Kitta szmaragdowa (Cissa chinensis) – gatunek ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae). Wyróżniono kilka podgatunków C. chinensis[4][2]:
Długość ciała 39 cm. W locie zwracają uwagę białe końce ogona i jaskraworude skrzydła. Żywo zielone upierzenie reszty ciała jest ochronne w lesie; u okazów muzealnych staje się z czasem turkusowe. Hałaśliwa, jak wiele innych krukowatych, choć dość skryta; łatwiej ją usłyszeć niż zobaczyć. Rzadko można zobaczyć więcej niż 2 - 3 ptaki razem; świetnie ukrywają się w gęstej roślinności, poszukując owadów i małych kręgowców. Często widywane w towarzystwie innych ptaków, np. sójkowców.
Zasięg, środowisko - Od Himalajów po Borneo. Wyżynne lasy. Osiadła.
Kitta szmaragdowa (Cissa chinensis) – gatunek ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae). Wyróżniono kilka podgatunków C. chinensis:
C. chinensis chinensis – Himalaje do południowych Chin, północnych Indochin, Tajlandii i Mjanmy. C. chinensis klossi – środkowe Indochiny. C. chinensis margaritae – góry Lang Bian. C. chinensis robinsoni – Półwysep Malajski. C. chinensis minor – Sumatra i Borneo.Długość ciała 39 cm. W locie zwracają uwagę białe końce ogona i jaskraworude skrzydła. Żywo zielone upierzenie reszty ciała jest ochronne w lesie; u okazów muzealnych staje się z czasem turkusowe. Hałaśliwa, jak wiele innych krukowatych, choć dość skryta; łatwiej ją usłyszeć niż zobaczyć. Rzadko można zobaczyć więcej niż 2 - 3 ptaki razem; świetnie ukrywają się w gęstej roślinności, poszukując owadów i małych kręgowców. Często widywane w towarzystwie innych ptaków, np. sójkowców.
Zasięg, środowisko - Od Himalajów po Borneo. Wyżynne lasy. Osiadła.