Ten artykuł dotyczy rodzaju ssaków. Zobacz też:
inne znaczenia słowa ostronos.
Multimedia w Wikimedia Commons Ostronos[6] (Nasua) − rodzaj ssaka z rodziny szopowatych (Procyonidae).
Występowanie
Rodzaj obejmuje gatunki występujące od południowo-zachodnich części Stanów Zjednoczonych do Ameryki Południowej[7].
Charakterystyka
Cechuje je ruchliwy, ryjkowato wydłużony nos i smukły ogon, są ciekawskimi, dobrze wspinającymi się zwierzętami. Samce są nieco większe od samic i prowadzą samotny tryb życia. Do stad dołączają tylko w okresie godowym. Stada liczące od 5 do 40 osobników tworzą samice z młodymi. Żerują dniem w zaroślach i lasach, poszukując nasion, owoców, jaj i małych kręgowców.
Co roku w okresie godowym do stada samic przyłącza się jeden samiec. Około 7-8 tygodni później ciężarne samice opuszczają stado i budują gniazda na drzewach, gdzie przychodzi na świat potomstwo. Przeciętnie w jednym miocie rodzą się 3-4 młode. Około sześciu tygodni po okoceniu się, matki wraz z potomstwem wracają do stada.
Ostronosy są utrapieniem dla farmerów, gdyż często niszczą pola kukurydziane i pustoszą kurniki. Trudno je upolować. Kryją się w koronach drzew albo ratują się pomysłowym fortelem: gdy słyszą strzał lub klaśnięcie padają na ziemię i udają martwe.
Systematyka
Nazewnictwo
Nazwa rodzajowa pochodzi od łacińskiego słowa nasus – „nos”[8].
Viverra nasua Linnaeus, 1766
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[6][7]:
Uwagi
-
↑ Nazwa w języku tupi coati – „otronos” (zob. 'Index Generum Mammalium, s. 192).
-
↑ Inny wariant nazwy Nasua (zob. 'Index Generum Mammalium, s. 449).
-
↑ Modyfikacja nazwy Nasua (zob. 'Index Generum Mammalium, s. 836).
Przypisy
-
↑ Nasua, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
-
↑ G. C. C. Storr: Prodromus Methodi Mammalium. Tybinga: Litteris Reissianis, 1780, s. 35. (łac.)
-
↑ B. G. d. Lacépède: Tabl. Mamm.. 1799, s. 7. (fr.)
-
↑ J. F. South. Zoology. „Encyclopædia Metropolitana”. 7, s. 383, 1845 (ang.).
-
↑ A. L. Herrera: Sinonimia vulgar y cientifica de los principales vertebrados mexicanos. Meksyk: Officina Tipografica de la Secretan'a de Foment, 1899, s. 26. (hiszp.)
-
↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 164. ISBN 978-83-88147-15-9.
-
↑ a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Nasua. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2011-04-25]
-
↑ T. S. Palmer: Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. Waszyngton: Government Printing Office, 1904, s. 449, seria: North American Fauna. (ang.)