Die Snoeke & Slang Makriele (Gempylidae) is 'n vis-familie wat hoort tot die orde Perciformes. Daar is twee subfamilies in die familie naamlik: Gempylinae en Trichiurinae.
Daar is sestien genera met drie en twintig spesies wat hoort tot dié subfamilie en nege van die spesies kom aan die Suid-Afrikaanse kus voor.
Die subfamilie het lang lywe, twee neusgate aan weerskante van die snoet en die dorsale vin is verdeel in twee vinne. Die stertvin is gevurk en die lyf is bedk met klein skubbe. Die grootte wissel van 30 cm - 2 m. Hulle is vinnge en ratse jagters wat gewoonlik in 200 – 500 m water bly en snags na die oppervlak gaan.
Die volgende genera en spesies kom aan die Suid-Afrikaanse kus voor:
Daar is nege genera met twee en dertig spesies wat hoort tot dié subfamilie en vyf van die spesies kom aan die Suid-Afrikaanse kus voor.
Die lywe is baie lank.
Die volgende genus en spesies kom aan die Suid-Afrikaanse kus voor:
Die Snoeke & Slang Makriele (Gempylidae) is 'n vis-familie wat hoort tot die orde Perciformes. Daar is twee subfamilies in die familie naamlik: Gempylinae en Trichiurinae.
Els gempílids (Gempylidae) constitueixen una família de peixos marins pertanyent a l'ordre dels perciformes.[2]
Del grec gempylos (una mena de peix).[3]
Té lloc durant tot l'any en aigües càlides. Les larves i els ous són pelàgics.[6]
Són depredadors oceànics de natació ràpida (llevat del gènere Diplospinus) que es nodreixen de peixos, calamars i crustacis.[5][6]
Generalment, són peixos oceànics, epipelàgics, mesopelàgics i bentopelàgics que es troben en aigües molt fondes (entre 150 i 1.200 m) durant el dia i pugen a prop de la superfície durant la nit.[4][5][7][6]
Viuen als oceans i mars tropicals i subtropicals.[5]
Algunes espècies són objecte de la pesca comercial car llur carn és comestible, tot i que oliosa, i d'altres apreciades pels afeccionats a la pesca esportiva.[7][6]
Els gempílids (Gempylidae) constitueixen una família de peixos marins pertanyent a l'ordre dels perciformes.
Die Schlangenmakrelen (Gempylidae) sind eine Familie von Raubfischen aus der Gruppe der Barschverwandten (Percomorphaceae). Sie leben in wärmeren Bereichen des Atlantiks, Pazifiks, Indischen Ozeans und im Mittelmeer, in tieferen Zonen unter 100 Meter. Nachts wandern sie aufwärts.
Schlangenmakrelen haben einen länglichen, abgeflachten oder spindelförmigen Körper. Die mit Fangzähnen besetzte Mundspalte reicht bis zu den Augen, der Unterkiefer des spitzen Mauls steht etwas vor. Das Maul ist nicht vorstülpbar (nicht protraktil). Die Zähne sind lang, die Kiemenspalten groß.
Die erste, von Hartstrahlen getragene Rückenflosse ist lang, die zweite mit Weichstrahlen ist bei vielen Arten viel kürzer. Die Schwanzflosse ist gegabelt, die Bauchflossen sind klein oder fehlen, die Afterflosse steht der zweiten Rückenflosse symmetrisch gegenüber, kann aber auch fehlen. Die Afterflosse wird von drei Flossenstacheln und 8 bis 35 Weichstrahlen gestützt. Wie für Makrelenfische typisch haben die Tiere kleine Flossen zwischen zweiter Rücken- bzw. Afterflosse und der Schwanzflosse. Die Brustflossen setzen hoch an. Der Rücken ist bläulich oder braun, die Seiten silbrig. Die 22 Zentimeter bis 2 Meter langen Tiere sind schnelle Raubfische, die sich von anderen Fischen, Krebsen und Tintenfischen ernähren. Das Fleisch der Schlangenmakrelen ist ölig.
Es gibt 26 Arten in 16 Gattungen.
Mit Epinnula cancellata aus dem unteren Oligozän des Iran und Hemithyrsites maicopicus aus dem unteren Miozän von Aserbaidschan sind auch zwei fossile Schlangenmakrelen bekannt.[1]
Die Schlangenmakrelenarten Escolar (Lepidocybium flavobrunneum) und Ölfisch (Ruvettus pretiosus) werden in Deutschland unter den Handelsnamen „Butterfisch“ oder „Buttermakrele“ häufig als Räucherfisch, aber auch als gefrorenes oder frisches Filet vermarktet. Sie stammen als Beifang aus der Tiefseefischerei vor der südafrikanischen und südostasiatischen Küste. Das Bundesinstitut für Risikobewertung rät zur Vorsicht beim Verzehr dieser Fische, da in Australien Folgewirkungen wie Durchfall, Erbrechen, Kopfschmerzen und Krämpfe beobachtet wurden, die vermutlich durch die schwer oder gar nicht verdaulichen Wachsester, die 90 % des Öls beziehungsweise Fetts dieser beiden Fischarten ausmachen, verursacht werden. Nach dem Verzehr kann es zu orangefarbenem, öligem Stuhlgang kommen.[2] Sie sind auch wiederholt durch erhebliche Quecksilbergehalte aufgefallen.
Die Schlangenmakrelen (Gempylidae) sind eine Familie von Raubfischen aus der Gruppe der Barschverwandten (Percomorphaceae). Sie leben in wärmeren Bereichen des Atlantiks, Pazifiks, Indischen Ozeans und im Mittelmeer, in tieferen Zonen unter 100 Meter. Nachts wandern sie aufwärts.
Гемпил сымалдуулар (лат. Gempylidae) — океан балыктарынын бир тукуму, буларга: гампилдер уруусу (лат. Gempylus), гемпил түрү кирет (Gempylus serpens).
Гемпил сымалдуулар (лат. Gempylidae) — океан балыктарынын бир тукуму, буларга: гампилдер уруусу (лат. Gempylus), гемпил түрү кирет (Gempylus serpens).
The Gempylidae are a family of perciform fishes commonly known as snake mackerels or escolars. The family includes about 25 species.
They are elongated fishes with a similar appearance to barracudas, having a long dorsal fin, usually with one or finlets trailing it. The largest species, including the snoek (Thyrsites atun), grow up to 2 m long, and the oilfish (Ruvettus pretiosus) can reach 3 m, though they rarely surpass 150 cm. Like the barracudas, they are predators, with fang-like teeth.[2]
They are deep-water benthopelagic fishes, and several species are important commercial and game fishes.
The Gempylidae are a family of perciform fishes commonly known as snake mackerels or escolars. The family includes about 25 species.
They are elongated fishes with a similar appearance to barracudas, having a long dorsal fin, usually with one or finlets trailing it. The largest species, including the snoek (Thyrsites atun), grow up to 2 m long, and the oilfish (Ruvettus pretiosus) can reach 3 m, though they rarely surpass 150 cm. Like the barracudas, they are predators, with fang-like teeth.
They are deep-water benthopelagic fishes, and several species are important commercial and game fishes.
La Gempiledoj (Gempylidae) estas familio de Perkoformaj fiŝoj.
Ili estas longecaj fiŝoj kun simila aspekto al barakudoj, kiu havas longan dorsan naĝilon. La plej grandaj specioj, kiaj la Thyrsites atun, kreskiĝas ĝis 2 m longe. Kiel la barakudoj, ili estas predantoj, kun kaninecaj dentoj.[1]
La Gempiledoj (Gempylidae) estas familio de Perkoformaj fiŝoj.
Ili estas longecaj fiŝoj kun simila aspekto al barakudoj, kiu havas longan dorsan naĝilon. La plej grandaj specioj, kiaj la Thyrsites atun, kreskiĝas ĝis 2 m longe. Kiel la barakudoj, ili estas predantoj, kun kaninecaj dentoj.
Los escolares o gempílidos (Gempylidae) son una familia de peces marinos incluida en el orden Perciformes, distribuidos por todos los océanos tropicales y subtropicales, normalmente en aguas muy profundas.[1] Su nombre procede del griego: gempylos, una especie de pez.[2]
Tienen el cuerpo alargado y comprimido, siendo características pequeñas aletas aisladas detrás de las aletas anal y dorsal.[1] Las aletas pelvicas se han perdido o son muy pequeñas, mientras que las aletas pectorales se insertan muy bajas en el cuerpo.[1]
Aparecen por primera vez en el registro fósil en el Eoceno, durante el Terciario inferior.[3]
Existen 24 especies agrupadas en 16 géneros:
† Género extinguido Chelifichthys
Los escolares o gempílidos (Gempylidae) son una familia de peces marinos incluida en el orden Perciformes, distribuidos por todos los océanos tropicales y subtropicales, normalmente en aguas muy profundas. Su nombre procede del griego: gempylos, una especie de pez.
Tienen el cuerpo alargado y comprimido, siendo características pequeñas aletas aisladas detrás de las aletas anal y dorsal. Las aletas pelvicas se han perdido o son muy pequeñas, mientras que las aletas pectorales se insertan muy bajas en el cuerpo.
Aparecen por primera vez en el registro fósil en el Eoceno, durante el Terciario inferior.
Gempylidae arrain pertziformeen familia bat da, ur sakonetan bizi dena.[1]
Hona hemen genero batzuen bilakaera:[2]
Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. Gempylidae arrain pertziformeen familia bat da, ur sakonetan bizi dena.
Käärmemakrillit (Gempylidae) on ahvenkaloihin kuuluva heimo. Heimon lajeja tavataan kaikista valtameristä lämpimistä ja syvistä vesistä.
Varhaisimmat käärmemakrillien heimoon kuuluvien lajien fossiilit on ajoitettu eoseenikaudelle. Nykyään heimoon kuuluu 16 sukua ja noin 24 lajia. Lajeja ovat muun muassa käärmemakrilli (Gempylus serpens), öljykala (Ruvettus pretiosus) ja kuta (Thyrsites atun). Käärmemakrillit ovat kooltaan keskikokoisia tai suuria kaloja ja ne voivat kasvaa 25–300 cm pitkiksi. Kalojen ruumis on tyypillisesti pitkulainen ja litteähkö. Suu on lajeilla suuri, hampaat kookkaat sekä torahammasmaiset ja alaleuka työntyy yläleukaa edemmäs. Käärmemakrilleilla on kaksi selkäevää, joista etummainen on pitkä ja matala. Selkäevän takana on eristäytyneitä eväkkeitä. Pyrstöevä on haarautunut ja vatsaevät alkeelliset tai puuttuvat kokonaan. Väriltään käärmemakrillit ovat tyypillisimmin ruskeita ja evät ovat tummat.[1][2][3] [4]
Käärmemakrillilajeja tavataan kaikista trooppisista ja subtrooppisista meristä. Ne elävät tyypillisesti syvissä vesissä 200–500 metrin syvyydessä ja osa lajeista tulee lähemmäs pintaa yöllä. Käärmemakrillit ovat nopeasti uivia petokaloja, jotka saalistavat pienempiä kaloja sekä kalmareita. Niitä saadaan sivusaaliina kalastettaessa tonnikaloja. Osa lajeista on hyviä ruokakaloja, mutta eräiden lajien liha on öljyistä ja pahanmakuista.[1][2][3][4]
Käärmemakrillit (Gempylidae) on ahvenkaloihin kuuluva heimo. Heimon lajeja tavataan kaikista valtameristä lämpimistä ja syvistä vesistä.
Les Gempylidae (les escolars) forment une famille de poissons abyssaux de l'ordre des Perciformes.
Selon ITIS et World Register of Marine Species (1 novembre 2015)[1] :
Selon FishBase :
Les Gempylidae (les escolars) forment une famille de poissons abyssaux de l'ordre des Perciformes.
I Gempilidi (Gempylidae) sono una delle molte famiglie dell'ordine dei Perciformi. Le specie della famiglia sono note col nome di «sgombri serpente» o «escolar».
Presentano le mascelle inferiori sporgenti, con denti vomerini di aspetto temibile[1]. La pinna dorsale è doppia e talvolta si osservano alcune pinnule dietro le dorsali e l'anale. In due generi, da ogni lato del corpo, corre una duplice linea laterale. Benché somiglianti agli Scombridi più sottili, mancano sempre della carena ai lati della coda, che è presente in questi. Le loro carni sono generalmente oleose e perciò poco apprezzate come cibo, anche se talvolta vengono consumate. Una delle specie più diffuse è il ruvetto, Ruvettus pretiosus, lungo 1,8 metri, che s'incontra in tutte le acque a circa 800 metri di profondità. La specie più grande della famiglia, lo snoek (Thyrsites atun), cresce fino a 2 metri.
Carnivori e rapidi nuotatori, s'incontrano dappertutto nelle acque salate tropicali e temperate, solitamente in profondità, a eccezione di alcune specie che vivono presso la superficie. Nel mar Mediterraneo è presente solo la specie Ruvettus pretiosus.
La famiglia comprende 24 specie suddivise in 16 generi:
In passato veniva classificato tra i Gempilidi anche l'escolar pinnalunga (Scombrolabrax heterolepis), attualmente classificato in una famiglia a parte, gli Scombrolabracidi.
I Gempilidi (Gempylidae) sono una delle molte famiglie dell'ordine dei Perciformi. Le specie della famiglia sono note col nome di «sgombri serpente» o «escolar».
Gyvatinės skumbrės (lot. Gempylidae, angl. Snake mackerel) – ešeržuvių (Perciformes) būrio žuvų šeima, kuriai priklauso bentosinės ir pelaginės gilių vandenų žuvys. Jų kūnas pailgas, 1-2 m ilgio ir iki 15-45 kg svorio. Išvaizda panašios į barakudas. Turi ilgą dorsalinį peleką.
Šeimoje 16 genčių, 24 rūšys.
Gyvatinės skumbrės (lot. Gempylidae, angl. Snake mackerel) – ešeržuvių (Perciformes) būrio žuvų šeima, kuriai priklauso bentosinės ir pelaginės gilių vandenų žuvys. Jų kūnas pailgas, 1-2 m ilgio ir iki 15-45 kg svorio. Išvaizda panašios į barakudas. Turi ilgą dorsalinį peleką.
Šeimoje 16 genčių, 24 rūšys.
De slangmakrelen (Gempylidae) vormen een familie van baarsachtige vissen. Het zijn langgerekte vissen gelijkend op de barracuda's met een lange rugvin. De grootste soort uit de familie, de snoekmakreel (Thyrsites atun), kan tot twee meter lang worden.
Enkele soorten uit deze familie zoals Ruvettus pretiosus en Lepidocybium flavobrunneum bevatten een sterk laxerende olie, gempylo-toxine een niet-verteerbare wasester. Wasesters bestaan uit zeer lange ketens, het zijn C32, C34, C36 en C38 vetzuren. Na het eten van deze vissoorten kan men een oranje olie in de ontlasting vinden van een mens. Daarom worden ze ook wel olievis, botervis of botermakreel genoemd.[1] Sommige soorten heten ook wel "escolar" (Spaans voor scholier).
Ze leven in diep water en enkele soorten zijn belangrijk voor zowel de beroeps- als de sportvisserij.
Volgens Fishbase[2] zijn er zestien geslachten:
De zwarte makreel (Scombrolabrax heterolepis) werd vroeger ook in deze familie ingedeeld, maar zit nu als enige soort in de familie Scombrolabracidae (zwarte makrelen).
Bronnen, noten en/of referentiesDe slangmakrelen (Gempylidae) vormen een familie van baarsachtige vissen. Het zijn langgerekte vissen gelijkend op de barracuda's met een lange rugvin. De grootste soort uit de familie, de snoekmakreel (Thyrsites atun), kan tot twee meter lang worden.
Enkele soorten uit deze familie zoals Ruvettus pretiosus en Lepidocybium flavobrunneum bevatten een sterk laxerende olie, gempylo-toxine een niet-verteerbare wasester. Wasesters bestaan uit zeer lange ketens, het zijn C32, C34, C36 en C38 vetzuren. Na het eten van deze vissoorten kan men een oranje olie in de ontlasting vinden van een mens. Daarom worden ze ook wel olievis, botervis of botermakreel genoemd. Sommige soorten heten ook wel "escolar" (Spaans voor scholier).
Ze leven in diep water en enkele soorten zijn belangrijk voor zowel de beroeps- als de sportvisserij.
Havgjedder er en familie av makrellfisker.
De har en kroppsform som varierer fra torpedoformet med rundt kroppstverrsnitt til avlang og sterkt sammentrykt fra sidene. Hodet er spisst og har en stor, underbitt munn. Tennene er spisse og kraftige. Ryggfinnene er lange og sitter tett. Bukfinnene er ofte sterkt redusert.
Havgjeddene er utbredt i alle verdenshav i subtropiske og tropiske områder. De lever pelagisk på dypt vann.
I norske farvann er én art, havgjedde (Nesiarchus nasutus), funnet som tilfeldig gjest.
Havgjedder er en familie av makrellfisker.
De har en kroppsform som varierer fra torpedoformet med rundt kroppstverrsnitt til avlang og sterkt sammentrykt fra sidene. Hodet er spisst og har en stor, underbitt munn. Tennene er spisse og kraftige. Ryggfinnene er lange og sitter tett. Bukfinnene er ofte sterkt redusert.
Havgjeddene er utbredt i alle verdenshav i subtropiske og tropiske områder. De lever pelagisk på dypt vann.
I norske farvann er én art, havgjedde (Nesiarchus nasutus), funnet som tilfeldig gjest.
Gempylowate (Gempylidae) – rodzina morskich ryb okoniokształtnych. Poławiane dla smacznego mięsa (w tym gatunki spotykane pod handlową nazwą ryby maślane).
Występowanie : morza strefy tropikalnej i subtropikalnej
Rodzaje zaliczane do tej rodziny [2]:
Diplospinus — Epinnula — Gempylus — Lepidocybium — Nealotus — Neoepinnula — Nesiarchus — Paradiplospinus — Promethichthys — Rexea — Rexichthys — Ruvettus — Thyrsites — Thyrsitoides — Thyrsitops — Tongaichthys
Gempylowate (Gempylidae) – rodzina morskich ryb okoniokształtnych. Poławiane dla smacznego mięsa (w tym gatunki spotykane pod handlową nazwą ryby maślane).
Występowanie : morza strefy tropikalnej i subtropikalnej
Gempylidae é uma família de peixes da subordem Scombroidei.
Existem 24 espécies em dezasseis géneros:
A espécie Scombrolabrax heterolepis era anteriormente classificada nesta família, mas agora é colocada na sua própria família, Scombrolabracidae.
Gempylidae é uma família de peixes da subordem Scombroidei.
Gempilidele sau scrumbiile șarpe (Gempylidae) sunt o familia de pești teleosteeni marini pelagici, de talie mijlocie sau mare, răspândiți în apele foarte adânci din regiunile temperate, subtropicale și tropicale ale oceanelor Atlantic, Indian și Pacific. Au corpul alungit, comprimat, acoperit cu solzi mici sau sunt golași (fără solzi). Gura mare, neprotractilă este înarmată cu dinți puternici pe ambele fălci. Falca inferioară este mai lungă decât falca superioară. Au două înotătoare dorsale. În urma celei de-a doua înotătoare dorsale și a înotătoarei anale se află de obicei mai multe pinule. Înotătoarea anală asemănătoare cu a doua înotătoare dorsală. Înotătoarea caudală bifurcată. Înotătoarele pectorale mici. Înotătoarele pelviene de obicei mici, adesea reduse sau absente. Colorație este de obicei brună pe spate. Partea inferioară a flancurilor și abdomenul uneori argintii. Sunt răpitori rapizi și se hrănesc cu pești, crustacee și calmari. Nu au importanța economică. Familia gempilide cuprinde 16 genuri și 24 specii.
Pești de talie mijlocie sau mare (lungime totală de la 25 cm până la 3 m). Corpul alungit, comprimat, sau semi-fusiform (Lepidocybium, Ruvettus). Două nări pe fiecare parte a botului. Gura mare, neprotractilă. Dinți puternici și lungi pe fălci; de obicei dinți caniniformi (în formă de colți) în partea anterioară a fălcii superioare. O pereche de canini în partea anterioară a fălcii inferioare. Falca inferioară este mai lungă decât falca superioară și depășește vârful ei. Fantele branhiale largi, membranele branhiale neunite, separate de istm. Solzii mici, minusculi sau absenți, uneori modificați (Lepidocybium, Ruvettus).
Două înotătoare dorsale. În urma celei de-a doua înotătoare dorsale și a înotătoarei anale se află de obicei mai multe înotătoare mici izolate, numite pinule. Prima înotătoare dorsală cu 8-10 spini. A doua înotătoare dorsală cu 0-1 spini și 17-44 raze moi (inclusiv pinulele). Baza celei de-a doua înotătoare dorsală mai scurtă decât bază primei înotătoare dorsale. Înotătoarea anală asemănătoare ca mărime și formă cu a doua înotătoare dorsală sau ceva mai mică, cu 0-3 spini și 12-37 raze moi (inclusiv pinulele). Înotătoarea caudală bifurcată, de o mărime mijlocie. Razele înotătoarei caudale sunt de obicei ferm fixate doar pe porțiunea distală al complexului scheletului caudal. Înotătoarele pectorale mici, mai scurt decât capul sunt inserate jos pe corp. Înotătoarele pelviene de obicei mici cu un spin și cinci raze moi, adesea reduse la un spin sau absente la adulții unor unor specii. Linia laterală unică sau dublă și se termină la baza înotătoarei caudale. Nu au carene pe peduncul caudal (cu excepția Lepidocybium).
Au de obicei în jur de 35 vertebre, cu excepția Gempylus (48-55 vertebre), Diplospinus (57-64 vertebre) și Paradiplospinus (60– 67 vertebre). Câteva genuri, ca Tongaichthys, au mai multe caractere scombride.
Spatele de obicei brun sau brun închis, rar albastru-brun, fără semne sau pete întunecate distincte. Partea inferioară a flancurilor și abdomenul uneori argintii (unele specii sunt aproape uniform colorate). Înotătoarele sunt de obicei de culoare închisă.
Sunt pești marini, epipelagici sau mezopelagici, răspândiți în apele temperate calde, subtropicale și tropicale ale oceanelor Atlantic, Indian și Pacific. De obicei trăiesc în ape foarte adânci, la adâncimi de la 150 până la 500 m, pe taluzul continental și în largul oceanului.
Gempilidele înoată foarte repede. Unele gempilide, de ex. Rexea solandri, formează bancuri, în timp ce altele, de ex. scrumbiile șarpe (Gempylus serpens) sunt solitare. Unele specii migrează la suprafață pe timp de noapte.
Sunt răpitori carnivori rapizi și se hrănesc cu pești: peștii zburători (Exocoetidae), scombride (Scombridae), pești lanternă (Myctophidae), crustacee și calmari.
Nu au importanța economică. Unele specii sunt adesea prinse ca o captură accesorie în pescuitul tonilor cu paragatul. Carne este comestibilă dar grasă, cu proprietăți purgative la unele specii. Nu există date statistice privind capturile.
Au lăsat fosile din terțiarul inferior și eocenului inferior.
După FishBase [1] familie gempilide (Gempylidae) cuprinde 16 genuri și 24 specii:
Gempilidele sau scrumbiile șarpe (Gempylidae) sunt o familia de pești teleosteeni marini pelagici, de talie mijlocie sau mare, răspândiți în apele foarte adânci din regiunile temperate, subtropicale și tropicale ale oceanelor Atlantic, Indian și Pacific. Au corpul alungit, comprimat, acoperit cu solzi mici sau sunt golași (fără solzi). Gura mare, neprotractilă este înarmată cu dinți puternici pe ambele fălci. Falca inferioară este mai lungă decât falca superioară. Au două înotătoare dorsale. În urma celei de-a doua înotătoare dorsale și a înotătoarei anale se află de obicei mai multe pinule. Înotătoarea anală asemănătoare cu a doua înotătoare dorsală. Înotătoarea caudală bifurcată. Înotătoarele pectorale mici. Înotătoarele pelviene de obicei mici, adesea reduse sau absente. Colorație este de obicei brună pe spate. Partea inferioară a flancurilor și abdomenul uneori argintii. Sunt răpitori rapizi și se hrănesc cu pești, crustacee și calmari. Nu au importanța economică. Familia gempilide cuprinde 16 genuri și 24 specii.
Havsgäddfiskar (Gempylidae) är en familj i underordningen makrillika fiskar (Scombroidei). De lever i varma regioner av Atlanten, Stilla havet, Indiska oceanen och Medelhavet i djupare zoner 100 meter under vattenytan.
Ryggfenan är lång och den därefter följande fettfenan kortare. Bröstfenorna är små eller saknas och analfenan är symmetrisk till fettfenan. Kroppsfärgen är på ryggen blåaktig eller brunaktig och på sidorna silverfärgade. Havsgäddfiskar blir 20 centimeter till 2 meter lång och livnär sig av mindre fiskar, kräftdjur och bläckfiskar.
Det finns 16 släkten med tillsammans 24 arter.[1]
Havsgäddfiskar (Gempylidae) är en familj i underordningen makrillika fiskar (Scombroidei). De lever i varma regioner av Atlanten, Stilla havet, Indiska oceanen och Medelhavet i djupare zoner 100 meter under vattenytan.
Ryggfenan är lång och den därefter följande fettfenan kortare. Bröstfenorna är små eller saknas och analfenan är symmetrisk till fettfenan. Kroppsfärgen är på ryggen blåaktig eller brunaktig och på sidorna silverfärgade. Havsgäddfiskar blir 20 centimeter till 2 meter lång och livnär sig av mindre fiskar, kräftdjur och bläckfiskar.
Họ Cá thu rắn (danh pháp khoa học: Gempylidae) là một họ cá dạng cá vược, với tên gọi chung là cá thu rắn. Theo truyền thống họ này nằm trong phân bộ Scombroidei của bộ Perciformes,[1] nhưng gần đây Betancur et al. (2013, 2014) đã chuyển nó sang bộ mới tạo ra là Scombriformes,[2][3] chỉ có quan hệ họ hàng xa với Perciformes nghĩa mới.
Chúng là các loài cá thuôn dài với bề ngoài tương tự như cá nhồng, với vây lưng dài, thường với một hay vài vây mềm nhỏ thành vệt ở phía sau. Các loài lớn nhất, bao gồm cả Thyrsites atun, có thể phát triển tới chiều dài cỡ 2 m. Giống như cá nhồng, chúng là cá săn mồi, với các răng giống như răng nanh của động vật ăn thịt[4].
Chúng là cá sinh sống ở tầng đáy với một vài loài có tầm quan trọng kinh tế-thương mại hay phục vụ cho câu cá thể thao.
Có tổng cộng 24 loài trong 16 chi:
Scombrolabrax heterolepis trước đây phân loại trong họ này, nhưng hiện nay được tách ra và đặt trong họ riêng của chính nó là họ Scombrolabracidae.
Họ Cá thu rắn (danh pháp khoa học: Gempylidae) là một họ cá dạng cá vược, với tên gọi chung là cá thu rắn. Theo truyền thống họ này nằm trong phân bộ Scombroidei của bộ Perciformes, nhưng gần đây Betancur et al. (2013, 2014) đã chuyển nó sang bộ mới tạo ra là Scombriformes, chỉ có quan hệ họ hàng xa với Perciformes nghĩa mới.
Chúng là các loài cá thuôn dài với bề ngoài tương tự như cá nhồng, với vây lưng dài, thường với một hay vài vây mềm nhỏ thành vệt ở phía sau. Các loài lớn nhất, bao gồm cả Thyrsites atun, có thể phát triển tới chiều dài cỡ 2 m. Giống như cá nhồng, chúng là cá săn mồi, với các răng giống như răng nanh của động vật ăn thịt.
Chúng là cá sinh sống ở tầng đáy với một vài loài có tầm quan trọng kinh tế-thương mại hay phục vụ cho câu cá thể thao.
Скомбролабракс (Scombrolabrax heterolepis), ранее ошибочно отнесённый к этому семейству, сейчас выделен в отдельное семейство Scombrolabracidae.
Скомбролабракс (Scombrolabrax heterolepis), ранее ошибочно отнесённый к этому семейству, сейчас выделен в отдельное семейство Scombrolabracidae.
水深100至700公尺。
本科魚體長而側扁，口大，上下頷有銳利的牙齒。二個背鰭，第一背鰭基長於第二背鰭；尾鰭為叉形尾，尾柄上有或無稜脊。鱗片較小或細小，離鰭有或無。
本科包含16個屬24個種。當中兩個屬（棘鳞蛇鲭屬及異鱗蛇鯖屬）各包括一個種，俗稱油魚。 蛇鯖最大的種是杖蛇鯖（Thyrsites atun），長大後可長達2米。蛇鯖科的24個種分別是：
本科大多數種類棲息在較深海域，屬肉食性魚類，夜間會到水表層覓食，日間則回到深海中的陸棚或斜坡棲息。
クロタチカマス科（学名：Gempylidae）は、スズキ目サバ亜目に所属する魚類の分類群の一つ。クロタチカマス・アブラソコムツなど、中層遊泳性の深海魚を中心に16属24種が所属する[1]。
クロタチカマス科の魚類はすべて海水魚で、熱帯・亜熱帯から温帯海域にかけての深海に広く分布する[2]。中深層（水深200-1,000m）を主な生息範囲とし、海底から離れた中層を遊泳して生活する種類が多い。
本科の仲間は体長数十cmから2m近くに達する中・大型の魚類で、資源量の多い一部の種類は食用として利用される。一方で深海での浮力確保のため体に多量のワックスを含む種類もあり、バラムツ・アブラソコムツは日本では食用としての販売が禁止されている[3]。
体は細長く、左右にやや平たく側扁するものから、円筒形に近いものまでさまざま。下顎は上顎よりもやや長く突き出ている。主上顎骨が露出し、歯は長く鋭い[1]。
本科魚類は明瞭な尾鰭をもち、近縁のタチウオ科との重要な鑑別点となっている[1]。胸鰭は体側の低い位置にある。腹鰭は退縮傾向が強く、1本の棘条しかもたないものや、カゴカマスなどほとんど消失した種類もある。臀鰭の棘条は1-3本、軟条は8-35本。背鰭と臀鰭の後方には小離鰭が存在する。椎骨は32-58個。
クロタチカマス科は16属24種で構成される。アブラソコムツ属（1種）は本科の中で最も古い起源をもつグループと考えられており、他のすべての属の姉妹群とみなされている[1]。Tongaichthys 属など数属はサバ科と多くの形質を共有するほか、ホソクロタチ属はタチウオ科と中間的な特徴をもつなど、本科魚類の位置付けには不明瞭な部分も多い[1]。
갈치꼬치과(Gempylidae)는 고등어목에 속하는 조기어류 과의 하나이다.[1] 이전에는 농어목의 고등어아목(Scombroidei)으로 분류했으나 현재는 고등어목에 포함시키고 있다. 겉모습이 꼬치고기를 닮았으며, 등지느러미가 길다. 가장 큰 종은 검정통삼치(Thyrsites atun)로 몸길이가 최대 2m에 달한다. 식용 또는 관상어로 이용된다. 긴갈치꼬치(Gempylus serpens), 흑갈치꼬치(Lepidocybium flavobrunneum), 은삼치(Rexea solandri), 통치(Rexea prometheoides), 기름갈치꼬치(Ruvettus pretiosus) 등을 포함하고 있다.
갈치꼬치과는 다음과 같이 분류한다.[1]
다음은 미야(Miya) 등의 연구에 기초한 계통 분류이다.[2]
고등어목갈치꼬치과 I
갈치꼬치과 II
갈치꼬치과(Gempylidae)는 고등어목에 속하는 조기어류 과의 하나이다. 이전에는 농어목의 고등어아목(Scombroidei)으로 분류했으나 현재는 고등어목에 포함시키고 있다. 겉모습이 꼬치고기를 닮았으며, 등지느러미가 길다. 가장 큰 종은 검정통삼치(Thyrsites atun)로 몸길이가 최대 2m에 달한다. 식용 또는 관상어로 이용된다. 긴갈치꼬치(Gempylus serpens), 흑갈치꼬치(Lepidocybium flavobrunneum), 은삼치(Rexea solandri), 통치(Rexea prometheoides), 기름갈치꼬치(Ruvettus pretiosus) 등을 포함하고 있다.
.png)
.jpg)
.jpg)
