Abies flinckii, commonly known as the Jalisco fir, is a species of conifer in the genus Abies. It is native to central Mexico and found along the Transmexican Volcanic Belt at altitudes between 2 km and 3.5 km above sea level.[1]
Abies flinckii, commonly known as the Jalisco fir, is a species of conifer in the genus Abies. It is native to central Mexico and found along the Transmexican Volcanic Belt at altitudes between 2 km and 3.5 km above sea level.
Abies flinckii, umumnya dikenal sebagai Fir Jalisco, adalah spesies konifer dalam genus Abies. Tumbuhan ini asli dari Selatan Meksiko dan Guatemala.
Informasi terkait dengan Abies flinckii dari Wikispecies.Abies flinckii, umumnya dikenal sebagai Fir Jalisco, adalah spesies konifer dalam genus Abies. Tumbuhan ini asli dari Selatan Meksiko dan Guatemala.
Abies flinckii, einnig þekktur sem Jalisco þinur, er sígrænt barrtré ættað frá Suður Mexíkó og Guatemala.
Abies flinckii er sígrænt tré, að 20 til 35 metra hátt, með að mestu keilulaga krónu. Ársvöxtur er yfirleitt 30 sm. Börkur er fyrst grár og sléttur, síðar hreistraður. Sprotar eru mjóir, upphaflega grænn, síðar ólífubrúnir. Nálar eru 3.5 til 7 sm langar og 2 mm á breidd, að ofan grænar, neðan með tvær hvítar loftaugnarendur. Könglar eru ílangt-keilulaga, 12 til 16 sm langir, 4 til 4,5 sm á breidd, á 1 sm löngum stilk. Fræ eru ljós brún, 9 mm löng og 4 mm á breidd, með 25 mm löngum og 15 mm breiðum væng. Fræin þroskast í nóvember.[1]
Þessi tegund af þini er vex í Mexíkó (Jalisco og nærliggjandi Michoacán[2], einnig Sinaloa[1] og Nayarit). [3] Það þekktist aðeins á 11 eða 12 stöðum með samtals svæði á 48 km2.[2] Á hluta svæðisins skarast útbreiðslan við hina náskyldu Abies guatemalensis. [3][3]
Tréð vex í rökum jarðvegi í svölu og röku úthafsloftslagi í 1900-4100 metra hæð yfir sjávarmáli. Það þolir niður að að -6°C. Oftast er það í blönduðum skógum ásamt nokkrum öðrum barrtrjám fjalla, sérstaklega með Abies religiosa, Cupressus lusitanica, Pinus ayacahuite, P. montezumae, P. pseudostrobus og fleiri furutegundum ( Pinus hartwegii, P. devonian). Neðar í hlíðum, samanstendur skógurinn (ásamt Abies flinckii) aðallega af ýmsum tegundum af eik (Quercus), Arbutus og Eini (Juniperus).[2]
Þessari tegund var fyrst lýst af Martinez árið 1948 sem undirtegund af Abies guatemalensis; Abies guatemalensis Rehder var. jaliscana Martínez. Upprunalega lýsing var byggð á lélegum eintökum úr plöntusöfnunum sem voru geymd í safni trjágarðsins í Kew, Surrey, Bretlandi. Með síðari rannsóknum á lifandi eintökum var staða hans endurskoðuð og árið 1989 var viðurkenndur sem sérstök tegund sem heitir Abies flinckii Rushforth.[1][4]
Viðurinn er tiltölulega mjúkur og almennt beinn og er ákjósanlegur sérstaklega í byggingu, hann er einnig notaður til framleiðslu á þakskífum, verkfæri, hefðbundið handverk og kol. Á síðari tímum er hann einnig að verða vinnsæll sem jólatré og í jólagreinar.[2]
Tréð er oft ólöglega fellt fyrir timbur, auk þess að það er að komast í tísku sem jólatré. Tréð er af þessum ástæðum talið í hættu.[2]
Abies flinckii, einnig þekktur sem Jalisco þinur, er sígrænt barrtré ættað frá Suður Mexíkó og Guatemala.
Abies flinckii Rushforth, 1989, è una specie di abete appartenente alla famiglia delle Pinaceae, endemica di alcune località di montagna degli stati di Jalisco e Michoacán, in Messico.[2]
Il nome generico Abies, utilizzato già dai latini, potrebbe, secondo un'interpretazione etimologica, derivare dalla parola greca ἄβιος = longevo.[3] Il nome specifico flinckii è in onore del botanico Karl Evert Flinck.
Albero alto fino a 25-35 m, con tronco che può raggiungere 1 m di diametro, con rami che tendono a propagarsi orizzontalmente in prossimità della cima.[4]
Le foglie sono aghiformi, lunghe 3,5-7 cm (tra le più grandi nel genere Abies), sono verdi superiormente, con due bande bianche di stomi inferiormente, a forma attorcigliata o dritta. Le gemme sono resinose.[4]
Gli strobili femminili sono oblunghi-conici, lunghi 12-16 cm e larghi fino a 4,5 cm, con un corto stelo di un cm; i semi sono lunghi circa 1 cm, di colore marrone chiaro, con parte alata lunga 2,5 cm. Vengono rilasciati dai coni in novembre.[4]
La corteccia è di colore grigio, liscia da giovane e nella parte sommitale del fusto, solcata e rugosa negli esemplari anziani alla base dello stesso.[4]
Frequenta i pendii montani rivolti a settentrione con clima oceanico fresco e umido (precipitazioni annue superiori a 1.000 mm), a quote comprese tra i 1.800 e i 4.000 m. I boschi puri sono rari, prediligendo le formazioni miste con Abies religiosa, Cupressus lusitanica, Pinus ayacahuite, Pinus hartwegii, Pinus michoacana, Pinus montezumae e Pinus pseudostrobus alle alte quote. Alle basse quote si rinviene in associazione con specie dei generi Quercus, Juniperus e Arbutus. Tra le specie arbustive dominanti si annoverano Arbutus xalapensis, Baccharis vaccinioides, Cestrum guatemalense, Litsea glaucescens, Rubus trilobus, Salvia cinnabarina e Sambucus mexicana.[1]
La classificazione di questo taxon non è ancora pienamente risolta ed esistono altre interpretazioni, come quella recente (1995) di Govaerts, che lo ritiene indistinto da A. guatemalensis o quella, ancor più recente (2010), di Farjon, che lo considera una varietà di A. guatemalensis.[2] Rushforth, per la sua interpretazione di taxon come specie distinta, si è avvalso tuttavia di studi effettuati direttamente sul campo, su campioni vivi, e non sulle collezioni di esemplari conservati nell'herbarium dei Kew Gardens, come gli altri autori.[4]
Il suo legno, nel passato, veniva sfruttato abbondantemente per la produzione di carbone vegetale, essendo questa una varietà che si rinviene in località più accessibili; nonostante che attualmente la maggior parte delle subpopolazioni vegetino in aree protette, lo sfruttamento illegale è ancora presente.[1]
Si conoscono 11-12 località dove questa varietà vegeta, con un areale stimato di 48 km²; non vi sono dati certi sui rischi specifici ai quali è sottoposta, per cui è inserita precauzionalmente come specie prossima alla minaccia (near threatened in inglese) nella Lista rossa IUCN.[1]
Abies flinckii Rushforth, 1989, è una specie di abete appartenente alla famiglia delle Pinaceae, endemica di alcune località di montagna degli stati di Jalisco e Michoacán, in Messico.
