Els iponomeutoïdeus (Yponomeutoidea) són una superfamília de lepidòpters glossats del clade Ditrysia, denominades vulgarment papallones ermini.
Els iponomeutoïdeus (Yponomeutoidea) són una superfamília de lepidòpters glossats del clade Ditrysia, denominades vulgarment papallones ermini.
Die Yponomeutoidea ist eine etwa 1860 Arten umfassende, weltweit verbreitete Überfamilie der Schmetterlinge (Lepidoptera).[1] Sie kommt in Europa mit 263 Arten und Unterarten vor.[2]
Die wichtigste Autapomorphie der Gruppe ist die Ausbildung von Erweiterungen am achten Pleuron bei den Männchen. Die pleuralen Loben umschließen den Genitalapparat. Ihre Größe korreliert mit der Größe des Genitalapparates und da insbesondere mit den Valven. Bei den Plutellidae, Acrolepiidae und den Heliodinidae sind die Loben ziemlich klein und schmal, bei den Bedelliidae und den Glyphipterigidae sind die Loben nicht als separate Strukturen ausgebildet. Bei diesen beiden Familien musste man deswegen ergänzende Hypothesen aufstellen, um die Zurechnung zur Überfamilie zu rechtfertigen. Eine weitere mögliche Autapomorphie ist das Vorhandensein einer schrägen Costa hinter dem Vorderrand des zweiten Sternum. Diese fehlt jedoch bei den Ochsenheimeriinae aus der Familie der Ypsolophidae und einigen Lyonetiidae.[3]
Punktaugen (Ocelli) und Jordansche Organe (Chaetosemata) sind vorhanden, oder fehlen. Die Fühler sind fadenförmig, der Scapus kann gekämmt sein, oder mit vorstehend angeordneten Schuppen versehen sein. Der Saugrüssel ist unbeschuppt und normalerweise gut entwickelt. Die kleinen Maxillarpalpen sind ein bis viergliedrig. Sie liegen bei manchen Arten an der Basis des Saugrüssels an. Die Labialpalpen sind schlaff oder nach vorne oder nach oben gerichtet. Sie sind nicht auffällig verlängert oder oberhalb des Kopfes gekrümmt. Am letzten Glied tragen sie basal oder nahe der Mitte ein Sinnesorgan. Eine Epiphyse ist ausgebildet. Die vorderen Schienen (Tibien) der Beine haben keine, die der mittleren zwei und die der hinteren vier Sporne. Gelegentlich sind sie auch zurückgebildet. Die Schienen der Hinterbeine sind in der Regel glatt beschuppt. Auf den Vorderflügeln ist bei manchen Arten ein Flügelmal (Pterostigma) ausgebildet und eine Chorda vorhanden. Die Flügelader Rs4 liegt nahezu immer postapikal. Die Medianader ist im Bereich der Zelle in der Regel zurückgebildet, oder fehlt. Bei den Weibchen besteht das Frenulum normalerweise nur aus zwei Borsten. Das zweite Sternum ist wie bei den Tineoidea ausgebildet. Die Stacheln an den Terga des Hinterleibs sind unterschiedlich entwickelt und fehlen häufig.[3]
Bei den Puppen fehlen die Stachelbinden am Hinterleib. Einzelne Stacheln findet man manchmal gemeinsam mit den Seten D1 und SD1. Das erste bis vierte Segment der Puppen ist unbeweglich.[3]
Die Puppen können sich nicht durch Bewegung vor dem Schlupf aus dem sie umgebenden Substrat befreien.[3]
Die Überfamilie Yponomeutoidea, deren innere Verwandtschaft häufig wechselte, ist auch heute noch eine heterogene Gruppe ziemlich primitiver Kleinschmetterlinge. Kyrki erkannte bereits 1984 erste Autapomorphien, die die Monophylie der Gruppe rechtfertigte, bis heute ist jedoch eine deutliche Abgrenzung der Überfamilie ausständig. Die Monophylie der Gruppe ist bis dato ebenso unklar, wie die Familien/Unterfamilien-Zuordnung einer Reihe von Gattungen, die außerhalb der Holarktis vorkommen. Die Überfamilie umfasst unter Außerachtlassung der Apoditrysia jene Ditrysia, deren Puppen unbewegliche sind (wobei der gegenteilige Umstand bei der Unterfamilie Orthoteliinae der Glyphipterigidae möglicherweise eine autapomorphische Zurückentwicklung bedeutet) und deren Imagines nicht den beschuppten Saugrüssel, wie die Gelechioidea aufweisen.[3] Folgende Familien werden der Überfamilie zugerechnet:
Die Yponomeutoidea ist eine etwa 1860 Arten umfassende, weltweit verbreitete Überfamilie der Schmetterlinge (Lepidoptera). Sie kommt in Europa mit 263 Arten und Unterarten vor.
Yponomeutoidea is a superfamily of ermine moths and relatives. There are about 1,800 species of Yponomeutoids worldwide, most of them known to come from temperate regions.[1] This superfamily is one of the earliest groups to evolve external feeding and to colonize herbs in addition to shrubs and trees.[1]
The family composition of Yponomeutoidea has varied over time, with a 2013 study assigning eleven families:[2]
The word Yponomeutoidea comes from the Ancient Greek ὑπό (ypo) meaning under and νομός (nomós) meaning food or dwelling, thus "feeding secretly, or burrow".[3]
{{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help) Yponomeutoidea is a superfamily of ermine moths and relatives. There are about 1,800 species of Yponomeutoids worldwide, most of them known to come from temperate regions. This superfamily is one of the earliest groups to evolve external feeding and to colonize herbs in addition to shrubs and trees.
Yponomeutoidea es una superfamilia de lepidópteros glosados del clado Ditrysia, incluye las denominadas vulgarmente mariposas armiño y sus parientes.
Yponomeutoidea es una superfamilia de lepidópteros glosados del clado Ditrysia, incluye las denominadas vulgarmente mariposas armiño y sus parientes.
Kehrääjäkoimaiset (Yponomeutoidea) on aitoperhosiin kuuluva perhosten yläheimo. Siihen kuuluvista lajeista tunnetuimpiin kuuluu tuomiin valkoisia seittejä tekevä tuomenkehrääjäkoi sukulaisineen. Yläheimoon kuuluu yhteensä hieman alle 2000 lajia, joista Suomessa on tavattu 97.[2]
Aikuiset kehrääjäkoimaiset perhoset vaihtelevat kooltaan erittäin pienistä pieniin. Taksonomisesti yläheimo on hankala, eikä siihen sisältyvien heimojen keskinäisiä suhteita tunneta kovin hyvin. Keskeisenä yhdistävänä piirteenä ovat koiraan takaruumiin kahdeksannen jaokkeen sivuilla olevat, taaksepäin osoittavat liuskat, jotka muodostavat genitaalien sivuille eräänlaisen parin ylimääräisiä lämssöjä.[3] Pistesilmät puuttuvat, samoin chaetosemat yleensä. Imukärsä on hyvin kehittynyt, eikä siinä ole suomuja. Tuntomerkkejä liittyy myös siipisuonitukseen, joka on yleensä hyvin kehittynyt. Toukat elävät ravintokasvilla usein laumoina, toukkien erittämän seitin suojissa.[4]
Kehrääjäkoimaiset (Yponomeutoidea) on aitoperhosiin kuuluva perhosten yläheimo. Siihen kuuluvista lajeista tunnetuimpiin kuuluu tuomiin valkoisia seittejä tekevä tuomenkehrääjäkoi sukulaisineen. Yläheimoon kuuluu yhteensä hieman alle 2000 lajia, joista Suomessa on tavattu 97.
Aikuiset kehrääjäkoimaiset perhoset vaihtelevat kooltaan erittäin pienistä pieniin. Taksonomisesti yläheimo on hankala, eikä siihen sisältyvien heimojen keskinäisiä suhteita tunneta kovin hyvin. Keskeisenä yhdistävänä piirteenä ovat koiraan takaruumiin kahdeksannen jaokkeen sivuilla olevat, taaksepäin osoittavat liuskat, jotka muodostavat genitaalien sivuille eräänlaisen parin ylimääräisiä lämssöjä. Pistesilmät puuttuvat, samoin chaetosemat yleensä. Imukärsä on hyvin kehittynyt, eikä siinä ole suomuja. Tuntomerkkejä liittyy myös siipisuonitukseen, joka on yleensä hyvin kehittynyt. Toukat elävät ravintokasvilla usein laumoina, toukkien erittämän seitin suojissa.
Les Yponomeutoidea sont une super-famille d'insectes de l'ordre des Lépidoptères (papillons).
Elle a été décrite par le zoologiste britannique James Francis Stephens en 1829[1].
À la suite d'études de phylogénétique moléculaire, les Yponomeutoidea regroupent les onze familles suivantes[2] :
Les Yponomeutoidea sont une super-famille d'insectes de l'ordre des Lépidoptères (papillons).
Elle a été décrite par le zoologiste britannique James Francis Stephens en 1829.
Yponomeutoidea Stephens, 1829 è una superfamiglia di lepidotteri. Comprende circa 1 860 specie distribuite in tutto il mondo[1], delle quali 263, tra specie e sottospecie, in Europa[2].
Il termine Yponomeutoidea deriva dal greco antico ὑπό (ypo), che significa sotto, e νομός (nomós), che significa cibo o dimora, da cui "nutrire segretamente, o tana/cunicolo".[3]
L'autapomorfia più importante del gruppo è la formazione di estensioni sull'ottava pleura nei maschi. I lobi pleurici racchiudono l'apparato genitale. La loro dimensione è correlata alla dimensione dell'apparato genitale e soprattutto alle valvulazioni. Nei Plutellidae, Acrolepiidae0 e Heliodinidae i lobi sono piuttosto piccoli e stretti, nei Bedelliidae e Glyphipterigidae i lobi non sono formati come strutture separate. In queste due famiglie, quindi, si sono dovute fare ipotesi supplementari per giustificare l'attribuzione alla superfamiglia. Un'altra possibile autapomorfia è la presenza di una costa obliqua dietro il margine anteriore del secondo sterno. Tuttavia, questo è assente negli Ochsenheimeriinae della famiglia Ypsolophidae e in alcuni Lyonetiidae.[4]
Gli ocelli e i chaetosemata possono essere presenti o meno. Le antenne sono filiformi e lo scapo può essere pettinato o avere scaglie sporgenti. La spirotromba è priva di squame e solitamente ben sviluppata. I piccoli palpi mascellari possiedono da uno a quattro lobi. In alcune specie sono attaccati alla base della spirotromba. I palpi labiali sono flaccidi o diretti in avanti o verso l'alto. Non sono vistosamente allungati o curvi sopra la testa. Sull'ultimo arto portano un organo sensoriale basalmente o vicino al centro. È presente l'epifisi. Le stecche anteriori (tibie) delle gambe non ne hanno, quelle dei due medi e quelle dei quattro speroni posteriori. Occasionalmente sono anche deformati. Le stecche delle zampe posteriori sono di solito scagliate in modo regolare. Sulle ali anteriori, in alcune specie si forma un'impronta alare (pterostigma) ed è presente un cordone. La vena alare Rs4 è quasi sempre postapicale. La vena mediana è di solito ridotta o assente nella regione della cellula. Nelle femmine, il frenulo di solito consiste di due sole setole. Il mesosterno è strutturato come nella Tineoidea. Le spine sulle terga dell'addome sono variamente sviluppate e spesso assenti.[4]
Le pupe mancano delle setole spinose sull'addome. Le spine singole si trovano a volte insieme alle setole D1 e SD1. I segmenti dal primo al quarto delle pupe sono immobili.[4]
Nelle Yponomeutoidea sono comprese le seguenti undici famiglie:
Yponomeutoidea Stephens, 1829 è una superfamiglia di lepidotteri. Comprende circa 1 860 specie distribuite in tutto il mondo, delle quali 263, tra specie e sottospecie, in Europa.
Yponomeutoidea (ex verbis Graecis ὑπό 'sub' + νομός 'alimentum, domus'[1]) sunt superfamilia Yponomeutidarum et papilionum cognatorum.
Situs scientifici: • ITIS • NCBI • Biodiversity • Encyclopedia of Life • Fossilworks 
Vide "Yponomeutoidea" apud Vicispecies. 
Haec stipula ad insectum spectat. Amplifica, si potes! Yponomeutoidea (ex verbis Graecis ὑπό 'sub' + νομός 'alimentum, domus') sunt superfamilia Yponomeutidarum et papilionum cognatorum.
Yponomeutoidea zijn een superfamilie van vlinders. Deze superfamilie telt, na de revisie van de Lepidoptera door Van Nieukerken et al. in 2011 en het daaropvolgende werk aan de superfamilie door Sohn et al. in 2013, 11 families.[1][2] De belangrijkste door Sohn et al. voorgestelde verandering was het opwaarderen tot de status van familie van de Scythropiidae, voorheen de onderfamilie Scythropiinae van de Yponomeutidae. De onderzoekers suggereerden op basis van hun werk dat de Scythropiidae veel eerder moeten worden gezien als een zustergroep van de Bedelliidae, en veel minder nauw verwant zijn aan de Yponomeutidae dan eerder gedacht.
Yponomeutoidea zijn een superfamilie van vlinders. Deze superfamilie telt, na de revisie van de Lepidoptera door Van Nieukerken et al. in 2011 en het daaropvolgende werk aan de superfamilie door Sohn et al. in 2013, 11 families. De belangrijkste door Sohn et al. voorgestelde verandering was het opwaarderen tot de status van familie van de Scythropiidae, voorheen de onderfamilie Scythropiinae van de Yponomeutidae. De onderzoekers suggereerden op basis van hun werk dat de Scythropiidae veel eerder moeten worden gezien als een zustergroep van de Bedelliidae, en veel minder nauw verwant zijn aan de Yponomeutidae dan eerder gedacht.
Yponomeutoidea er en gruppe (overfamilie) av små til middelsstore sommerfugler. Larvene lever gjerne som minerere inne i stengler eller blader når de er unge, mens de eldre larvestadiene ofte lever i silkespinn utenpå bladene. Noen arter kan opptre som skadedyr, særlig kjent er rognebærmøll (Argyresthia conjugella) på epler, spinnmøll av slekten Yponomeuta på trær og prydbusker og kålmøll (Plutella xylostella) på kål, men langt de fleste artene er uten økonomisk betydning.
Små til middelsstore (vingespenn 6 – 30 mm), relativt slanke møll. Antennene er trådformede og forholdsvis lange. Forvingene er avlange, mange arter er grå eller brune men noen kan være ganske fargerike, med metalliske flekker eller bånd. Bakvingene er vanligvis bleke på farge, og varierer fra ganske brede til svært smale. Beina er vanligvis temmelig lange og har markerte sporer. Hos mange grupper har larvene såkalt hypermetamorfose, dvs. at de yngste larvestadiene er vesentlig forskjellige fra de eldre.
Yponomeutoidea er en gruppe (overfamilie) av små til middelsstore sommerfugler. Larvene lever gjerne som minerere inne i stengler eller blader når de er unge, mens de eldre larvestadiene ofte lever i silkespinn utenpå bladene. Noen arter kan opptre som skadedyr, særlig kjent er rognebærmøll (Argyresthia conjugella) på epler, spinnmøll av slekten Yponomeuta på trær og prydbusker og kålmøll (Plutella xylostella) på kål, men langt de fleste artene er uten økonomisk betydning.
Це молі дрібного або середнього розміру. Личинки живуть як мінери у листі або стеблах рослин. Більші гусениці будують суспільні гнізда з павутини. Зазвичай не спричиняють великої шкоди рослинам.
Yponomeutoidea là một liên họ gồm các loài bướm đêm Ermine và các họ hàng của nó.
Bài viết về Bộ Cánh vẩy này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Yponomeutoidea là một liên họ gồm các loài bướm đêm Ermine và các họ hàng của nó.
Yponomeutoidea Fracker, 1915
Yponomeutoidea (лат.) — надсемейство молевидных чешуекрылых. 1800 видов. Встречаются повсеместно, наибольшего разнообразия достигают в Палеарктике[1].
Как правило мелкие или средние молевидные чешуекрылые (6—30 мм). Личинки младших возрастов живут как минёры в стеблях и листьях. Гусеницы старших возрастов плетут на листьях общественную паутину, на которой вместе развиваются множество гусениц, и наносят незначительный вред. Некоторые виды могут выступать в качестве вредителей, особенно известна рябиновая моль (Argyresthia conjugella) на яблонях, род Yponomeuta (Горностаевые моли) на деревьях и декоративных кустарниках и Plutella xylostella на капусте, но подавляющее большинство видов не имеют экономического значения. Многие виды серого или коричневого цвета, но некоторые могут быть весьма красочными, с металлическим пятнами или полосами. Крылья, как правило, бледного цвета, от очень широких до очень узких.
Большинство семейств Yponomeutoidea связаны с одним или несколькими близкородственными семействами растений. Например, Bedelliidae питаются на представителях семейства Вьюнковые; Heliodinidae — только на Nyctaginaceae или других семействах из порядка Гвоздичноцветные; Ochsenheimeriinae — только на представителях порядка Злакоцветные; большинство видов Glyphipteriginae питаются на растениях семейства Коммелиновые. С различными древесными растениями связаны семейства Argyresthiidae, Ypsolophinae, Yponomeutini и Attevidae (последние питаются исключительно на Simaroubaceae). Lyonetiinae в качестве хозяев используют растения из 17 семейств и 10 порядков[1].
Около 1800 видов, выделяют от 7[2] до 11 семейств[1]. Ранее в Yponomeutoidea включали семейства Douglasiidae и Bucculatricidae (Tineoidea)[2]. Исторически систематики вместе с Yponomeutoidea ассоциировали такие близкие группы чешуекрылых как Choreutoidea, Copromorphoidea, Epermenioidea, Galacticoidea, Gelechioidea, Schreckensteinoidea, Urodoidea и Zygaenoidea. Молекулярно-генетические исследования показывают близость Yponomeutoidea с надсемейством Gracillarioidea[1].
Yponomeutoidea (лат.) — надсемейство молевидных чешуекрылых. 1800 видов. Встречаются повсеместно, наибольшего разнообразия достигают в Палеарктике.
집나방상과(Yponomeutoidea)는 나비목에 속하는 이문류 나방 상과이다. 집나방 등을 포함하고 있다. 학명 Yponomeutoidea는 "아래"를 뜻하는 고대 그리스어 ὑπό (ypo)와 음식 또는 주거지를 뜻하는 νομός (nomós)의 합성어에서 유래했으며, "몰래 먹는" 또는 "굴을 파는" 나방이라는 의미이다.[1]
집나방상과(Yponomeutoidea)는 나비목에 속하는 이문류 나방 상과이다. 집나방 등을 포함하고 있다. 학명 Yponomeutoidea는 "아래"를 뜻하는 고대 그리스어 ὑπό (ypo)와 음식 또는 주거지를 뜻하는 νομός (nomós)의 합성어에서 유래했으며, "몰래 먹는" 또는 "굴을 파는" 나방이라는 의미이다.
