Ο ισπανικός βασιλαετός είναι ένα απειλούμενο αρπακτικό ημερόβιο πτηνό οικογένειας των Αετίδων ιθαγενές στην Ιβηρική χερσόνησο. Η επιστημονική του ονομασία είναι Aquila adalberti και δεν περιλαμβάνει υποείδη (μονοτυπικό).
Ο ισπανικός βασιλαετός είναι λίγο μεγαλύτερος από τον συγγενή του, τον Βασιλαετό. Έχει μήκος 72-85 εκ. και άνοιγμα φτερών 180-210 εκ[8].Επίσης μοιάζουν πολύ αυτά τα δύο συγγενικά είδη, όμως ο ισπανικός βασιλαετός διαφέρει ως εξής: Το ενήλικο έχει πιο ανοιχτόχρωμο τράχηλο και εκτός από το μπάλωμα του ώμου (που φέρουν και τα δύο είδη) έχει και ένα μακρόστενο μπάλωμα στην μπροστινή ακμή στο πάνω μέρος της φτερούγας. Τα ερετικά είναι γενικά πιο σκούρα και λιγότερο ριγωτά. Η εσωτερική ουρά είναι πιο ανοιχτή γκρίζα και χωρίς ραβδώσεις. Το νεαρό έχει έντονο κοκκινοοκάστανο στο σώμα και τους "βραχίονες" (το πολύ με αχνά σημάδια στο στήθος. Το ράμφος είναι κάπως πιο βαρύ.
Ο ισπανικός βασιλαετός τρέφεται κυρίως με αγριοκούνελα, όμως μπορούν να τραφούν με ποικιλία μικρών ζώων, όπως πέρδικες, τρωκτικά, λαγούς, περιστέρια, κοράκια, πάπιες και αλεπούδες.
Ο ισπανικός βασιλαετός εξαπλώνεται σε Κεντρική και Νοτιοδυτική Ιβηρική (κυρίως Ισπανία, αλλά υπάρχει μια μικρή επικράτεια και στην Πορτογαλία) αριθμώντας μόνο 150 ζεύγη[8] περίπου. Αυτό κατέταξε τον ισπανικό βασιλαετό στα Τρωτά είδη.
Σταθερή εμφάνιση στο Μαρόκο αμφισβητείται[9], αλλά τα νεαρά πουλιά κτά την διάρκεια της περιόδου διασποράς το επισκέπτονται τακτικά.
Ο ισπανικός βασιλαετός είναι ένα απειλούμενο αρπακτικό ημερόβιο πτηνό οικογένειας των Αετίδων ιθαγενές στην Ιβηρική χερσόνησο. Η επιστημονική του ονομασία είναι Aquila adalberti και δεν περιλαμβάνει υποείδη (μονοτυπικό).
Παλαιότερα, ο ισπανικός βασιλαετός θεωρούνταν πως είναι ένα υποείδος του Βασιλαετού, αλλά τώρα αναγνωρίζεται ευρέως ως ξεχωριστό είδος, λόγω των διαφορών στην μορφολογία, την οικολογία, και άλλα μοριακά χαρακτηριστικά.
