Das Mittlere Fingerkraut (Potentilla intermedia) ist eine Pflanzenart, die zur Familie der Rosengewächse (Rosaceae) gehört. Sie ist eine insbesondere in Mitteleuropa selten vorkommende Adventivpflanze (Neophyt). Der Artname Potentilla intermedia 1767 wurde von Carl von Linné in Mant. Pl., 1, S. 76 erstveröffentlicht.
Das Mittlere Fingerkraut ist eine zweijährige bis kurzlebig ausdauernde krautige Pflanze, die Wuchshöhen von 20 bis 50 cm erreicht. Der aufrechte, basal aufsteigende und schon von weit unten gabelig verzweigte Stängel ist reich beblättert. Unten ist er abstehend behaart, oben durch krause Haare weichhaarig bis fast filzig. Die Laubblätter sind meist fünfteilig, selten dreiteilig gefingert. Die Blättchen sind verkehrt-eiförmig, meist 2 bis 4 cm lang, tief gekerbt bis fiederspaltig und beiderseits mit drei bis sechs Zähnen versehen. Oberseits sind die Blätter dunkelgrün, locker behaart, unterseits graugrün, mäßig dicht weichhaarig und besitzen an den Adern längere und steifere einfache Haare. Der Rand ist nicht eingerollt.
Die auf 1 bis 2 cm langen, aufrechten, filzig behaarten Stielen sitzenden Blüten weisen einen Durchmesser von etwa 10 mm auf. Die Außenkelchblätter sind schmal länglich und so lang wie der Kelch oder etwas länger. Die aufrechten Kelchblätter sind zur Blütezeit 3 bis 4 mm, später 5 bis 7 mm lang, dreieckig und sehr spitz. Die fünf freien Kronblätter sind gelb, etwa 4 bis 5 mm lang und höchstens so lang wie der Kelch. Es sind 20 Staubblätter vorhanden.
Das Mittlere Fingerkraut blüht vorwiegend von Juni bis September. Die Bestäubung erfolgt durch Insekten.
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 28, 42 oder 56.[1]
Das ursprüngliche Verbreitungsgebiet des Mittleren Fingerkrauts liegt im nordöstlichen Europa und Sibirien. Heute ist es in Nord-, West- und Mitteleuropa sowie in Nordamerika (oft nur als unbeständige Adventivpflanze) eingeschleppt.
Das Mittlere Fingerkraut kommt meist nur unbeständig und selten vor. Insbesondere im südlichen Teil des Gebiets sehr selten auftretend.
Potentilla intermedia wächst als licht- und etwas wärmeliebende Pflanze auf trockenen, vorwiegend sandigen bis kiesigen, nährstoffreichen, aber oft kalkarmen Standorten, vor allem in lockeren Ruderalfluren an Wegen sowie auf Hafen- und Bahngelände. Sie kommt hier in Gesellschaften des Berteroetum und des Echio-Melilotetum und anderer Gesellschaften des Verbands Dauco-Melilotion vor.[1] Potentilla intermedia ist häufig mit dem Norwegischen Fingerkraut (Potentilla norvegica) vergesellschaftet.
In Mitteleuropa trat Potentilla intermedia erstmals im Jahre 1825 in Norddeutschland auf.
Das Mittlere Fingerkraut (Potentilla intermedia) ist eine Pflanzenart, die zur Familie der Rosengewächse (Rosaceae) gehört. Sie ist eine insbesondere in Mitteleuropa selten vorkommende Adventivpflanze (Neophyt). Der Artname Potentilla intermedia 1767 wurde von Carl von Linné in Mant. Pl., 1, S. 76 erstveröffentlicht.
Potentilla intermedia is a species of flowering plant belonging to the family Rosaceae.[1]
Its native range is Poland to Russian Far East.[1]
Potentilla intermedia is a species of flowering plant belonging to the family Rosaceae.
Its native range is Poland to Russian Far East.
Karvane maran (Potentilla heidenreichii) on roosõieliste sugukonda kuuluv taimeliik.
Taim on kantud Eesti ohustatud liikide punasesse nimestikku.[1]
Karvane maran (Potentilla heidenreichii) on roosõieliste sugukonda kuuluv taimeliik.
Taim on kantud Eesti ohustatud liikide punasesse nimestikku.
Keskmine maran (Potentilla intermedia) on roosõieliste sugukonda kuuluv taimeliik.
Keskmine maran (Potentilla intermedia) on roosõieliste sugukonda kuuluv taimeliik.
Srěni porstnik (Potentilla intermedia) je rostlina ze swójby róžowych rostlinow.
Jeli eksistuje w druhej rěči hižo bóle wuwity nastawk ze samsnej temu, potom přełožuj a dodawaj z njeho.
Jeli nastawk ma wjace hač jedyn njedostatk, wužiwaj prošu předłohu {{Předźěłuj}}. Nimo toho so awtomatisce kategorija Kategorija:Zarodk wo botanice doda.
Potentilla intermedia adalah spesies tumbuhan yang tergolong ke dalam famili Rosaceae. Spesies ini juga merupakan bagian dari ordo Rosales. Spesies Potentilla intermedia sendiri merupakan bagian dari genus Potentilla. [1] Nama ilmiah dari spesies ini pertama kali diterbitkan oleh L..
Potentilla intermedia adalah spesies tumbuhan yang tergolong ke dalam famili Rosaceae. Spesies ini juga merupakan bagian dari ordo Rosales. Spesies Potentilla intermedia sendiri merupakan bagian dari genus Potentilla. Nama ilmiah dari spesies ini pertama kali diterbitkan oleh L..
De middelste ganzerik (Potentilla intermedia) is een tweejarige tot kortlevende vaste zaadplant uit de familie Rosaceae en het geslacht Potentilla die als eerst geldig werd gepubliceerd in 1767 door Carolus Linnaeus. De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als vrij zeldzaam en stabiel of toegenomen.
De plant kan een hoogte van 20 tot 50 centimeter bereiken. De opstijgende tot rechtopstaande stengels zijn zacht behaard en hebben gekroesde en lange, afstaande haren. Ook de bladeren zijn behaard. De onderste bladeren zijn meestal handvormig en vijftallig. Er zijn per bloem 20 meeldraden aanwezig en vijf gele kroonbladen die meestal 4 tot 5 millimeter lang zijn. De kelkbladen zijn even lang of iets korter dan de kroonbladen. De plant bloeit van juni tot september en de bestuiving gebeurt door insecten.
De vrucht is een schijnvrucht met 0,08 – 0,13 mm grote nootjes.
De plant komt oorspronkelijk voor in het noordoosten van Europa en Siberië maar komt thans ook voor in geheel Europa en Noord-Amerika.
De Middelste ganzerik groeit voornamelijk op lichte, droge en zanderige locaties. De plant doet het ook goed op industrieterreinen en langs spoorwegen.
Zie de categorie Potentilla intermedia van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. De middelste ganzerik (Potentilla intermedia) is een tweejarige tot kortlevende vaste zaadplant uit de familie Rosaceae en het geslacht Potentilla die als eerst geldig werd gepubliceerd in 1767 door Carolus Linnaeus. De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als vrij zeldzaam en stabiel of toegenomen.
Den finska fingerörten (Potentilla intermedia) är en tvåårig art i familjen rosväxter.
Den förekommer endast sporadiskt i Norden, då huvudsakligen på så kallad ruderatmark, det vill säga mark som öppnats upp av mänsklig aktivitet, till exempel bangårdar, schakthögar med mera.
Den finska fingerörten (Potentilla intermedia) är en tvåårig art i familjen rosväxter.
Den förekommer endast sporadiskt i Norden, då huvudsakligen på så kallad ruderatmark, det vill säga mark som öppnats upp av mänsklig aktivitet, till exempel bangårdar, schakthögar med mera.
Багаторічна рослина 20-40 см заввишки.
Стебла і черешки листків покриті відхиленими волосками. Листки покриті довгими прямими волосками.
Прикореневі та нижні стеблові листки пальчасті, листочки нижніх листків тонкі, обернено-яйцеподібні, надрізано-пильчасті.
Квітки зібрані у вилчасто розгалужене суцвіття. Пелюстки жовті, довжиною до 5 мм.
Зустрічається у лісостепу та на Поліссі. Росте біля доріг, на полях та узліссях.
Potentilla intermedia L., 1767
Лапча́тка сре́дняя, или промежу́точная (лат. Potentílla intermédia) — как правило, многолетнее травянистое растение, вид рода Лапчатка (Potentilla) семейства Розовые (Rosaceae).
Вероятно, гибридогенный таксон, возникший в результате скрещивания лапчатки норвежской и лапчатки серебристой.
Многолетнее, реже двулетнее травянистое растение с утолщённым каудексом. Стебли приподнимающиеся, до 20—50 см высотой, в верхней половине ветвящиеся, густо облиственные, крепкие. К цветению сохраняется развитая прикорневая розетка листьев. Железистое и войлочное опушения отсутствуют, имеются только мягкие длинные и короткие простые волоски.
Листья пальчато-сложные, пятерные (верхние стеблевые — тройчатые), с сидячими листочками, по всему краю с обычно неравными тупыми или островатыми зубцами, покрыты густым мягким опушением с обеих сторон.
Цветки многочисленные, в густом щитковидном соцветии. Лепестки бледно-жёлтого цвета, в числе пяти, округлой или обратнояйцевидной формы, на верхушке обычно с неглубокой выемкой, равны чашелистикам по длине или превышают их. Тычинок около 20.
Семянки эллиптической формы, сплюснутые с боков, 1—1,2×0,7—0,8 мм.
Диплоидные числа хромосом — 2n = 28, 42, 56.
Распространена от Средней Европы до Западной Сибири, также интродуцирована в Северную Америку.
Регулярно встречается в местах совместного произрастания лапчатки норвежской и лапчатки серебристой, обычна в населённых пунктах, в парках, по окраинам полей.
Действительное описание (диагноз) Potentilla intermedia было опубликовано в книге Mantissa plantarum (1767) Карла Линнея: Potentilla foliis radicalibus guinatis, caulinis ternatis, caule erectiusculo ramosissimo — «лапчатка с пятерными прикорневыми и тройчатыми стеблевыми листьями, с приподнимающимся сильно ветвистым стеблем». Линней считал вид промежуточным между Potentilla argentea и Potentilla norvegica. В настоящее время считается гибридогенным видом, образующимся в местах пересечения их ареалов и сохраняющимся в результате апомиксиса.
Описан вид «из Швейцарии».
Potentilla heidenreichii Zimmeter, 1884 — Лапчатка Гейденрейха — вероятно возникает при возвратном скрещивании с Potentilla argentea, отличается часто краснеющим стеблем, более глубоко надрезанными листочками с подвёрнутым краем, слабо развитым войлочным опушением с нижней стороны листьев, часто немногоцветковыми соцветиями.
Potentilla ruthenica Willd., 1799 — Лапчатка русская — двулетнее растение с тонким корнем, к цветению без развитой розетки листьев, лепестки лопатчатой формы, без выемки на верхушке.
Лапча́тка сре́дняя, или промежу́точная (лат. Potentílla intermédia) — как правило, многолетнее травянистое растение, вид рода Лапчатка (Potentilla) семейства Розовые (Rosaceae).
Вероятно, гибридогенный таксон, возникший в результате скрещивания лапчатки норвежской и лапчатки серебристой.
