Solanum betaceum (tamariloa) Solanaceas familiakoa da, Peruko Andeetan, Argentina iparraldean, Antilletan eta Mexiko hego-mendebaldean du jatorria; gaur egun Brasilen, Kolonbian, Kenian, Kalifornian, Hegoafrikan, Indian eta Zelanda Berrian landatzen dira.
Tamareloaren fruitua tomatearen antz handia dauka itxuraz, eta arrautz baten tamaina du; luzez 10cm baino gehiago neurtu dezake; bere azala mehea eta gorri kolorekoa da, baina badaude more, hori edo laranja kolorekoak ere. Bere mamia laranja ilunekoa da normalean eta barnea mamitsua eta gozo-garratz zaporea dauka. Fruituaren haziek kolore gorrixka dute, txikiak dira eta tomate helduaren lurrina daukate.
Kolesterola jaisteko gaitasuna dauka, A, B6, E eta C bitamina ditu, kaloria gutxikoa da (40 kaloria baino gutxiago ditu), eta zuntz asko dauka. Mineral bezala kaltzioa, fosforoa eta burdina dauzka. Pectina iturri anitz dauka, ikusmenerako ona da eta sistema inmunologikorako antioxidante garrantzitsua da.
Eztarriko gaitzak eta gripea sendatzeko erabiltzen da.
Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. Solanum betaceum (tamariloa) Solanaceas familiakoa da, Peruko Andeetan, Argentina iparraldean, Antilletan eta Mexiko hego-mendebaldean du jatorria; gaur egun Brasilen, Kolonbian, Kenian, Kalifornian, Hegoafrikan, Indian eta Zelanda Berrian landatzen dira.
