bien afechu al ambiente norte del círculu polar árticu.
La nota más carauterística d'esti búho ye'l so plumaxe blancu, que lu sirve de camuflaje pal ambiente nel que vive y que, a diferencia de los de les demás clases de búhos, qu'en machos y femes son cuasi del mesmu color, nel d'esta especie presenta na fema unes rayes marrones.
Ye natural de les rexones más fríes d'América y Europa.
Alcuéntrase puramente na tundra.
Como en toos el cazadores de la tundra, los sos movimientos tán supeditaos a los rigores del clima y la disponibilidad d'alimentu, acompañando a les aves viaxeres nos sos desplazamientos escontra'l sur cuando les temperatures baxen hasta llendes insoportables. La so alimentación ye bien variada, incluyendo aves de medianu tamañu y peces, anque la parte más importante d'el so dieta componer les llebres y, sobremanera, aprovecha la gran despensa natural que suponen los lemmings pa tolos carnívoros de les rexones subártices. La dependencia que los predadores tienen de los lemmings ye tal que, mientres los años que les sos poblaciones algamen el so máximu, los animales cazadores tienen tamién les camaes más abondoses, les aves saquen alantre más pollos y les densidaes de carnívoros sobre la tundra aumenten considerablemente. De forma paralela a esta esplosión de recursos, los búhos nivales empiecen les sos puestes acondicionando un espartanu nial. Direutamente sobre'l suelu ponen un númberu bien variable de güevos qu'empiecen a guarar dende'l primeru. Pasaes cuatro o cinco selmanes, los güevos eclosionen y la fema permanez de continuu nel nial mientres siquier un mes, protexendo a los sos fíos de les baxes temperatures y alimentándose de les preses apurríes pol machu.
Les llamaes del búho varien, xeneralmente cuaquin krek-krek-krek-krek; los de la fema son más nidies y tienen dacuando como ruegos de pii-pii-pii-pii o prek-prek-prek. El cantar ye bien repetitiva gou. Tamién pueden faer sonar les sos ales en respuesta a ataques.
Hedwig, la curuxa de Harry Potter ye un búho nival. Magar na edición española denominar "curuxa blanca", nel orixinal inglés identificar con precisión como "snowy owl", esto ye, "búho nival". Anque los llibros identificar como fema, pa rodar les películes utilizaron machos, por ser d'un color blancu más brillosu.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. .
Bubo scandiacus ye una especie d'ave estrixiforme de la familia Strigidae. N'Estaos Xuníos conózse-y tamién como búho del Árticu o'l gran búho blancu. Hasta apocayá, taba vistu como l'únicu miembru d'un xéneru separáu, Nyctea scandiaca. Ye una estrixiforme de gran tamañu y unu de los cazadores alaos más poderosos de la tundra.
