dcsimg

Kitta szmaragdowa ( Polish )

provided by wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Kitta szmaragdowa (Cissa chinensis) – gatunek ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae). Wyróżniono kilka podgatunków C. chinensis[4][2]:

Długość ciała 39 cm. W locie zwracają uwagę białe końce ogona i jaskraworude skrzydła. Żywo zielone upierzenie reszty ciała jest ochronne w lesie; u okazów muzealnych staje się z czasem turkusowe. Hałaśliwa, jak wiele innych krukowatych, choć dość skryta; łatwiej ją usłyszeć niż zobaczyć. Rzadko można zobaczyć więcej niż 2 - 3 ptaki razem; świetnie ukrywają się w gęstej roślinności, poszukując owadów i małych kręgowców. Często widywane w towarzystwie innych ptaków, np. sójkowców.

Zasięg, środowisko - Od Himalajów po Borneo. Wyżynne lasy. Osiadła.

Przypisy

  1. Cissa chinensis, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Common Green Magpie (Cissa chinensis) (ang.). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 7 lipca 2012].
  3. Cissa chinensis. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
  4. Frank Gill, Minturn Wright, David Donsker: Family Corvidae (ang.). IOC World Bird List: Version 3.1. [dostęp 7 lipca 2012].

Bibliografia

  1. Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Kitta szmaragdowa: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL

Kitta szmaragdowa (Cissa chinensis) – gatunek ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae). Wyróżniono kilka podgatunków C. chinensis:

C. chinensis chinensis – Himalaje do południowych Chin, północnych Indochin, Tajlandii i Mjanmy. C. chinensis klossi – środkowe Indochiny. C. chinensis margaritae – góry Lang Bian. C. chinensis robinsoni – Półwysep Malajski. C. chinensis minor – Sumatra i Borneo.

Długość ciała 39 cm. W locie zwracają uwagę białe końce ogona i jaskraworude skrzydła. Żywo zielone upierzenie reszty ciała jest ochronne w lesie; u okazów muzealnych staje się z czasem turkusowe. Hałaśliwa, jak wiele innych krukowatych, choć dość skryta; łatwiej ją usłyszeć niż zobaczyć. Rzadko można zobaczyć więcej niż 2 - 3 ptaki razem; świetnie ukrywają się w gęstej roślinności, poszukując owadów i małych kręgowców. Często widywane w towarzystwie innych ptaków, np. sójkowców.

Zasięg, środowisko - Od Himalajów po Borneo. Wyżynne lasy. Osiadła.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL