Świstaki[3], dawniej: susły i świszcze[4] (Marmotini) – plemię ssaków z rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).
W 1938 roku amerykański zoolog Arthur H. Howell podjął próbę usystematyzowania susłów[5] i połączył większość z nich w jeden rodzaj Citellus Oken, 1816 z podrodzajami[6]:
Howell nie włączył do Citellus świstaka (Marmota) oraz nieświszczuka (Cynomys), zwanych też „pieskami preriowymi”[6]. W 1945 roku Monroe Bryant dokonał nowego podziału, który od systematyki Howell'a różnił się tylko wyłączeniem Ammospermophilus z rodzaju Citellus grupującego susły i nadaniem mu rangi samodzielnego siostrzanego taksonu[7]. W 1956 roku Międzynarodowa Komisja Nomenklatury Zoologicznej zakwestionowała nomenklatoryczną wartość pracy Okena, a tym samym anulowała nazwę rodzajową Citellus, włączając objęte nią gatunki do rodzaju Spermophilus[8].
W 2005 roku Richard W. Thorington – kurator działu ssaków – oraz Robert S. Hoffmann – dyrektor Muzeum Historii Naturalnej w Waszyngtonie podjęli kolejną próbę usystematyzowania susłów. Uwzględnili w niej wyniki najnowszych badań genetycznych[9][10]. Zaproponowali nowy podział Spermophilus na podrodzaje[8][11]:
Wraz z rodzajem Spermophilus do Marmotini zostały zaliczone[11]:
W 2009 roku amerykańscy zoolodzy Kristofer M. Helgen, F. Russell Cole, Lauren Helgen i Don E. Wilson opublikowali wyniki badań filogenetycznych z wykorzystaniem mitochondrialnego genu cytochromu b, które wskazały konieczność rewizji dotychczasowego podziału systematycznego, oraz podzielenie taksonu Spermophilus na kilka mniejszych rodzajów. Autorzy równocześnie potwierdzili, że zarówno Ammospermophilus, Cynomys, Tamias, Sciurotamias, jak i Marmota są z nimi blisko spokrewnione i należą do wspólnego plemienia[8].
Zgodnie z nowym podziałem systematycznym do plemienia Marmotini należą zaliczane wcześniej do Spermophilus (sensu lato), a zgromadzone obecnie w 8 rodzajach[8][3]:
oraz:
W 1968 roku Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych Polskiego Towarzystwa Zoologicznego nadała plemieniu Marmotini nazwę „susły i świszcze”[4]. Zwierzęta objęte wcześniej rodzajem Spermophilus (sensu lato) są w języku polskim określane mianem susłów[5]. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” plemieniu Marmotini przypisano nazwę świstaki[3].
Nieświszczuk Gunnisona (Cynomys gunnisoni) • Nieświszczuk białoogonowy (Cynomys leucurus) • Nieświszczuk czarnoogonowy (Cynomys ludovicianus) •
Nieświszczuk meksykański (Cynomys mexicanus) • Cynomys parvidensTamias alpinus • Tamias amoenus • Tamias bulleri • Tamias canipes • Tamias cinereicollis • Tamias dorsalis • Tamias durangae • Tamias merriami • Tamias minimus • Tamias obscurus •
Tamias ochrogenys • Tamias palmeri • Tamias panamintinus • Tamias quadrimaculatus • Tamias quadrivittatus • Tamias ruficaudus • Tamias rufus • Tamias senex • burunduk (Tamias sibiricus) • Tamias siskiyou • Tamias sonomae • Tamias speciosus • pręgowiec amerykański (Tamias striatus) • Tamias townsendii • Tamias umbrinusUkład filogenetyczny (rodzaje, gatunki) na podstawie: Kristofer M. Helgen, F. Russell Cole, Lauren Helgen, Don E. Wilson. Generic revision in the Holarctic ground squirrel genus Spermophilus. „Journal of Mammalogy”. 2 (90), s. 270–305, 2009 (ang.).
Świstaki, dawniej: susły i świszcze (Marmotini) – plemię ssaków z rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).
