Arnica montana L., ye una especie fanerógama perteneciente a la familia de les asteracees.
Planta d'unos 20-60 cm d'altor, con tarmos erectos simples o daqué ramificaos, un pocu pubescente glandulosa. Tien les fueyes basales en roseta y les caulinares escases, opuestes, ovalaes-llanceolaes enteres o con dientes obtusos y práuticamente glabres. Les bráctees involucrales son llanceolaes y agudes. Los capítulus lleguen a los 7-8cm, xeneralmente solitarios, o a la fin de cañes opuestes. La flores, tantu lígules como flósculos, son marielles, y los sos frutos son aquenios d'unos 4mm, estrechos, arispios, de color pardu escuru y con miriguanu de pelos finos daqué quebraos.[1]
Ye orixinal d'Europa central y meridional anque tamién espublizada por Asia y América del Norte nes montes y suelos ácidos. N'España alcontrar na cordal Cantábricu y nos montes de Galicia y ye frecuente nos Pirineos. Hai citaciones na Sierra de Montsant (Tarragona).
Tamién se cultiva, por casu n'Escocia y n'Estonia.
Arnica montana cultivar nos xardinos de yerbes y foi mientres enforma tiempu utilizáu medicinalmente.[2][3] contién la toxina helenalina, que pueden ser venenosa si cómense grandes cantidaes de la planta. El contautu cola planta tamién pueden causar irritación de la piel.[4][5] Los raigaños contienen derivaos de timol,[6] que s'utilicen como fungicides y conservantes, y pueden tener dalgún efeutu antiinflamatoriu.[7] Cuando s'usa tópicamente nun xel, la árnica demostró tener el mesmu efeutu que l'usu de los AINE (ibuprofeno) nel tratamientu de los síntomes osteoartritis de la mano.[8] Otru estudiu atopó que l'aplicación tópica d'árnica nun tuvo meyor efeutu qu'el placebo nel tratamientu de magulladuras na piel.[9]
La árnica úsase anguaño nos preparativos de linimentos y pomadas pa ser utilizaes n'esguinces y contusiones. Los preparaos comerciales utilizar con frecuencia polos atletes profesionales. El timol concentrar nos raigaños de les plantes y demostró clínicamente ser eficaz vasodilatador subcutáneu de los capilares sanguíneos. Los preparaos utilizaos tópicamente demostraron actuar como un anti-inflamatorio y ayudar a la cicatrización normal de los procesos, facilitando'l tresporte del sangre y l'acumuladura de fluyíu al traviés de l'acción de dilatar los capilares sanguíneos subcutáneos. Si inxerse internamente, la toxina helenalin produz grave gastroenteritis, y hemorraxa interna nel tracto dixestivu si inxerse abonda cantidá.[10] Nun ye d'estrañar que la árnica apaeza en dalguna seición de les plantes fumables, si tenemos en cuenta qu'unu de los sos sinónimos ye'l de tabacu de monte. La primer vegada que se cita a la árnica ye nel sieglu XII por Santa Hildegarda. Atopar n'altitúes que van de los 700 a 2500 metros. Ye precisamente cerca de llagos de monte onde la atopa abondosamente en ciertos montes pirenaicos. Propiedaes conocíes son les d'aguiyar el sistema nerviosu y el celebru. Macerando les sos flores n'aceite d'oliva llogramos un remediu eficaz y bien conocíu por munches persones del campu contra los golpes con hematomes o torcedoras. En países como Suecia, Rusia y Francia utilizar a manera de fumación. Según el Dr. A. Cuénot "La so tosicidá ye bien inferior a la del tabacu. La recueya tien llugar dempués del floriamientu. Dada la tosicidá de la flor, convien caltener les fueyes. Puede fumar seques, pero la fermentadura ameyora'l so arume, abondo paecíu al del tabacu. Esta ennegrece les fueyes y produz un tabacu negru de golor duce y prestosu. Non solamente puede ser fumada la planta, sinón qu'amenorgada a polvu, les fueyes son estornutatorias, pudiendo ser tomaes soles o entemecíes con tabacu a manera de tosquilé".
Arnica montana describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 2: 884. 1753.[11]
Númberu de cromosomes de Arnica montana (Fam. Compositae) y táxones infraespecíficos: 2n=38[12][13]
Arnica: nome xenéricu del idioma griegu de arna que significa "piel de corderu", en referencia a les fueyes nidies y peludas.[14]
montana: epítetu xeográficu que se refier al so localización nos montes.
Coloquialmente llámase "tabacu de monte" porque'l pastores fumen les flores y les fueyes de la árnica como si fuera tabacu.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Arnica montana L., ye una especie fanerógama perteneciente a la familia de les asteracees.
