Wydry[1] (Lutrinae) – podrodzina drapieżnych ssaków z rodziny łasicowatych (Mustelidae) spotykane prawie na całym świecie, przystosowane do ziemnowodnego trybu życia.
Wydra ma ciało wydłużone, z długim, silnym ogonem. Palce są połączone błoną. Różne gatunki wydr zamieszkują wszystkie kontynenty, z wyjątkiem Australii. W tak zróżnicowanym rozmieszczeniu pomogła im zdolność do przepływania dużych obszarów wód, w tym także zatok morskich. Jeden gatunek przystosował się do życia w morzu. Jest nim kałan (wydra morska). Kałany prawie nigdy nie wychodzą na ląd. Żerują, śpią i rozmnażają się w morskich zatokach.
Wydry są ściśle związane ze środowiskiem wodnym. Żywią się głównie rybami, a uzupełniającą dietę stanowią żaby, raki, kraby, gryzonie i ptaki. Drapieżniki te są pod częściową ochroną.
Do podrodziny należą następujące rodzaje[2][1]:
Wcześniej wyróżniano jeszcze rodzaj Amblonyx, do którego zaliczano Amblonyx cinereus – wydra orientalna, wyderka orientalna obecnie klasyfikowaną jako Aonyx cinereus[3] lub Aonyx cinerea[2].
Wydry (Lutrinae) – podrodzina drapieżnych ssaków z rodziny łasicowatych (Mustelidae) spotykane prawie na całym świecie, przystosowane do ziemnowodnego trybu życia.