Multimedia w Wikimedia Commons Bzygowate, bzygi (Syrphidae) – rodzina owadów z rzędu muchówek z wyglądu podobnych często do os, pszczół lub trzmieli (mimikra). Odgrywają ważną rolę w zapylaniu kwiatów. Dorosłe osobniki występują licznie, zwłaszcza na nasłonecznionych leśnych polanach.
Naukowo opisano około 6000 gatunków. Larwy są drapieżne (zjadają mszyce) lub roślinożerne. Dorosłe żywią się sokami roślin, nektarem i spadzią. Niektóre są szkodnikami.
Niektóre larwy żyją w wodzie lub w miejscach wilgotnych[2].
Larwy wodne mają robakowaty kształt ciała ze słabo widoczną segmentacją oraz granicami między głową, tułowiem i odwłokiem. Głowa jest zredukowana i schowana w głąb tułowia[2]. Przód ciała tępy i zaokrąglony[3]. Na pierwszym segmencie tułowia mogą występować haczyki. Na końcu odwłoka znajduje się nierozdwojony, teleskopowo składany syfon oddechowy zakończony rzęskami ułatwiającymi utrzymanie go nad powierzchnią wody[2]. U niektórych syfon ma postać kolca, służąc do wkłuwania się w rośliny i pobierania z nich powietrza[3]. Często słabo wykształcone posuwki z haczykami[2].
Larwy wodne i wodno-błotne żyją w różnych typach wód – często w bentosie wód stojących i przybrzeżnej strefy cieków. Także na torfowiskach. Niektóre gatunki znoszą zanieczyszczenie wód[2]. W związku z tym w polskim indeksie biotycznym (BMWP-PL) rodzina ta ma najniższą punktację[4].
W Polsce około 400 gatunków[5], z czego 63 ma larwy wodne[2]. (zobacz: bzygowate Polski).
Bzygowate, bzygi (Syrphidae) – rodzina owadów z rzędu muchówek z wyglądu podobnych często do os, pszczół lub trzmieli (mimikra). Odgrywają ważną rolę w zapylaniu kwiatów. Dorosłe osobniki występują licznie, zwłaszcza na nasłonecznionych leśnych polanach.
Naukowo opisano około 6000 gatunków. Larwy są drapieżne (zjadają mszyce) lub roślinożerne. Dorosłe żywią się sokami roślin, nektarem i spadzią. Niektóre są szkodnikami.
Niektóre larwy żyją w wodzie lub w miejscach wilgotnych.
Larwy wodne mają robakowaty kształt ciała ze słabo widoczną segmentacją oraz granicami między głową, tułowiem i odwłokiem. Głowa jest zredukowana i schowana w głąb tułowia. Przód ciała tępy i zaokrąglony. Na pierwszym segmencie tułowia mogą występować haczyki. Na końcu odwłoka znajduje się nierozdwojony, teleskopowo składany syfon oddechowy zakończony rzęskami ułatwiającymi utrzymanie go nad powierzchnią wody. U niektórych syfon ma postać kolca, służąc do wkłuwania się w rośliny i pobierania z nich powietrza. Często słabo wykształcone posuwki z haczykami.
Larwy wodne i wodno-błotne żyją w różnych typach wód – często w bentosie wód stojących i przybrzeżnej strefy cieków. Także na torfowiskach. Niektóre gatunki znoszą zanieczyszczenie wód. W związku z tym w polskim indeksie biotycznym (BMWP-PL) rodzina ta ma najniższą punktację.
W Polsce około 400 gatunków, z czego 63 ma larwy wodne. (zobacz: bzygowate Polski).
